Głuszyn (województwo kujawsko-pomorskie)
Głuszyn – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Bytoń[3].
| wieś | |
 Kapliczka pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Głuszynie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
54 |
| Kod pocztowy |
88-231[2] |
| Tablice rejestracyjne |
CRA |
| SIMC |
0859930 |
Położenie na mapie gminy Bytoń  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu radziejowskiego  | |
 52°32′15″N 18°39′06″E/52,537500 18,651667[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie włocławskim.
Historia edytuj
Głuszyn w wieku XIX opisano jako: wieś w powiecie nieszawskim, gminie i parafii Bytoń. Jest tu browar z produkcją na 5000 rubli srebrnych. W skład dóbr Głuszyn wchodzi: Dąbrówka, Strużewo folwark Wandżin, Stefanowo, Sadziska, Dąbrowa[4].
Obszar ogólny wynosi 1264 mórg.
W 1827 r. Głuszyn liczył 15 domów, 166 mieszkańców. Dobra Głuszyn leżą od Nieszawy wiorst 35, od Osięcin wiorst 10, od Brześcia wiorst 14. Rozległość wynosi mórg 1089: w tym: folwark Głuszyn grunta orne i ogrody mórg 363, łąk mórg 53, pastwisk mórg 46, wody mórg 265, nieużytki i place mórg 20, razem mórg 747. Budynki murowane 19, drew. 3, płodozmian 8 i 10-polowy; folw. Wandzin grunta orne i ogrody mórg 283, pastwisk mórg 55, nieużytki i place mórg 4, razem mórg 342. Budynki murowane 4, Jezioro Głuszyńskie mające obszaru mórg 265, pokłady torfu i marglu.
Wieś Głuszyn osad 10, gruntu mórg 6.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33953
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 318 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ TERYT(Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju)
- ↑ Głuszyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 616.