Wikipedia

Frode Andresen

norweski biathlonista

Frode Andresen (ur. 9 września 1973 w Rotterdamie) – norweski biathlonista i biegacz narciarski, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Frode Andresen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 września 1973
Rotterdam

Klub

Hønefoss Skiklubb

Wzrost

190 cm

Debiut w PŚ

6.03 1993, Lillehammer (80. miejsce - sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

11.12 1993, Bad Gastein (16. miejsce - sprint)

Pierwsze podium w PŚ

7.12 1996, Östersund
(2. miejsce - sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Salt Lake City 2002 sztafeta
srebro Nagano 1998 sprint
brąz Turyn 2006 sprint
Mistrzostwa świata
złoto Anterselva 1995 b. drużynowy
złoto Oslo 2000 sprint
srebro Lahti 2000 sztafeta
srebro Anterselva 2007 sztafeta
brąz Kontiolahti 1999 sprint
brąz Kontiolahti 1999 sztafeta
brąz Pokljuka 2001 sztafeta
brąz Oslo 2002 b. masowy
brąz Anterselva 2007 szt. mieszana
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Ruhpolding 1993 b. drużynowy
Puchar świata
3. miejsce
2000/2001
Puchar świata (sprint)
2. miejsce
1999/2000
2. miejsce
2001/2002
2. miejsce
2002/2003
3. miejsce
2000/2001
Puchar świata (bieg pościgowy)
3. miejsce
2000/2001

Kariera edytuj

Pierwszy sukces osiągnął w 1993 roku, zdobywając złoty medal w biegu drużynowym podczas mistrzostw świata juniorów w Ruhpolding. Wkrótce zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 6 marca 1993 roku w Lillehammer 80. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczył 11 grudnia 1993 roku w Bad Gastein, zajmując 16. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 7 grudnia 1996 roku w Östersund, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. Rozdzielił tam Wadima Saszurina z Białorusi i swego rodaka, Ole Einara Bjørndalena. W kolejnych startach jeszcze 46 razy stawał na podium, odnosząc przy tym piętnaście zwycięstw. Jedenaście razy triumfował w sprincie: 10 stycznia 1998 roku w Ruhpolding, 8 i 17 grudnia 1999 roku w Pokljuce, 11 lutego 2000 roku w Östersund, 19 lutego 2000 roku w Oslo, 7 marca 2001 roku w Lake Placid, 16 marca 2001 roku w Oslo, 5 grudnia 2002 roku w Östersund, 10 grudnia 2005 roku w Hochfilzen, 14 stycznia 2006 roku w Ruhpolding i 19 stycznia 2006 roku w Anterselvie, a cztery razy był najlepszy w biegu pościgowym: 6 marca 1999 roku w Valcartier, 10 grudnia 1999 roku w Pokljuce, 13 lutego 2000 roku w Östersund i 17 marca 2001 roku w Oslo. Ostatnie podium w zawodach tego cyklu wywalczył 14 lutego 2006 roku w Turynie, zajmując drugie miejsce w sprincie. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 2000/2001, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Francuzem Raphaëlem Poirée i Ole Einarem Bjørndalenem. W tym samym sezonie zajął też trzecie miejsce w klasyfikacjach sprintu i biegu pościgowego. Ponadto w sezonach 1999/2000, 2001/2002 i 2002/2003 był drugi w klasyfikacji sprintu.

W 1995 roku wystartował na mistrzostwach świata w Anterselvie, gdzie razem z Dagiem Bjørndalenem, Halvardem Hanevoldem i Jonem Åge Tyldumem zdobył złoty medal w biegu drużynowym. Zajął tam też dziesiąte miejsce w sprincie i piąte w sztafecie. Kolejny sukces osiągnął podczas igrzysk olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie wywalczył srebrny medal w sprincie. Uplasował się tam za Ole Einarem Bjørndalenem a przed Ville Räikkönenem z Finlandii. W biegu indywidualnym był dziewiętnasty, a w sztafecie nie wziął udziału z powodu konfliktu wewnątrz ekipy norweskiej (Norwegowie sięgnęli po tytuł wicemistrzów olimpijskich).

Podczas mistrzostw świata w Oslo/Kontiolahti w 1999 roku dwukrotnie stanął na podium. Najpierw był trzeci w sprincie, przegrywając tylko z Niemcem Frankiem Luckiem i Włochem Patrickiem Favre. Parę dni później wraz z kolegami z reprezentacji trzecie miejsce zajął także w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Oslo osiągnął swój największy indywidualny sukces, wygrywając rywalizację w sprincie, wyprzedając Rosjanina Pawła Rostowcewa i Włocha René Cattarinussiego. Mistrzostwo to zdobył w kontrowersyjnych okolicznościach; biegł z naładowanym magazynkiem, czym naruszył przepisy bezpieczeństwa, ale mimo protestów ekip rywali jury nie pozbawiło go medalu. Andresen oświadczył, że zwróci medal, jednak prezydent IBU stwierdził, że nie ma przepisów, które nakazywałyby odebrać mu medal[1][2]. Został natomiast zdyskwalifikowany w biegu ze startu wspólnego. Na tej samej imprezie był też drugi w sztafecie.

Tytułu mistrza nie obronił na mistrzostwach świata w Pokljuce w 2001 roku, zajmując ósme miejsce. Był też szósty w biegu pościgowym i szesnasty w biegu masowym. Ponadto wziął udział w sztafecie, w której drugie strzelanie zakończył z dwoma pudłami. Norwegowie zajęli ostatecznie trzecie miejsce, tracąc do drugich Białorusinów 1,1 sekundy. Medal w sztafecie, tym razem złoty, zdobył także na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku. Norwegowie w składzie: Halvard Hanevold, Frode Andresen, Egil Gjelland i Ole Einar Bjørndalen o 45,3 s wyprzedzili Niemców, a o 54,3 s Francuzów. W startach indywidualnych Andresen był ósmy w biegu indywidualnym, ósmy w sprincie i czternasty w biegu pościgowym. W tym samym roku wywalczył brązowy medal w biegu masowym na mistrzostwach świata w Oslo, plasując się za Raphaëlem Poirée i Niemcem Svenem Fischerem.

Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie zdobył brązowy medal w sprincie. Tym razem wyprzedzili go Sven Fischer i Halvard Hanevold. W biegu pościgowym nie utrzymał miejsca na podium i ostatecznie zajął szóstą pozycję, tracąc do podium ponad 40 sekund. Zajął tam też piętnaste miejsce w biegu indywidualnym, dziewiętnaste w starcie masowym oraz piąte w sztafecie. Ostatnie medale zdobył podczas mistrzostw świata w Anterselvie rok później. Razem z Hanevoldem, Larsem Bergerem i Ole Einarem Bjørndalenem był drugi w sztafecie, a wspólnie z Torą Berger, Jori Mørkve i Emilem Hegle Svendsenem wywalczył brązowy medal w sztafecie mieszanej. Ponadto zajął szóste miejsce w starcie masowym i czwarte w biegu indywidualnym, przegrywając walkę o podium z Czechem Michalem Šlesingrem o 1,9 sekundy.

Sporadycznie występował również w Pucharze Świata w biegach narciarskich, debiutując 28 listopada 1998 roku w Muonio, gdzie zajął 40. miejsce w biegu na 10 km stylem dowolnym. Pierwsze punkty zdobył 12 stycznia 1999 roku w Novym Měscie, zajmując 30. miejsce na dystansie 30 km stylem dowolnym. Nigdy nie stanął na podium indywidualnych zawodów tego cyklu, jego najwyższe miejsce w zawodach tej rangi to ósma pozycja w biegu na 50 km techniką dowolną 8 marca 2008 roku w Oslo. W startach drużynowych najlepszym wynikiem było trzecie miejsce 23 listopada 2003 roku w Beitostølen, gdzie wystąpił razem z Frode Estilem, Tore Bjonvikenem i Ole Einarem Bjørndalenem. W klasyfikacji generalnej zajął między innymi 83. miejsce w sezonie 2000/2001. W 2009 roku został mistrzem kraju na dystansie 50 km stylem dowolnym.

Za swoje osiągnięcia sportowe w biathlonie i biegach narciarskich został wyróżniony nagrodą Egebergs Ærespris w 2009 roku[3].

Pozostaje w nieformalnym związku z biathlonistką Gunn Margit Andreassen; z którą doczekał się trzech synów: Davida (ur. 2004), Nicolaia (ur. 2008) i Eliasa (ur. 2010). W styczniu 2018 roku najstarszy syn zmarł w wyniku ataku padaczki[4][5].

Osiągnięcia w biathlonie edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1998 Nagano 19. 2. nd. nd. – nd. –
2002 Salt Lake City 7. 8. 14. nd. 1. nd. –
2006 Turyn 15. 3. 6. 19. 5. nd. –

Mistrzostwa świata edytuj

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1995 Anterselva – 10. nd. nd. 5. nd. –
1996 Ruhpolding – 5. nd. nd. 4. nd. –
1997 Osrblie – 14. 19. nd. – nd. –
1998 Pokljuka nd. nd. 8. nd. nd. nd. –
1999 Kontiolahti/Oslo 53. 3. 27. 6. 3. nd. –
2000 Oslo 21. 1. 6. DSQ 2. nd. –
2001 Pokljuka – 8. 6. 16. 3. nd. –
2002 Oslo nd. nd. nd. 3. nd. nd. –
2003 Chanty-Mansyjsk 26. 6. 13. 21. 4. nd. –
2004 Oberhof – 10. 15. 19. – nd. –
2005 Hochfilzen – 35. 35. – – nd. –
2006 Pokljuka nd. nd. nd. nd. nd. 23. –
2007 Anterselva 4. – – 6. 2. 3. –
2008 Östersund – 57. 42. – – – –

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
1992/1993 -
1993/1994 58.
1994/1995 42.
1995/1996 11.
1996/1997 13.
1997/1998 9.
1998/1999 11.
1999/2000 6.
2000/2001 3.
2001/2002 5.
2002/2003 6.
2003/2004 8.
2004/2005 15.
2005/2006 9.
2006/2007 21.
2007/2008 30.
2008/2009 47.
2009/2010 45.
2010/2011 -
2011/2012 -

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 7 grudnia 1996   Östersund Sprint na 10 km 2. 2+0 26:17,2 +0,6 Wadim Saszurin
2. 12 grudnia 1996   Oslo Sprint na 10 km 2. 0+0 25:55,3 +5,1 Wiktor Majgurow
3. 10 stycznia 1998   Ruhpolding Sprint na 10 km 1. 0+0 26:13,5 – –
4. 17 stycznia 1998   Anterselva Sprint na 10 km 2. 0+0 29:06,8 +12,2 Ole Einar Bjørndalen
5. 18 lutego 1998   Nagano Sprint na 10 km 2. 1+1 27:16,2 +1:01,6 Ole Einar Bjørndalen
6. 12 lutego 1999   Kontiolahti Sprint na 10 km 3. 1+1 28:05,6 +40,8 Frank Luck
7. 4 marca 1999   Valcartier Sprint na 10 km 3. 2+2 28:59,7 +16,5 Oļegs Maļuhins
8. 6 marca 1999   Valcartier Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 0+2+1+1 39:51,6 – –
9. 8 grudnia 1999   Pokljuka Sprint na 10 km 1. 0+2 27:27,7 – –
10. 10 grudnia 1999   Pokljuka Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 1+0+1+2 36:42,6 – –
11. 17 grudnia 1999   Pokljuka Sprint na 10 km 1. 0+0 26:41,6 – –
12. 20 stycznia 2000   Anterselva Sprint na 10 km 3. 1+1 27:06,2 +3,1 Raphaël Poirée
13. 22 stycznia 2000   Anterselva Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 1+0+1+1 36:38,0 +22,2 Ole Einar Bjørndalen
14. 11 lutego 2000   Östersund Sprint na 10 km 1. 0+1 25:41,6 – –
15. 13 lutego 2000   Östersund Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 0+0+3+2 33:22,0 – –
16. 19 lutego 2000   Oslo Sprint na 10 km 1. 0+1 23:51,2 – –
17. 12 marca 2000   Lahti Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 1+1+1+3 41:01,8 +22,8 Sven Fischer
18. 19 marca 2000   Chanty-Mansyjsk Bieg masowy na 15 km 3. 0+2+1+1 41:54,6 +27,9 René Cattarinussi
19. 8 grudnia 2000   Anterselva Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+2+2+2 36:14,6 +46,1 Raphaël Poirée
20. 6 stycznia 2001   Oberhof Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 2+1+2+1 36:17,3 +43,2 Wiktor Majgurow
21. 18 stycznia 2001   Anterselva Sprint na 10 km 3. 1+1 27:03,5 +21,4 Ole Einar Bjørndalen
22. 2 marca 2001   Soldier Hollow Sprint na 10 km 2. 0+2 22:40,8 +12,6 Ole Einar Bjørndalen
23. 7 marca 2001   Lake Placid Sprint na 10 km 1. 0+2 29:59,3 – –
24. 16 marca 2001   Oslo Sprint na 10 km 1. 0+3 26:53,5 – –
25. 17 marca 2001   Oslo Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 1+1+1+1 33:13,0 – –
26. 18 marca 2001   Oslo Bieg masowy na 15 km 3. 0+1+0+3 36:42,4 +41,1 Sven Fischer
27. 18 stycznia 2002   Ruhpolding Sprint na 10 km 3. 1+1 24:05,6 +22,4 Raphaël Poirée
28. 14 marca 2002   Lahti Sprint na 10 km 2. 1+1 26:55,4 +11,8 Raphaël Poirée
29. 17 marca 2002   Lahti Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 1+1+2+2 36:15,4 +15,9 Raphaël Poirée
30. 23 marca 2002   Oslo Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 3+1+0+1 33:21,5 +42,1 Sven Fischer
31. 24 marca 2002   Oslo Bieg masowy na 15 km 3. 0+2+1+2 37:57,8 +26,5 Raphaël Poirée
32. 5 grudnia 2002   Östersund Sprint na 10 km 1. 0+1 24:46,3 – –
33. 14 grudnia 2002   Östersund Sprint na 10 km 2. 1+1 24:00,3 +28,4 Ole Einar Bjørndalen
34. 15 grudnia 2002   Östersund Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 2+0+1+1 34:34,5 +1:15,8 Ole Einar Bjørndalen
35. 19 grudnia 2002   Osrblie Sprint na 10 km 3. 1+1 25:31,5 +52,2 Raphaël Poirée
36. 18 stycznia 2003   Ruhpolding Sprint na 10 km 2. 1+1 23:45,1 +29,1 Ole Einar Bjørndalen
37. 4 grudnia 2003   Kontiolahti Sprint na 10 km 2. 1+2 29:44,0 +25,1 Ole Einar Bjørndalen
38. 11 marca 2003   Oslo Sprint na 10 km 2. 0+1 24:03,8 +10,7 Lars Berger
39. 15 grudnia 2003   Östersund Sprint na 10 km 2. 0+1 26:12,3 +10,1 Stian Eckhoff
40. 7 stycznia 2005   Oberhof Sprint na 10 km 2. 0+0 27:17,3 +19,6 Sven Fischer
41. 21 stycznia 2005   Anterselva Sprint na 10 km 2. 1+0 27:06,8 +5,9 Ole Einar Bjørndalen
42. 10 grudnia 2005   Hochfilzen Sprint na 10 km 1. 0+0 25:08,7 – –
43. 14 stycznia 2006   Ruhpolding Sprint na 10 km 1. 0+1 25:03,5 – –
44. 19 stycznia 2006   Anterselva Sprint na 10 km 1. 0+0 26:11,2 – –
45. 20 stycznia 2006   Anterselva Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 1+1+1+1 33:44,0 +34,7 Ricco Groß
46. 22 stycznia 2006   Anterselva Bieg masowy na 15 km 3. 1+1+1+0 38:42,3 +1:38,3 Ole Einar Bjørndalen
47. 14 lutego 2006   Turyn Sprint na 10 km 2. 0+1 26:11,6 +19,7 Sven Fischer

Osiągnięcia w biegach narciarskich edytuj

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium edytuj

Andresen nigdy nie stanął na podium indywidualnych zawodów PŚ.

Przypisy edytuj

  1. ↑ vg.no: Gir fra seg VM-gullet (norw.)
  2. ↑ Gir fra seg VM-gullet (norw.)
  3. ↑ Frode Andresen er tildelt Egebergs ærespris, en utmerkelse han setter svært høyt. (norw.)
  4. ↑ Idrottsparets kritik efter sonens död (norw.)
  5. ↑ Frode Andresen og Gunn Margit Andreassen: - David var ikke bare sønnen min - han var min bestevenn (norw.)

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Frode_Andresen&oldid=73386193”