Fundusz rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej

Fundusz rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej – państwowy fundusz celowy, powołany ustawą z 16 maja 2019 r.

Zadania funduszu edytuj

Z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych założono dofinansowanie przywracania lokalnych połączeń autobusowych, innych niż komunikacja miejska w rozumieniu ustawy o publicznym transporcie zbiorowym (tj. gminne przewozy pasażerskie wykonywane w granicach administracyjnych miasta albo miasta i gminy, miast, albo miasto i gminy sąsiadujących jeżeli zostało zawarte porozumienie lub został utworzony związek międzygminny w celu wspólnej realizacji publicznego transportu zbiorowego, a także metropolitalne przewozy pasażerskie)[1][2].

Źródła zasilania Funduszu edytuj

Fundusz jest zasilany m.in. z:

Inne źródła przychodów funduszu to opłaty ustanowione ustawami: o transporcie drogowym, o przewozie towarów niebezpiecznych, Prawem o ruchu drogowym, ustawą o ochronie zwierząt, Prawem o miarach, ustawą o tachografach i ustawą o systemie monitorowania transportu drogowego i kolejowego[3].

Fundusz może być również zasilany bezpośrednio z budżetu państwa, w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw transportu[3].

Wydatkowanie środków edytuj

Zasady edytuj

Dofinansowanie dotyczy linii komunikacyjnych nie funkcjonujących od co najmniej 3 miesięcy przed wejściem w życie ustawy i na które umowa o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego została zawarta po 18 lipca 2019 r[1].

Według wyjaśnień udzielanych przez Ministerstwo Infrastruktury, w przypadku gdy daną linię komunikacyjną uzupełniono o nowe przystanki komunikacyjne lub o dodatkowe kursy w godzinach innych niż już funkcjonujące – na potrzeby Funduszu należy zgłaszać ją jako nową linię[2].

Podział puli środków Funduszu w danym roku budżetowym do wykorzystania w każdym z województw jest dokonywany na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów[1][4].

Wojewoda, rozpatrując wniosek o dofinansowanie bierze pod uwagę:

  • powierzchnię obszaru właściwości organizatora;
  • liczbę mieszkańców obszaru właściwości organizatora;
  • liczbę linii, dla których organizator złożył wniosek;
  • długość linii, dla których organizator złożył wniosek;
  • liczbę zatrzymań autobusu na przystankach na liniach, dla których organizator złożył wniosek;
  • realizację potrzeb osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej zdolności ruchowej w zakresie dostępu do przewozów na liniach, dla których organizator złożył wniosek;

7) wskaźnik dochodów podatkowych na jednego mieszkańca, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. z 2024 r. poz. 356), jednostki samorządu terytorialnego będącej organizatorem, a w przypadku związku tych jednostek – średnią arytmetyczną dochodu jednostek wchodzących w skład związku[3].

Pierwszeństwo w objęciu dopłatą przyznaje się organizatorom w następującej kolejności: 1) gminom; 2) związkom międzygminnym; 3) związkom powiatowo-gminnym; 4) powiatom; 5) związkom powiatów; 6) województwom[3].

Dofinansowanie z Funduszu można łączyć z rekompensatą za honorowanie ulg ustawowych na liniach regularnych oraz wydatkami na przewóz dzieci do szkół podstawowych[2].

Kwota deficytu pojedynczej linii komunikacyjnej jest liczona jako ujemny wynik finansowy netto wyliczony dla tej linii nieuwzględniający rozsądnego zysku, o których mowa w rozporządzeniu (WE) 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych w transporcie[2].

Organizator publicznego transportu zbiorowego występujący o dopłaty musi zapewnić środki finansowe w swoim budżecie najpóźniej w momencie zaciągnięcia zobowiązania tj. zawarcia z operatorem umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego[2].

Kontrola sposobu i terminowości wykonania zadania, na które zostało udzielone dofinansowanie oraz prawidłowość wyliczenia dopłaty pod względem zgodności z umową o dopłatę została powierzona właściwym wojewodom[1].

Dysponentem środków jest minister właściwy do spraw transportu, obsługiwany w momencie utworzenia funduszu przez Ministerstwo Infrastruktury[1].

Niewykorzystane środki pozostające na dzień 31 grudnia na rachunku Funduszu mogą zostać przekazane przez dysponenta Funduszu na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego lub Funduszu Kolejowego lub na dochody budżetu państwa[3].

Obsługę bankową funduszu prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego[3].

Wysokość dopłat edytuj

Dofinansowanie miało być przyznawane w formie dopłaty do kwoty deficytu pojedynczej linii komunikacyjnej[1]. Jednocześnie organizator (samorząd terytorialny) był zobowiązany dopłacić do kwoty deficytu na danej linii komunikacyjnej nie mniej niż 10 procent ze środków własnych[1].

Dopłata w wysokości nie wyższej niż 1 zł do 1 wozokilometra miała obowiązywać do końca 2021 r[1]. W kolejnych latach dopłata miała być ustalana w kwocie nie wyższej niż 0,80 zł do 1 wozokilometra[1].

Przejściowo, od 1 kwietnia do 31 grudnia 2020 r. udziela się dopłaty w kwocie nie wyższej niż 3,00 zł do 1 wozokilometra[3].

Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na dofinansowanie Funduszu wynosi w roku:

  • 2019 – 245 000 000 zł;
  • 2020 – 200 000 000 zł;
  • 2021 – 200 000 000 zł;
  • 2022 – 200 000 000 zł;
  • 2023 – 200 000 000 zł;
  • 2024 – 200 000 000 zł;
  • 2025 – 200 000 000 zł;
  • 2026 – 200 000 000 zł;
  • 2027 – 200 000 000 zł;
  • 2028 – 200 000 000 zł[3]

Recepcja medialna edytuj

Fundusz bywa nazywany przez media funduszem pekaesowym lub pekaes plus[5][6].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i Ministerstwo Infastruktury: Fundusz Rozwoju Przewozów Autobusowych.. [w:] Serwis Rzeczypospolitej Polskiej > Ministerstwo Infrastruktury > Co robimy > Programy i projekty > Fundusz Rozwoju Przewozów Autobusowych [on-line]. gov.pl. [dostęp 2020-09-14].
  2. a b c d e Ministerstwo Infastruktury: Fundusz Rozwoju Przewozów Autobusowych. Pytania i odpowiedzi.. [w:] Serwis Rzeczypospolitej Polskiej > Ministerstwo Infrastruktury > Co robimy > Programy i projekty > Fundusz Rozwoju Przewozów Autobusowych > Pytania i odpowiedzi [on-line]. gov.pl. [dostęp 2020-09-14].
  3. a b c d e f g h Dz.U. z 2024 r. poz. 402.
  4. Dz.U. z 2019 r. poz. 1406.
  5. Edyta Giętka: Czekając na pekaes. [w:] polityka.pl [on-line]. 2019-08-10. [dostęp 2020-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-14)].
  6. Piotr Świątecki. Pekaes plus. „Wolna Droga. Pismo Sekcji Krajowej Kolejarzy NSZZ Solidarność”, 2019-05-29. Wrocław: SOLKOL sp. z o.o.. ISSN 1233-2305. 

Linki zewnętrzne edytuj