Góry Sokole
Góry Sokole (potocznie Sokoliki, niem. Falkenberge) – niewielki masyw składający się z Krzyżnej Góry (654 m n.p.m.), Sokolika (644 m), Browarówki (510 m), Rudzika (500 m) Łysej (490 m), Buczka (456 m)[1] oraz kilku mniejszych, bezimiennych kopek, na północno-wschodniej krawędzi Kotliny Jeleniogórskiej w Sudetach Zachodnich, w pobliżu Jeleniej Góry i Janowic Wielkich. Od Rudaw Janowickich oddzielone Przełęczą Karpnicką (483 m). Od północy graniczą z Górami Kaczawskimi, od wschodu z Rudawami Janowickimi, od południa ze Wzgórzami Karpnickimi.
 Góry Sokole od zachodu | |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion | |
| Mikroregion(y) |
Góry Sokole |
Zbudowane całkowicie z górnokarbońskiego granitu karkonoskiego, w którym spotyka się żyły aplitowe i kwarcowe. Znajduje się tu znaczne nagromadzenie skałek, blokowisk, pojedynczych bloków skalnych. Istnienie ciosu biegnącego w trzech kierunkach oraz sposób wietrzenia i denudacji granitu spowodowały powstanie charakterystycznego krajobrazu z odosobnionymi wieloma kopami i kopkami, nie tworzącymi wyraźnych grzbietów i często zwieńczonych skałkami, które czasami wyrastają też na zboczach. To podobieństwo budowy geologicznej i kraobrazu do Kotliny Jeleniogórskiej spowodowało, że niektórzy geografowie zaliczają Góry Sokole do Kotliny, jednakże pod względem orograficznym i ze względu na wysokość bezwzględną należą one do Rudaw Janowickich.
Pokryte są lasami świerkowymi, podrzędnie świerkowo-bukowymi z nielicznymi polanami.
Znajduje się tu schronisko Szwajcarka, obozowisko wspinaczy oraz niewielkie pozostałości zamku Sokolec pod Krzyżną Górą.
Sokole Góry już w połowie XIX w. były uznaną atrakcją turystyczną, odwiedzaną głównie przez kuracjuszy zjeżdżających do podkarkonoskich uzdrowisk. Wspomniała je Rozalia Saulsonowa w swojej wydanej w 1850 r. książeczce pt. „Warmbrunn i okolice jego w 38 obrazach zebranych w 12 wycieczkach przez Pielgrzymkę w Sudetach”, uznawanej za pierwszy przewodnik turystyczny po Karkonoszach[2]: Falkenberge czyli Sokole Góry, u podnóża których znajduje się piękny dom szwajcarski na wzgórzu (...). Od szwajcarskiego domku dalej prowadzi droga do Sokolich Gór, lecz na jedną tylko wejść można, gdyż druga przedstawia niezwyciężone trudności; dostępna jest 2064 [stopy] wysoka; szczyt jej zdobi wielki krzyż z lanego żelaza; z niej widać zachodnią część Gór Olbrzymich [Karkonoszy], w dolinie Kupferberg [ Miedzianka ], Hirschberg [ Jelenia Góra ], Schildau [ Wojanów ], Erdmannsdorf [ Mysłakowice ] i Fischbach [ Karpniki ]. Zamku, który na tej górze od roku 1207 do 1458 istniał [ Zamek Sokolec ] ślady murów jeszcze pozostały.[3]
Jeden z częściej odwiedzanych rejonów wspinaczkowych. Często służy jako baza treningowa przed wspinaczką w Tatrach z racji podobieństwa budowy skał.
Szlaki turystyczne
edytuj
z Jeleniej Góry do Janowic Wielkich przez Husyckie Skały i Schronisko PTTK „Szwajcarka”
Krzyżna Góra – Schronisko „Szwajcarka”
Sokolik – Schronisko „Szwajcarka”
Trzcińsko – Kamienna Góra[4]
-
Góry Sokole od strony Miedzianki -
Góry Sokole -
-
Widok na Sokolik -
Filar Zachodni -
Widok z Filara Zachodniego -
Sokolik widziany z Trzcińska -
Widok na Sokole Góry
Przypisy
edytuj- ↑ Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas: Dolny Śląsk - przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977 s. 211
- ↑ Jacek Kolbuszewski. Najdawniejszy polski przewodnik po Karkonoszach. „Wierchy. Rocznik poświęcony górom”. R. 48 (1979), s. 257-261, 1981. Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej i Narciarskiej PTTK w Krakowie. ISSN 0137-6829. (pol.).
- ↑ Rozalia Saulsonowa: Warmbrunn i okolice jego w 38 obrazach zebranych w 12 wycieczkach przez Pielgrzymkę w Sudetach. Wrocław: Korn, 1850.
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2020-10-18].
Bibliografia
edytuj- Staffa M. Słownik geografii turystycznej Sudetów, T. 5 Rudawy Janowickie, Wyd. I-Bis, Wrocław 1998. ISBN 83-85773-27-4.
- Rudawy Janowickie mapa turystyczna, skala 1:25 000, Wydawnictwo Turystyczne "PLAN", Jelenia Góra, 2006, ISBN 83-60044-45-7.
- Mapa – Königl.Preuß 1886r end 1936 r.
- Flemming I. Książka – Fischbach im Riesengebirge (Ein Erinnerungsbuch). Gesamterstellung:& Partner X-Media GmbH Berlin 1998 r.
Linki zewnętrzne
edytuj- Przewodnik wspinaczkowy "Dozenta". wksg.internetdsl.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-11)].