Górecko Stare
Górecko Stare – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Józefów[4][5].
| Artykuł |
50°31′18″N 22°59′35″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°31'0.1"N, 22°58'59.9"E, 50°36'N, 23°2'E |
| - błąd |
14 m |
| Odległość |
934 m |
| wieś | |
 Szkoła podstawowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
23-460[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LBL |
| SIMC |
0890519[4] |
Położenie na mapie gminy Józefów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego  | |
 50°31′18″N 22°59′35″E/50,521667 22,993056
| |
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0890525 | Florianka | osada |
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Górecko Stare, po jej zniesieniu w gromadzie Józefów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 322 mieszkańców[6] i była szóstą co do wielkości miejscowością gminy Józefów.
Położenie edytuj
Górecko Stare leży na pograniczu Roztocza i Kotliny Sandomierskiej. Miejscowość jest otoczona lasami Puszczy Solskiej. Wieś leży na północno-zachodnim krańcu gminy. Jest węzłem kilku dróg powiatowych: jedna biegnie w kierunku południowo-wschodnim z Panasówki przez Tereszpol do Majdanu Kasztelańskiego, dwie kolejne biegną na południe – jedna do siedziby gminy, miasta Józefów przez Brzeziny i Tarnowolę, a druga do Sigły przez Górecko Kościelne.
Turystyka i oświata edytuj
Przez wieś przebiega centralny rowerowy szlak turystyczny Roztocza (z Kraśnika do granicy z Ukrainą) oraz szlak krawędziowy czerwony (ze Zwierzyńca do Suśca). Znajduje się tu jedno ze źródeł rzeki Szum. W Górecku Starym działa szkoła podstawowa im. por. Konrada Bartoszewskiego ps. „Wir” i schronisko PTSM.
Historia edytuj
Wieś Górecko i wolniznę do niej Wolę Górecką założył w 1582 r. Andrzej Górka. W 1589 jak wskazuje zapis z rejestru poborowego był tu młyn, karczmę, browar, winnica, maziarnia, także niewielki zbiornik wodny. W roku 1593 wsie nabył Jan Zamoyski i włączył do Ordynacji Zamojskiej[7]. W roku 1668 do Woli Góreckiej sprowadzono franciszkanów nastąpiła wówczas zmiana nazw wsi Górecko na Górecko Stare a Wola Górecka na Górecko Kościelne. W 1808 r. wzniesiono tutaj dwór, w połowie XIX w. leśniczówkę, a w 1910 szkołę. W 1921 w Górecku Starym było 166 domów i 920 mieszkańców[7]. 24 czerwca 1943 r. hitlerowcy dokonali pacyfikacji wsi i zasiedlenia jej ludnością ukraińską, jednakże koloniści po kilku dniach opuścili miejscowość ze strachu przed licznymi tutaj polskimi oddziałami partyzanckimi (patrz: powstanie zamojskie). W 1944 Górecko Stare po raz kolejny było pacyfikowane za pomoc, jaką mieszkańcy okazywali partyzantom[7].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Wieś Górecko Stare w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-01-09] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 326 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ a b c Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin – Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].
Linki zewnętrzne edytuj
- Górecko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 704.