Fumimaro Konoe
Fumimaro Konoe (jap. 近衛 文麿 Konoe Fumimaro, ur. 12 października 1891 w Chiyoda (Tokio), zm. 16 grudnia 1945 tamże) – japoński książę i polityk, premier Japonii w latach 1937–1939 i 1940–1941.
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 12 października 1891 Tokio | |
| Data i miejsce śmierci | 16 grudnia 1945 Tokio | |
 Premier Japonii
| ||
| Okres | od 4 czerwca 1937 do 5 stycznia 1939 | |
| Przynależność polityczna | Stowarzyszenie Wspierania Władzy Cesarskiej | |
| Poprzednik | Senjūrō Hayashi | |
| Następca | Ki'ichirō Hiranuma | |
| Okres | od 22 lipca 1940 do 18 października 1941 | |
| Poprzednik | Mitsumasa Yonai | |
| Następca | Hideki Tōjō | |
| ||
| Odznaczenia | ||
   .png){kind=small} .png){kind=small} .png){kind=small} 
| ||
ŻyciorysEdytuj
Pochodził z rodu Fujiwara, był synem Atsumaro Konoe. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Kiotyjskim. Od 1916 wchodził w skład izby wyższej japońskiego Zgromadzenia Narodowego, której w 1933 został przewodniczącym. Współpracował z premierem Kinmochim Saionjim i w tym charakterze uczestniczył w konferencji pokojowej w Paryżu w 1919.
W czerwcu 1937 objął urząd premiera rządu i pozostawał na nim do stycznia 1939, pełniąc funkcję w pierwszych latach wojny z Chinami. Był zwolennikiem uzyskania przez Japonię dominacji w rejonie Azji-Pacyfiku. Ponownie objął stanowisko premiera 22 lipca 1940. We wrześniu 1940 jego przedstawiciel w Berlinie podpisał pakt trzech. Po rozwiązaniu partii politycznych założył monopartię Stowarzyszenie Wspierania Władzy Cesarskiej, której został liderem. W lipcu 1941 sformował nowy gabinet, jednak już w październiku tego roku jako przeciwnik przystąpienia Japonii do II wojny światowej musiał ustąpić ze stanowiska. Objął stanowisko doradcy cesarza Hirohito, zachowując znaczące wpływy na bieg spraw politycznych.
Od 1944 optował za prowadzeniem rozmów pokojowych i wyprowadzeniem kraju z wojny. Przewodniczył delegacji mającej prowadzić negocjacje pokojowe w Moskwie, ale nie został przyjęty przez Wiaczesława Mołotowa. Po kapitulacji Japonii został wicepremierem pierwszego powojennego rządu. Obawiając się postawienia przed sądem za zbrodnie wojenne, popełnił samobójstwo.
Jego wnukiem jest Morihiro Hosokawa.
BibliografiaEdytuj
- Bogdan Koszel, Stanisław Żerko, Słownik polityków XX wieku, Poznań: Wydaw. Poznańskie, 1997, ISBN 83-86138-86-8, OCLC 749208805.
- Fumimaro Konoye • Spartacus Educational [dostęp 2011-07-06]