Wikipedia

Gabriel Heinze

piłkarz argentyński

Gabriel Iván Heinze (wym. [ɡaˈβɾjel ˈxeinse]; ur. 19 kwietnia 1978 w Crespo) – argentyński piłkarz pochodzenia niemiecko-włoskiego grający na pozycji obrońcy oraz trener piłkarski.

Gabriel Heinze
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Gabriel Iván Heinze

Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1978
Crespo

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Newell's Old Boys (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1996–1997 Newell’s Old Boys 8 (0)
1997–2001 Real Valladolid 54 (1)
1998–1999 → Sporting CP (wyp.) 5 (1)
2001–2004 Paris Saint-Germain 99 (4)
2004–2007 Manchester United 52 (1)
2007–2009 Real Madryt 44 (3)
2009–2011 Olympique Marsylia 58 (7)
2011–2012 Roma 30 (0)
2012–2014 Newell’s Old Boys 53 (3)
W sumie: 403 (20)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004  Argentyna U-23 6 (1)
2003–2010  Argentyna 72 (3)
W sumie: 78 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2015 Godoy Cruz
2016–2017 Argentinos Juniors
2018–2020 Vélez Sarsfield
2021 Atlanta United
2022– Newell's Old Boys
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Ateny 2004 piłka nożna
Puchar Konfederacji
srebro Niemcy 2005 piłka nożna
Copa América
srebro Peru 2004
srebro Wenezuela 2007
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Wychowanek CA Newell’s Old Boys, w swojej karierze grał m.in. w Manchesterze United, Realu Madryt czy Olympique Marsylia, zdobywając z nimi krajowe trofea. W latach 2003–2010 reprezentował Argentynę, grając m.in. na mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich. W 2015 roku rozpoczął działalność trenerską.

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Po ojcu, który wywodził się z Niemców nadwołżańskich, ma pochodzenie niemieckie. Jego matka włoskiego pochodzenia z zawodu była nauczycielką[1]. Ma trzech braci[2]. Ze względu na swoje korzenie ma obywatelstwo niemieckie, dzięki któremu nie potrzebował zezwoleń na pracę na terenie Unii Europejskiej[3].

Kariera klubowa edytuj

Jest wychowankiem Newell’s Old Boys. Do seniorskiego zespołu dołączył w 1996 roku. Rok później odszedł do hiszpańskiego Realu Valladolid. Od 1 lipca 1998 do 30 czerwca 1999 przebywał na wypożyczeniu w portugalskim Sportingu CP[4]. Po powrocie do Valladolid zadebiutował w rozgrywkach Primera División – miało to miejsce 11 września 1999 w przegranym 0:2 meczu z Deportivo La Coruña[5]. Grał w nim do 56. minuty, po czym został zmieniony przez Eusebio Sacristána[6].

1 lipca 2001 został piłkarzem francuskiego Paris Saint-Germain[4]. W Ligue 1 zagrał po raz pierwszy 28 lipca 2001 w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Lille OSC[5]. W barwach PSG zagrał w sumie w 99 meczach ligowych, w których zdobył 4 gole[7]. Przed sezonem 2004/2005 odszedł za 10 milionów euro do angielskiego Manchesteru United[4]. Jego debiut w Premier League przypadł na zremisowany 2:2 mecz z Bolton Wanderers, który został rozegrany 11 września 2004[5]. W 44. minucie tego spotkania zdobył gola na 1:0 po podaniu Mikaëla Silvestre[8]. Przez kibiców klubu został wybrany najlepszym piłkarzem sezonu 2004/2005[9]. 14 września 2005 w meczu Ligi Mistrzów z hiszpańskim Villarrealem CF (0:0) odniósł kontuzję kolana, która ostatecznie wykluczyła go z gry w pierwszym zespole do końca sezonu 2005/2006[10]. W sezonie 2006/2007 wraz z klubem został mistrzem Anglii[9]. Utracił w nim jednak miejsce w wyjściowym składzie na rzecz Patrice’a Evry. W związku z tym usiłował wymóc na władzach klubu wyrażenie zgody na odejście do Liverpoolu F.C., co doprowadziło do konfliktu z ówczesnym trenerem Manchesteru United Aleksem Fergusonem. Heinze w późniejszych latach w publicznych wypowiedziach żałował swojego postępowania[11].

Ostatecznie zmienił on klub 22 sierpnia 2007, przechodząc do Realu Madryt za 12 milionów euro[4]. Pierwszy mecz ligowy w jego barwach rozegrał 2 września 2007 z Villarrealem (5:0)[12]. Na boisko wszedł w 58. minucie, zastępując Raúla Gonzáleza[13]. W sezonie 2007/2008 zdobył wraz z nim mistrzostwo Hiszpanii[9]. 1 sierpnia 2009 został zawodnikiem francuskiego Olympique Marsylia[4], z którym również wygrał krajową ligę[9]. W latach 2011–2012 grał we włoskim AS Roma[4]. Karierę zakończył w 2014 roku w macierzystym Newell’s Old Boys[4], z którym rok wcześniej wygrał mistrzostwo Argentyny[9]. Najwięcej meczów w karierze rozegrał we francuskiej Ligue 1 – 157[14]. Zdobył cztery mistrzostwa kraju – Anglii, Argentyny, Francji i Hiszpanii[9].

Kariera reprezentacyjna edytuj

W reprezentacji Argentyny zadebiutował 30 kwietnia 2004 w wygranym 3:1 meczu z Libią[15]. W jej barwach dwukrotnie wystąpił na mistrzostwach świata (2006 i 2010), dwukrotnie na Copa América (2004 i 2007), na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004 w Atenach i na Pucharze Konfederacji 2005. Na igrzyskach wraz z reprezentacją zdobył złoty medal. Na Copa América dwukrotnie został wicemistrzem Ameryki Południowej. Na rozgrywanym w Niemczech Pucharze Konfederacji zdobył srebrny medal[9]. W kadrze po raz ostatni zagrał 17 listopada 2010 w wygranym 1:0 spotkaniu towarzyskim z Brazylią[16].

Kariera trenerska edytuj

13 czerwca 2015 został trenerem CD Godoy Cruz. Funkcję tę pełnił do 27 września 2015. Następnie od 20 czerwca 2016 do 1 sierpnia 2017 prowadził klub Argentinos Juniors. 12 grudnia 2017 dołączył do Vélezu Sarsfield[17].

Inne edytuj

Jego nazwisko pojawiło się w mediach w kontekście afery Panama Papers. W 2005 roku podpisał umowę sponsorską z niemieckim przedsiębiorstwem Puma, a pieniądze z niej trafiały na Brytyjskie Wyspy Dziewicze, stanowiące raj podatkowy, do podmiotu zarejestrowanego na jego matkę[18].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Il Messaggero - Heinze, il "sempre" derby. Pagine Romaniste, 2011-10-11. [dostęp 2018-11-22]. (wł.).
  2. ↑ GABRIEL HEINZE: El hijo de Titina y la garra de un pueblo. ESTACION PLUS. [dostęp 2018-11-22]. (hiszp.).
  3. ↑ Man Utd secure Heinze deal. BBC Sport, 2004-06-11. [dostęp 2018-11-22]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e f g Gabriel Heinze, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–transfery) [dostęp 2018-11-22].
  5. ↑ a b c Gabriel Heinze, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–debiuty) [dostęp 2018-11-22].
  6. ↑ Deportivo de La Coruña - Real Valladolid CF, 11 wrz 1999 - LaLiga, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-11-22].
  7. ↑ Gabriel Heinze, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2018-11-22].
  8. ↑ Bolton Wanderers - Manchester United, 11 wrz 2004 - Premier League, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-11-22].
  9. ↑ a b c d e f g Gabriel Heinze, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–sukcesy) [dostęp 2018-11-22].
  10. ↑ Heinze faces long lay-off with knee injury. Time of Malta, 2005-09-17. [dostęp 2018-11-22]. (ang.).
  11. ↑ Gabriel Heinze regrets manner of leaving Manchester United. The Guardian, 2011-02-22. [dostęp 2018-11-22]. (ang.).
  12. ↑ Gabriel Heinze, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2018-11-22].
  13. ↑ Villarreal CF - Real Madryt, 2 wrz 2007 - LaLiga, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-11-22].
  14. ↑ Gabriel Heinze, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2018-11-22].
  15. ↑ World Cup 2006 - Argentina player profiles. MSN. [dostęp 2018-11-22]. (ang.).
  16. ↑ Gabriel Heinze, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–kadra) [dostęp 2018-11-22].
  17. ↑ Gabriel Heinze, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2018-11-22].
  18. ↑ Papeles de Panamá: La Real Sociedad abrió firmas offshore a sus jugadores extranjeros para pagarles. Noticias de Papeles Panamá. El Confidencial. [dostęp 2018-11-22]. (hiszp.).

Bibliografia edytuj


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gabriel_Heinze&oldid=70538560”