Gabriela Rembisz (ur. 12 marca 1937 w Poznaniu) – działaczka PZPR, członkini najwyższych władz partyjnych w okresie PRL.

Ukończyła Technikum Chemiczne w Poznaniu (1974). Od 1961 technik w Poznańskich Zakładach Opon Samochodowych "Stomil", od 1977 mistrz miany. Członkini NSZZ pracowników Stomilu (od 1982), członek PZPR (od 1976). Działaczka zakładowej organizacji PZPR (I sekretarz Oddziałowej Organizacji Partyjnej i członek Egzekutywy, członek Plenum Komitetu Zakładowego PZPR). Na X Zjeździe PZPR w lipcu 1986 wybrana w skład KC PZPR. W latach 1986–1988 zastępca członka Biura Politycznego KC PZPR, a w okresie 1988–1990 – członek Biura Politycznego KC PZPR. W latach 1988-1990 przewodnicząca Komisji Skarg, Wniosków i Sygnałów od Ludności KC PZPR. W latach 80. wchodziła również w skład Rady Redakcyjnej organu teoretycznego i politycznego KC PZPR Nowe Drogi[1]. Wyróżniona m.in. "Odznaką Honorową Miasta Poznania".

Przypisy edytuj

  1. „Nowe Drogi” nr 4/1989, s. 2.

Bibliografia edytuj

  • Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1091
  • Leksykon Historii Polski, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1995
  • T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa 1991, str. 417
  • J. Stroynowski (red.), Who is who in the Socialist countries of Europe : a biographical encyclopedia of more than 12,600 leading personalities in Albania, Bulgaria, Czechoslovakia, German Democratic Republic, Hungary, Poland, Romania, Yugoslavia 1989, tom 3, K.G. Saur Pub., 1989