Friedrich Schlegel

niemiecki poeta, uczony, filozof, językoznawca i krytyk literacki

Karl Wilhelm Friedrich von Schlegel (ur. 10 marca 1772 w Hanowerze, zm. 12 stycznia 1829 w Dreźnie) – niemiecki poeta, krytyk literacki, językoznawca i filozof.

Friedrich Schlegel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1772
Hanower

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 1829
Drezno

Zawód, zajęcie

poeta, filozof, krytyk literacki, językoznawca

Narodowość

niemiecka

Życiorys

edytuj

Jeden z twórców współczesnego językoznawstwa. Interesował się też literaturoznawstwem. Brat Augusta Wilhelma Schlegela. Razem z Novalisem, Augustem Wilhelmem Schlegelem, Friedrichem Wilhelmem Josephem Schellingiem uchodzi za najwybitniejszego przedstawiciela romantyzmu jenajskiego[1]. Jest uznawany za twórcę pojęcia ironii romantycznej. Pisał teksty o tematyce społeczno obyczajowej lub historycznej.

W swej pracy Über die Sprache und Weisheit der Indier (O języku i wiedzy Indusów) wydanej w Heidelbergu, w 1808, jako pierwszy wyraźnie podkreślił związki zachodzące między greką, łaciną, językami germańskimi i sanskrytem, dzięki czemu dał początek indoeuropeistyce.

Przypisy

edytuj
  1. Por. Michał Paweł Markowski, Poiesis. Friedrich Schlegel i egzystencja romantyczna, [wstęp w:] Friedrich Schlegel, Fragmenty, Kraków, WUJ: 2009.

Linki zewnętrzne

edytuj