Góra Łez
Góra Łez[1] (niem. Tränenberg)[2] – wzniesienie w Gdańsku o wysokości 54 m n.p.m.[2]
Pomnik przyrody – dąb bezszypułkowy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Wysokość |
54 m n.p.m. |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie Gdańska | |
54°19′19,303″N 18°37′17,802″E/54,322029 18,621612 |
Położenie
edytujGóra Łez położona jest w południowej części Gdańska, na pograniczu dzielnic Orunia-Św. Wojciech-Lipce oraz Orunia Górna-Gdańsk Południe. Od zachodu graniczy z Orunią Górną, od wschodu z Orunią. U południowego podnóża wzniesienia przepływa Potok Oruński. Jest częścią historycznego, zabytkowego Parku Oruńskiego. Położona jest w zespole przyrodniczo-krajobrazowym Dolina Potoku Oruńskiego[3]. Leży nieopodal użytku ekologicznego Murawy Kserotermiczne w Dolinie Potoku Oruńskiego[4].
Jest jednym z trzech wzgórz Parku Oruńskiego i Doliny Potoku Oruńskiego, obok przeciwległej Góry Pięciu Braci i położonej nieopodal na wschód Góry Glinianej. Jest najwyższym z tych wzniesień[5].
Pomniki przyrody
edytujPrawnie chronione twory przyrody znajdujące się na terenie wzgórza[6]:
obiekt | wysokość | obwód | nr rejestru |
dąb bezszypułkowy | 25 m | 356 cm | 1101 |
głaz narzutowy | 1,30 m | 672 cm | 1133 |
Historia
edytujNazwa miejsca nawiązuje do wydarzeń z 1813 roku, oblężenia Gdańska przez wojska rosyjskie i spalenia Oruni przez Rosjan[2]. Inna teoria głosi, iż nazwa upamiętnia krwawą potyczkę rosyjsko-francuską[7].
W latach 20. XX wieku, na wspominanym głazie narzutowym, umieszczono marmurową tablicę z niemieckim, nacjonalistycznym sloganem, krytykującym istnienie Wolnego Miasta Gdańsk. Tablica nie zachowała się do XXI wieku[2].
W 2017 roku zakończono rewitalizację Parku Oruńskiego. Dotyczyła ona również Góry Łez, gdzie wykonano alejki oraz ławki[8].
Przypisy
edytuj- ↑ Wyszukiwanie obiektów fizjograficznych. Góra Łez, wzgórze, wzniesienie [online], Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych [dostęp 2022-08-21] .
- ↑ a b c d Góra Łez [online], Gedanopedia [dostęp 2022-08-21] .
- ↑ Uchwała nr XVI/429/15 Rady Miasta Gdańska z dnia 26 listopada 2015 r. w sprawie ustanowienia zespołu przyrodniczo-krajobrazowego „Dolina Potoku Oruńskiego” [online], Infor [dostęp 2022-08-21] .
- ↑ Uchwała Nr IX/320/99 Rady Miasta Gdańska z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie utworzenia użytku ekologicznego "Murawy kserotermiczne w dolinie Potoku Oruńskiego"w Gdańsku [online], Urząd Miejski w Gdańsku. Baza Aktów Własnych [dostęp 2022-08-21] .
- ↑ Jerzy Samp, Gdańskie Dzielnice. Orunia, Stare Szkoty i Lipce, Gdańsk: Oskar, 2005, s. 172–173 .
- ↑ Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gdańska, Miasto Gdańsk, 2007, s. 152–153 [dostęp 2022-08-21] .
- ↑ Jerzy Samp , Orunia: historia, zabytki, kultura, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 1992, s. 104, ISBN 978-83-85011-61-3 .
- ↑ Wykonanie III etapu rewaloryzacji Parku Oruńskiego [online], Dyrekcja Rozbudowy Miasta Gdańska [dostęp 2022-08-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-22] .