Galileo (planeta)
Galileo[1] (55 Cancri b) – druga w kolejności planeta pozasłoneczna orbitująca wokół 55 Cancri A. Dla uniknięcia mylenia jej z drugim składnikiem układu 55 Cancri – czerwonym karłem 55 Cancri B – planeta ta oznaczana jest też 55 Cancri Ab. Z powodu niewielkiej odległości od swej gwiazdy oraz masy tylko nieznacznie mniejszej od masy Jowisza, zalicza się ją do klasy gorących jowiszów.
 55 Cancri b – wizja artysty | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
1996 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Półoś wielka |
0,1134 ± 0,0006 au |
| Mimośród |
0,0159 ± 0,008 |
| Okres orbitalny |
14,651 ± 0,0001 |
| Argument perycentrum |
164° |
| Czas przejścia przez perycentrum |
2 453 040 ± 2,2 JD |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Masa minimalna (M·sin i) |
0,800 ± 0,012 MJ |
Nazwa edytuj
Nazwa planety została wyłoniona w publicznym konkursie w 2015 roku. Upamiętnia ona Galileusza, astronoma i fizyka, który między innymi odkrył galileuszowe księżyce Jowisza i obserwował fazy Wenus przez własnoręcznie skonstruowany teleskop. Nazwę tę zaproponowali członkowie Królewskiego Niderlandzkiego Stowarzyszenia Meteorologii i Astronomii (Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Weer- en Sterrenkunde) z Holandii[1][2].
Odkrycie edytuj
Podobnie jak większość znanych planet pozasłonecznych, także i ta została odkryta przez pomiary zmian prędkości radialnej 55 Cancri A powodowanych oddziaływaniem grawitacyjnym planety na gwiazdę. Dokładne pomiary przesunięcia dopplerowskiego w widmie 55 Cancri A wykazały około 15-dniową okresowość zmian. Odkrycie planety zostało ogłoszone w 1996, razem z odkryciem planet okrążających tau Boötis i ypsilon Andromedae.
Okazało się jednak, że odkrycie tej planety nie tłumaczyło w pełni obserwowanych odchyleń w prędkości radialnej 55 Cancri A. Te nieścisłości doprowadziły w 2002 do odkrycia planety 55 Cancri d.
Orbita i masa edytuj
Planeta Galileo ma krótki, niespełna 15-dniowy okres obiegu, choć nie jest on aż tak rekordowo krótki jak u uprzednio odkrytej Dimidium (51 Pegasi b, pierwszego znanego przedstawiciela gorących jowiszów). Planeta jest w rezonansie orbitalnym 1:3 z pobliską planetą Brahe (55 Cancri c).
Charakterystyka edytuj
Duża masa wskazuje, że 55 Cancri b jest gazowym olbrzymem bez jakiejkolwiek stałej powierzchni. Planeta została odkryta w sposób pośredni, więc cechy takie jak jej promień, skład czy temperatura nie są znane. Zakładając, że planeta ta ma skład podobny do Jowisza, a jej środowisko jest blisko równowagi chemicznej przewiduje się, że 55 Cancri b ma bezchmurne górne partie atmosfery z widmem zdominowanym przez absorpcję metali alkalicznych.
Jest mało prawdopodobne, by planeta miała duże księżyce, ponieważ siły pływowe wyrzuciłyby je z orbity lub zniszczyły w relatywnie krótkim czasie.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Final Results of NameExoWorlds Public Vote Released. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2015-12-15. [dostęp 2015-12-18].
- ↑ The Approved Names. [w:] NameExoWorlds [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna / Zooniverse, 2015-12-15. [dostęp 2015-12-18].
Linki zewnętrzne edytuj
- Galileo (planeta) w bazie SIMBAD (ang.)
- Galileo (planeta) w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- 55 Cancri b. [w:] Extrasolar Visions [on-line]. [dostęp 2015-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-16)]. (ang.).