Wikipedia

Gabriella Papadakis

Gabriella Papadakis (ur. 10 maja 1995 w Clermont-Ferrand) – francuska łyżwiarka figurowa, startująca w parach tanecznych z Guillaume Cizeronem. Wicemistrzyni olimpijska z Pjongczangu (2018), 4-krotna mistrzyni świata (2015, 2016, 2018, 2019), 5-krotna mistrzyni Europy (2015–2019) i medalistka finału Grand Prix (zwycięstwo w 2017, 2019) oraz 5-krotna mistrzyni Francji (2015–2019).

Gabriella Papadakis
Ilustracja
Gabriella Papadakis (2018)
Reprezentacja  Francja
Data i miejsce urodzenia 10 maja 1995
Clermont-Ferrand
Wzrost 166 cm
Konkurencja Pary taneczne
Partner sportowy Guillaume Cizeron
Trener Romain Haguenauer, Marie-France Dubreuil, Patrice Lauzon, Catherine Pinard
Poprzednio:
Muriel Boucher-Zazoui, Catherine Papadakis
Klub Clermont-Ferrand Gadbois Centre
Lokalizacja treningowa Montreal
Rekordy życiowe ISU (GOE±5)
Nota łączna 226,61 WR
NHK Trophy 2019
Taniec rytmiczny 90,03 WR
NHK Trophy 2019
Taniec dowolny 136,58 WR
NHK Trophy 2019
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
srebro Pjongczang 2018 pary taneczne
Mistrzostwa świata
złoto Saitama 2019 pary taneczne
złoto Mediolan 2018 pary taneczne
złoto Boston 2016 pary taneczne
złoto Szanghaj 2015 pary taneczne
srebro Helsinki 2017 pary taneczne
Mistrzostwa Europy
złoto Mińsk 2019 pary taneczne
złoto Moskwa 2018 pary taneczne
złoto Ostrawa 2017 pary taneczne
złoto Bratysława 2016 pary taneczne
złoto Sztokholm 2015 pary taneczne
Finał Grand Prix
złoto Turyn 2019 pary taneczne
złoto Nagoja 2017 pary taneczne
srebro Marsylia 2016 pary taneczne
brąz Barcelona 2014 pary taneczne
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Mediolan 2013 pary taneczne
Finał Junior Grand Prix
srebro Soczi 2012 pary taneczne
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Życie prywatneEdytuj

Papadakis jest córką Catherine, trenerki łyżwiarstwa oraz Emmanuela, ze strony którego ma pochodzenie greckie. W 2014 r. przeprowadziła się do Montrealu w Kanadzie, aby kontynuować treningi łyżwiarskie.

KarieraEdytuj

 
Papadakis / Cizeron z trenerem Haguenauerem (2014)
 
Pierwszy tytuł mistrzów świata (2015)
 
Finał Grand Prix 2016
 
Taniec dowolny na mistrzostwach Europy 2018

Kariera seniorskaEdytuj

Kariera francuskiej pary nabrała rozpędu w 2014 r. po przeniesieniu bazy treningowej do Montrealu, gdzie oprócz kontynuowania treningów z głównym trenerem Romainem Haguenauerem rozpoczęli współpracę z Kanadyjczykami Marie-France Dubreuil i Patrice Lauzonem[1].

W sezonie 2014/2015 na stałe zameldowali się w czołówce par tanecznych wygrywając zawody Autumn Classic International 2014 oraz dwa zawody z cyklu Grand Prix: Cup of China i Trophée Eric Bompard. W finale Grand Prix zdobyli brązowy medal przegrywając z Kanadyjczykami Weaver / Poje i Amerykanami Chock / Bates. Następnie zdobyli pierwszy tytuł mistrzów Francji, mistrzów Europy i mistrzów świata.

W sezonie 2015/2016 byli zmuszeni na wycofanie się z zawodów Grand Prix z powodu kontuzji Gabrielli, której nabawiła się w trakcie upadku na treningu[1]. Po powrocie do startów zdobyli drugi tytuł mistrzów Francji, mistrzów Europy i mistrzów świata potwierdzając dominację w swojej konkurencji.

W sezonie 2016/2017 do startów w zawodach wrócili ich najwięksi rywale – kanadyjska para Tessa Virtue / Scott Moir, która dołączyła do ich bazy treningowej i rozpoczęła przygotowania z tymi samymi trenerami[2]. To przerwało dwuletnią dominację Francuzów na arenie międzynarodowej, gdyż przegrali z Kanadyjczykami zarówno finał Grand Prix w rodzimej Marsylii, jak i mistrzostwo świata 2017[2]. Niewiele zaś zmieniło się na arenie europejskiej, gdyż Francuzi zdobyli swój trzeci tytuł mistrzowski.

Sezon olimpijski rozpoczął się dla duetu Papadakis / Cizeron od zwycięstw w konkursach Grand Prix. Podczas Cup of China jako pierwsza para taneczna w historii przekroczyli 200 punktów w ocenie łącznej, osiągając 200,43 pkt.[3] Na Trophee de France ustanowili swoje nowe rekordy życiowe: w tańcu krótkim 81,40, w tańcu dowolnym 120,58 oraz w nocie łącznej 201,98 pkt, jednocześnie obydwa rezultaty stały się nowymi rekordami świata. Podczas finału Grand Prix 2018 w Nagoi pokonali kanadyjski duet Virtue/Moir o 2,3 pkt i zdobyli pierwszy złoty medal tego turnieju z notą łączną 202,16 pkt[4].

W styczniu 2018 r. Papadakis/Cizeron wzięli udział w mistrzostwach Europy, które były ostatnim sprawdzianem przed zbliżającymi się igrzyskami olimpijskimi. Wygrali oni obie konkurencje z notami: 81.29 pkt za taniec krótki, 121.87 pkt za taniec dowolny, co dało notę łączną 203.16 pkt i aż 16.03 pkt przewagi nad drugą w rankingu parą z Rosji - Bobrowa/Sołowjow.[5] Dla pary Papadakis/Cizeron był to czwarty z rzędu złoty medal mistrzostw Europy i potwierdzenie ich dominacji w tej konkurencji w Europie. Stali się tym samym drugą parą taneczną w historii, po duecie Klimowa/Ponomarenko, która dokonała tego w latach 1989-92.

Przed igrzyskami olimpijskimi w Pjongczangu byli wymieniani obok kanadyjskiej pary Tessa Virtue / Scott Moir jako główni kandydaci do złotego medalu. Na szczególną uwagę zasługiwał ich taniec dowolny do Sonaty Księżycowej Beethovena, który był wysoko oceniany przez sędziów w trakcie całego sezonu. Ich olimpijski debiut rozpoczął taniec krótki do latynoskiej wersji utworów Eda Sheerana. Podczas tańca uszkodzeniu uległ kostium Gabrielli, która kontynuowała występ pomimo rozpiętego topu[6]. Po tańcu krótkim Papadakis / Cizeron zajmowali drugie miejsca za Virtue i Moirem przegrywając o 1,74 pkt.[7] 20 lutego Papadakis / Cizeron wygrali taniec dowolny z notą 123,35 pkt bijąc przy tym rekord świata zarówno w tańcu dowolnym, jak i nocie łącznej z 205,28 pkt[8]. Kilka minut później Virtue / Moir obronili pierwsze miejsce i pobili rekord świata Papadakis / Cizerona o 0,79 pkt[9]. Gabriella Papadakis i Guillaume Cizeron zdobyli swój pierwszy medal olimpijski, srebro. Obydwoje byli chorążymi reprezentacji Francji na ceremonii zakończenia igrzysk[10].

Papadakis/Cizeron ogłosili, że wezmą udział w mistrzostwach świata w Mediolanie, które będą ich ostatnim konkursem w sezonie. Pod nieobecność mistrzów olimpijskich – kanadyjskiej pary Tessa Virtue / Scott Moir, to Papadakis / Cizeron byli głównymi pretendentami do zdobycia tytułu mistrzowskiego. Pierwszego dnia mistrzostw świata 2018 ustanowili oni nowy rekord świata w tańcu krótkim 83,73 pkt[11]. Kolejnego dnia pobili rekord świata w nocie łącznej i zdobyli trzeci tytuł mistrzów świata[12].

ProgramyEdytuj

 
Program Shape of You / Thinking Out Loud na gali Internationaux de France 2018
 
Program dowolny Duet / Sunday Afternoon na Internationaux de France 2018
 
Program Gravity na gali ZIO 2018
 
Program krótki Escobilla / Farruca na finale Grand Prix 2014
Sezon Taniec rytmiczny (RD) Taniec dowolny (FD) Pokaz mistrzów
2019–20
[13]
  • Fame medley:
    • Quickstep: I Can Do Anything Better Than You Can – S. Linzer, D. Wolfert, aranż. Maxime Rodriguez
    • Blues: Fame – Michael Gore, Dean Pitchford, aranż. Maxime Rodriguez, Ludivine Amado
    • Disco: Fame – Irene Cara, oryg. Michael Gore, Dean Pitchford
      choreografia: Romain Haguenauer, Samuel Chouinard
  • For Island Fires and Family – Dermot Kennedy
  • Power Over Me – Dermot Kennedy
2018–19
[14]
Sezon Taniec krótki (SD) Taniec dowolny (FD) Pokaz mistrzów
2017–18
[15]
2016–17
[16]
  • Blues: Bittersweet – Lene Riebau, Maxim Illion
  • Swing: Diga Diga Doo – Dorthy Fields, Jimmy McHugh
  • Stillness – Nest
  • Oddudua – Aldo Lopez Gavilan
  • Happiness Does Not Wait – Ólafur Arnalds
  • Belvedere – James Gruntz
    choreografia: Samuel Chouinard
2015–16
[17]
  • Belvedere – James Gruntz
    choreografia: Samuel Chouinard
2014–15
[18]
  • Paso doble: Escobilla – Cristina Hoyos
  • Flamenco: Farruca – Cristina Hoyos
  • À Distance – Sylvain Cossette
2013–14
[19]
  • Quickstep: Cool Cat in Town – Tape Five
  • Foxtrot: Burlesque
  • Iron – Woodkid
  • Run Boy Run – Woodkid
  • Brotsjor – Olafur Arnalds
2012–13
[20]
2011–12
[21]
  • Rumba: Mondo Bongo – Joe Strummer & The Mescaleros
  • Cha Cha: Oye Como Va – Celia Cruz
  • Je dois m'en aller – Niagara
2010–11
[22]
  • Waltz: C'était Salement Romantique – Coeur de Pirate
  • A Fuego Lento – Horacio Salgan
  • Rapsodia de Anabal – José Libatella

OsiągnięciaEdytuj

Z Guillaume Cizeronem

Zawody 08–09 09–10 10–11 11–12 12–13 13–14 14–15 15–16 16–17 17–18 18–19 19–20
Międzynarodowe[23]
Igrzyska olimpijskie 2
Mistrzostwa świata 13 1 1 2 1 1
Mistrzostwa Europy 15 1 1 1 1 1
GP Finał Grand Prix 3 2 1 1
GP Cup of China 1 1
GP NHK Trophy WD 2 WD 1
GP Rostelecom Cup 7
GP Internationaux de France 5 1 WD 1 1 1 1
CS Autumn Classic International 1
CS Finlandia Trophy 1
CS Golden Spin Zagrzeb 4
Cup of Nice 1
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[23]
Mistrzostwa świata juniorów 22 12 5 2
JGP Finał 2
JGP w Austrii 3 1
JGP w Estonii 4
JGP we Francji 4 1
JGP w Polsce 4
JGP w Stanach Zjednoczonych 15
NRW Trophy 2 J
Trophy of Lyon 1 J 1 J 1 J
Santa Claus Cup 3 N 2 J
Krajowe[23]
Mistrzostwa Francji 2 1 1 1 1 1
Master's de Patinage 1 J 1 J 1 J 1 1
Zawody drużynowe[23]
World Team Trophy 6 T
2 P		 4 T
1 P

Rekordy świataEdytuj

Od sezonu 2018/2019Edytuj

Rekordy świata ustanawiane w skali GOE±5.

Data Punkty Zawody Uwagi
Rekordy w nocie łącznej[24]
23 listopada 2019 226,61 NHK Trophy 2019
12 kwietnia 2019 223,13 World Team Trophy 2019
23 marca 2019 222,65 Mistrzostwa świata 2019
26 stycznia 2019 217,98 Mistrzostwa Europy 2019
24 listopada 2018 216,78 Internationaux de France 2018
Rekordy w tańcu dowolnym[25]
23 listopada 2019 136,58 NHK Trophy 2019
12 kwietnia 2019 135,82 World Team Trophy 2019
23 marca 2019 134,23 Mistrzostwa świata 2019
26 stycznia 2019 133,19 Mistrzostwa Europy 2019
24 listopada 2018 132,65 Internationaux de France 2018
Rekordy w tańcu rytmicznym[26]
22 listopada 2019 90,03 NHK Trophy 2019
1 listopada 2019 88,69 Internationaux de France 2019
22 marca 2019 88,42 Mistrzostwa świata 2019
25 stycznia 2019 84,79 Mistrzostwa Europy 2019
23 listopada 2018 84,13 Internationaux de France 2018

Przed sezonem 2018/2019Edytuj

Rekordy świata ustanawiane w skali GOE±3.

Data Punkty Zawody Uwagi
Rekordy w nocie łącznej[27]
24 marca 2018 207,20 Mistrzostwa świata 2018 Historyczny rekord świata przed sezonem 2018/2019
20 lutego 2018 205,28 Igrzyska Olimpijskie 2018
20 stycznia 2018 203,16 Mistrzostwa Europy 2018
9 grudnia 2017 202,16 Finał Grand Prix 2017
18 listopada 2017 201,98 Internationaux de France 2017
4 listopada 2017 200,43 Cup of China 2017
Rekordy w tańcu dowolnym[28]
24 marca 2018 123,47 Mistrzostwa świata 2018 Historyczny rekord świata przed sezonem 2018/2019
20 lutego 2018 123,35 Igrzyska Olimpijskie 2018
20 stycznia 2018 121,87 Mistrzostwa Europy 2018
18 listopada 2017 120,58 Internationaux de France 2017
4 listopada 2017 119,33 Cup of China 2017
1 kwietnia 2017 119,15 Mistrzostwa świata 2017
31 marca 2016 118,17 Mistrzostwa świata 2016
Rekordy w tańcu krótkim[29]
23 marca 2018 83,73 Mistrzostwa świata 2018 Historyczny rekord świata przed sezonem 2018/2019

Rekordy życioweEdytuj

Gabriella Papadakis / Guillaume Cizeron

Historyczne rekordy życiowe przed sezonem 2018/2019[30]
Segment Data Punkty Zawody Uwagi
TSS 24 marca 2018 207,20 Mistrzostwa Świata 2018 Historyczny rekord świata przed sezonem 2018/2019
SD 23 marca 2018 83,73 Mistrzostwa Świata 2018 Historyczny rekord świata przed sezonem 2018/2019
SD TES 23 marca 2018 44,37 Mistrzostwa Świata 2018
SD PCS 23 marca 2018 39,36 Mistrzostwa Świata 2018
FD 24 marca 2018 123,47 Mistrzostwa Świata 2018 Historyczny rekord świata przed sezonem 2018/2019
FD TES 20 lutego 2018 63,98 Igrzyska Olimpijskie 2018
FD PCS 24 marca 2018 59,53 Mistrzostwa Świata 2018
Historyczne rekordy życiowe przed sezonem 2010/2011[30]
Segment Data Punkty Zawody Uwagi
CD 9 marca 2010 23,61 Mistrzostwa Świata Juniorów 2010
CD TES 9 marca 2010 14,08 Mistrzostwa Świata Juniorów 2010
CD PCS 9 marca 2010 9,53 Mistrzostwa Świata Juniorów 2010
OD 11 marca 2010 39,67 Mistrzostwa Świata Juniorów 2010
OD TES 4 września 2009 23,50 JGP w Stanach Zjednoczonych 2009
OD PCS 11 marca 2010 16,27 Mistrzostwa Świata Juniorów 2010

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b Rachel Lutz: Who are Gabriella Papadakis and Guillaume Cizeron? (ang.). NBC Olympics, 2017-10-31. [dostęp 2018-07-18].
  2. ↑ a b Robin Levinson-King: How Canada's Tessa Virtue and Scott Moir beat France (ang.). BBC News, 2018-02-20. [dostęp 2018-07-18].
  3. ↑ Papadakis/Cizeron (FRA) first to break 200 points in Ice Dance (ang.). ISU, 2017-11-04. [dostęp 2018-03-23].
  4. ↑ Paula Slater: Papadakis and Cizeron win Grand Prix Final gold (ang.). goldenskate.com, 2017-12-09. [dostęp 2018-03-23].
  5. ↑ Anna Kondakova: Papadakis and Cizeron break record again; claim fourth European title (ang.). goldenskate.com, 2018-01-20. [dostęp 2018-03-23].
  6. ↑ Martin Belam: Overexposed: Gabriella Papadakis and Winter Olympic wardrobe malfunctions (ang.). The Guardian, 2018-02-19. [dostęp 2018-03-23].
  7. ↑ Rachel Lutz: Gabriella Papadakis, Guillaume Cizeron muster up sangfroid in Olympic debut (ang.). NBC, 2018-02-19. [dostęp 2018-03-23].
  8. ↑ Figure skating: Papadakis and Cizeron break own world record (ang.). Reuters, 2018-02-20. [dostęp 2018-03-23].
  9. ↑ Paula Nichols: Virtue & Moir dance to gold for fifth Olympic medal (ang.). olympic.ca, 2018-02-20. [dostęp 2018-03-23].
  10. ↑ Ceremonie de cloture : M.Fourcade honore G.Papadakis et G. Cizeron (fr.). ESPRITBBLEU, 2018-02-24. [dostęp 2018-07-25].
  11. ↑ Nick Zaccardi: French break world record, month after Olympic wardrobe malfunction (ang.). NBC Sports, 2018-03-23. [dostęp 2018-04-02].
  12. ↑ French ice dancers Papadakis, Cizeron win third world title (ang.). Daily Star, 2018-03-24. [dostęp 2018-04-02].
  13. ↑ Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON: 2019/2020 (ang.). ISU. [dostęp 2020-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-04)].
  14. ↑ Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON: 2018/2019 (ang.). ISU. [dostęp 2019-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-05)].
  15. ↑ Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON: 2017/2018 (ang.). ISU. [dostęp 2019-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)].
  16. ↑ Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON: 2016/2017 (ang.). ISU. [dostęp 2019-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-31)].
  17. ↑ Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON: 2015/2016 (ang.). ISU. [dostęp 2019-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-01)].
  18. ↑ Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON: 2014/2015 (ang.). ISU. [dostęp 2019-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-12)].
  19. ↑ Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON: 2013/2014 (ang.). ISU. [dostęp 2019-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].
  20. ↑ Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON: 2012/2013 (ang.). ISU. [dostęp 2019-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-26)].
  21. ↑ Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON: 2011/2012 (ang.). ISU. [dostęp 2019-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-18)].
  22. ↑ Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON: 2010/2011 (ang.). ISU. [dostęp 2019-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-19)].
  23. ↑ a b c d Competition Results – Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON (ang.). ISU. [dostęp 2018-07-18].
  24. ↑ Progression of Highest Score – Ice Dance – Total (ang.). ISU. [dostęp 2018-11-24].
  25. ↑ Progression of Highest Score – Ice Dance – Free Dance (ang.). ISU. [dostęp 2018-11-24].
  26. ↑ Progression of Highest Score – Ice Dance – Rhythm Dance (ang.). ISU. [dostęp 2018-11-24].
  27. ↑ Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Ice Dance – Total Score (ang.). ISU, 2018-03-24. [dostęp 2018-08-21].
  28. ↑ Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Ice Dance – Free Dance Score (ang.). ISU, 2018-03-24. [dostęp 2018-08-21].
  29. ↑ Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Ice Dance – Short Dance Score (ang.). ISU, 2018-03-24. [dostęp 2018-08-21].
  30. ↑ a b Personal Bests (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON (ang.). ISU. [dostęp 2018-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-18)].

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gabriella_Papadakis&oldid=58507877”