Głośnik plazmowy
Głośnik plazmowy – rodzaj głośnika bezmembranowego, w którym funkcję membrany pełni łuk elektryczny wytwarzający plazmę.
Historia edytuj
W 1946 roku Siegfried Klein użył wyładowania koronowego do wytworzenia dźwięku. Wynalazek zadziałał, a Klein opatentował wynalazek pod francuskim patentem numer 1,041,790 i amerykańskim numer 2,768,246. W 1954 urządzenie było produkowane w USA, a pierwszy głośnik wyprodukowano w 1956 roku[1].
Opis edytuj
Głośnik plazmowy oparty jest na układzie trafopowielacza wytwarzającym wysokie napięcie elektryczne i łuk elektryczny za pomocą iskrownika. Łuk elektryczny modulowany sygnałem elektrycznym, podawanym z zewnętrznego źródła, wytwarza plazmę, która powoduje zmiany gęstości powietrza. Zmieniające się natężenie prądu płynącego przez łuk elektryczny, powoduje zmiany ciśnienia powstające wskutek zmian temperatury łuku elektrycznego wytwarzającego plazmę[1].
Główną zaletą głośników plazmowych jest odtwarzanie częstotliwości sięgających nawet 100 kHz. Wadą głośników plazmowych jest wytwarzanie ozonu, który w dużych ilościach w zamkniętym pomieszczeniu jest szkodliwy dla zdrowia[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Głośnik plazmowy. narwik.vdl.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-27)]. narwik.vdl.pl
- ↑ Głośnik plazmowy. moje-laboratorium.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-03)]. moje-laboratorium.pl
Linki zewnętrzne edytuj
- Głośnik plazmowy. ely.pg.gda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-30)].. Naukowe Koło Studentów Elektryków przy Wydziale Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej
- Demonstracja działania głośnika plazmowego
- Demonstracja działania głośnika plazmowego