Wikipedia

GEORGE

system operacyjny
(Przekierowano z GEORGE 2)

GEORGE – rodzina systemów operacyjnych zastępujących system EXEC komputerów serii ICL 1900, wyposażonych w interpreter poleceń. W Polsce lat 70.-80. XX wieku rozpowszechniony na komputerach serii Odra 1300, konstruowanych przez nieistniejące już zakłady ELWRO we współpracy z angielską firmą ICL (mających m.in. 100% wymienność każdego oryginalnego oprogramowania ICL).

System GEORGE 3 przyjmował, planował, uruchamiał i wykonywał zadania stosownie do zleceń w tzw. języku opisu zadań, wydawanych bezpośrednio z ekranopisu (obecna nazwa: konsola lub monitor użytkownika) lub zapisanych w pliku makrodefinicji (obecna nazwa: skrypt).

Charakterystycznymi cechami systemu GEORGE 3 (nazwa nie pochodzi od imienia, lecz jest akronimem) były:

  • tryb pracy:
    • wsadowy – zadanie było ładowane z dowolnego strumienia: pliku kart, taśmy perforowanej, taśmy magnetycznej lub dysku; proces kończył się sukcesem lub nie, ale bez zawieszenia systemu;
    • konwersacyjny (z urządzeń zdalnych): użytkownik obserwował proces na konsoli (monitor, dalekopis itp.) i na bieżąco obsługiwał jego przebieg i wyjątki (w zależności od uprawnień mógł także zawiesić lub zamknąć i reaktywować cały system);
  • wielozadaniowość;
  • wielodostępność (ochrona zadań, strumieni danych i zasobów użytkownika);
  • system zarządzania zadaniami bieżącymi i konwersacyjnymi (każdy proces otrzymywał priorytet (zwany w GEORGE 3 pilnością), limit czasu CPU, liczby operacji wejścia-wyjścia i przydziału innych zasobów);
  • system rozliczania użytkowników („budżetowania”) i ograniczania wykorzystania komputera przez użytkownika w okresie rozliczeniowym.

Makrodefinicja systemu GEORGE 3 zawierała ciągi zleceń (obecnie: poleceń). Każde zlecenie rozpoczynało się nazwą, po której ewentualnie występowały ciągi parametrów oddzielonych przecinkami oraz kwalifikatorów ujętych w nawiasy. Nazwy zleceń mogły być podawane w postaci pełnej lub dwuliterowych skrótów. Zlecenie mogło być poprzedzone etykietą. W jednym wierszu można było umieścić jedno zlecenie. W przypadku kontynuacji zlecenia w kolejnym wierszu, wiersz należało zakończyć znakiem „-”.

Kompletne makrodefinicje lub poszczególne zlecenia wprowadzane były:

Zlecenia w obrębie skryptu były wykonywane w kolejności wprowadzania, chyba że przeniesienie do określonej etykiety nastąpiło za pomocą instrukcji skoku GOTO, IF … GOTO …, WHENEVER.

Przykładowe zlecenia: JOB <nazwa zadania>, <nazwa użytkownika>..., LOGIN <nazwa zadania>, <nazwa użytkownika>..., NEWPASSWORD <hasło>, INPUT <nazwa użytkownika>, <opis zbioru>..., RUNJOB, GOTO, DOCUMENT, LOGOUT, ENDJOB i in.

GEORGE 3 na ogólnych zasadach (sterowany makrowywołaniami) uruchamiał kompilatory języków ALGOL, PLAN, PLAN4, FORTRAN, COBOL, BASIC, JEAN, PASCAL, GIN, a w Polsce dla maszyn Odra 1305 także języka SNOBOL, RATFOR i in. (nazwy języków podano w ówczesnej pisowni).

Należy nadmienić, że powstała cała rodzina systemów operacyjnych GEORGE, rozwijanych równolegle jako GEORGE 1, GEORGE 2, GEORGE 3, GEORGE 4. Oznaczeń tych nie należy utożsamiać z wersjami systemu, ponieważ były to odrębne systemy o różnym stopniu złożoności (współpracujące np. tylko z pamięcią taśmową PT (GEORGE 2) lub z pamięcią taśmową PT i dyskami DS (GEORGE 3).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=GEORGE&oldid=60972734”