Gózd (powiat radomski)
wieś w województwie mazowieckim
Gózd dawniej też Gozdowa – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Gózd[6][5]. Leży przy drodze krajowej nr 12 Radom – Lublin (projektowana droga ekspresowa S12).
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
48 |
| Kod pocztowy |
26-634[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WRA |
| SIMC |
0620990[5] |
Położenie na mapie gminy Gózd  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu radomskiego  | |
 51°22′34″N 21°23′08″E/51,376111 21,385556[1]
| |
Miejscowość jest siedzibą gminy Gózd, a także rzymskokatolickiej parafii Miłosierdzia Bożego w Goździe[7]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0621015 | Adamów | część wsi |
| 0621009 | Karszówka | część wsi |
Do 1954 roku siedziba gminy Kuczki. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gózd. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa radomskiego.
W Goździe urodził się Franciszek Teodor Ejsmond (1859-1931), polski malarz.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 36988
- ↑ Wieś Gózd w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-02-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 329 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Linki zewnętrzne
edytuj- Gózd (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 759.