Fulvio Astalli

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	13 maja 1714
Konsekrator	Klemens XI
Współkonsekratorzy	Ferdinando d’Adda; Lorenzo Corsini
Konsekrowani biskupi
Alessandro Zondadari	31 marca 1715
Flaminio Dondi	11 kwietnia 1717
Bartolomeo Porzio	18 kwietnia 1718
Nicola Guerriero	18 kwietnia 1718
Angelo Acerno	18 kwietnia 1718

Fulvio Astalli
	Kardynał biskup
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	29 lipca 1655 ; Sambuco
Data i miejsce śmierci	14 stycznia 1721 ; Rzym
	Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania	26 kwietnia 1719–14 stycznia 1721
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	13 maja 1714
Kreacja kardynalska	2 września 1686; Innocenty XI
Kościół tytularny	S. Giorgio in Velabro; S. Maria in Cosmedin; SS. Cosma e Damiano; SS. Quirico e Giulitta; S. Pietro in Vincoli
	Multimedia w Wikimedia Commons

Fulvio Astalli (ur. 29 lipca 1655 w Sambuco, zm. 14 stycznia 1721 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys edytuj

Za pontyfikatu Klemensa X i przez większą część pontyfikatu Innocentego XI był klerykiem Kamery Apostolskiej. Innocenty XI w 1686 kreował go kardynałem diakonem tytułu San Giorgio in Velabro, pomimo że jego wuj Francesco Maidalchini był już członkiem Św. Kolegium. Pełnił funkcje legata kolejno w Urbino (1693-96), Romanii (1696-98) i Ferrarze (1698-1704). W 1710 awansował do rangi kardynała prezbitera tytułu Santi Quirico e Giulitta, a w 1714 uzyskał promocję do diecezji suburbikarnej Sabina. 26 kwietnia 1719 jako najstarszy rangą kardynał biskup rezydujący w Rzymie został biskupem Ostia e Velletri i dziekanem Kolegium Kardynalskiego. Zmarł w Rzymie niespełna dwa lata po tej promocji.