Gaj Wielki (wieś w województwie wielkopolskim)
Gaj Wielki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Kaźmierz.
| Artykuł | 52°27′32″N 16°34′43″E |
| - błąd | 38 m |
| WD | 52°30'N, 16°31'E, 52°29'N, 16°31'E, 52°29'N, 16°31'E |
| - błąd | 20293 m |
| Odległość | 977 m |
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  wielkopolskie
| |||
| Powiat | szamotulski | |||
| Gmina | Kaźmierz | |||
| Wysokość | 86-92[1] m n.p.m. | |||
| Liczba ludności | 494[2] | |||
| Strefa numeracyjna | 61 | |||
| Kod pocztowy | 64-530 | |||
| Tablice rejestracyjne | PSZ | |||
| SIMC | 0584538 | |||
Położenie na mapie gminy Kaźmierz  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego  | ||||
 52°27′32″N 16°34′43″E/52,458889 16,578611
| ||||
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wieś sołecka - położona 18 km na południe od Szamotuł, przy trasie drogi krajowej nr 92 z Poznania do Świecka.
W dokumentach wymieniana od 1383 r. Znaleziono tutaj naczynia i ozdoby pochodzące z osady wczesnohistorycznej.
Z Gaju Wielkiego wywodzili się Skórowie z rodu Awdańców. Najbardziej znanym przedstawicielem rodu był Piotr Skóra (zm. 1468 r.), protoplasta linii Obornickich. Pełnił m.in. funkcje kasztelana kaliskiego i starosty generalnego Wielkopolski. Stał się właścicielem Gaju Wielkiego i 3 wsi w okolicy, Kiączyna, Międzychodu wraz z wójtostwem i 5 wsiami oraz tenuty obornickiej. W 1466 r. był jednym z negocjatorów pokoju toruńskiego z Krzyżakami. Pochowany został w Obornikach.
Gaj Wielki wielokrotnie zmieniał właścicieli. W XIX w. należał do rodziny Hebanowskich, z której wywodził się znany architekt Stanisław Hebanowski - twórca wielu XIX-wiecznych pałaców wielkopolskich. Z tejże rodziny pochodził znany reżyser teatralny - również Stanisław. W 1939 r. majątek Gaj Wielki należał do doktora Bogumiła Hebanowskiego i składał się z 1483 ha ziemi, miał cegielnię i gorzelnię.
Zachował się dawny parterowy dworek - dom z końca XVIII w. o konstrukcji szachulcowej, kryty wysokim dachem czterospadowym. Przy nim istnieją 2 oficyny: z drugiej połowy XIX w. i przełomu XIX i XX w. W pobliżu rozciąga się park krajobrazowy (pozostałości) z XIX w. Przy szosie stoi budynek dawnej poczty konnej o cechach późnoklasycznych z polowy XIX w. z dwoma bocznymi skrzydłami. Była to jedna ze stacji służąca zmianie koni na trasie z Poznania do Berlina. W drugiej połowie XIX w. między Szamotułami a Gajem Wielkim istniało stałe połączenie dzięki kursującemu raz dziennie czteroosobowemu wozowi pocztowemu.
Obok sklepu stoi figura chłopa pospawana z różnych elementów metalowych - dzieło księdza Zygmunta Humerczyka.
Na północny wschód od wsi uruchomiono w 1980 r. niewielką kopalnie ropy naftowej o wydajności około 50 ton na dobę.
Nowa kaplica pw. Matki Boskiej z Lourdes została wzniesiona w latach 1979-1981. Ciekawa bryła kaplicy, wykorzystująca różnice w wysokości terenu, zwieńczona jest widocznym z drogi neonem. W byłej salce katechetycznej urządzono Muzeum Pamiątek Maryjnych[3].
W Gaju Wielkim 5 września 1942 urodził się prof. Wacław Strykowski, pedagog, specjalista w zakresie technologii kształcenia, pedagogiki medialnej i dydaktyki[4].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Według: http://www.wysokosc.mapa.info.pl/
- ↑ Na podstawie: bazy.hoga.pl
- ↑ R.Krygiel, P.Mordal, Vademecum Krajoznawcze Ziemi Szamotulskiej, PTTK Oddział w Szamotułach, Szamotuły 2002, s. 65 i 67
- ↑ Lechosław Gawrecki: Z Gaju Wielkiego do wielkiej kariery czyli rzecz o życiu i działalności Wacława Strykowskiego. Poznań: Wydawnictwo eMPi2 Mariana Pietraszewskiego, 2012. ISBN 978-83-62325-62-7. (pol.)