Garcia I (hrabia Aragonii)
García I Galíndez zwany Złym (hiszp. García I (Galíndez) el Malo; zm. prawdopodobnie w 833, a na pewno przed 858 rokiem) – hrabia Aragonii oraz hrabia Conflentu w latach 820-833. Był synem Galindo Belascotenesa i wnukiem Belasco, hrabiego Pampeluny w latach 799-812, a także bratankiem Velasco Velasqueza, hrabiego Pampeluny przed 816. Został teściem drugiego hrabiego aragońskiego Aznara Galíndeza I, którego pozbawił tronu.
| hrabia Aragonii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Galindo Belascontenes |
| Żona |
Matrona Aznarez |
| Dzieci |
Galindo Garces, Velasco Garces (?) |
Garcia swój przydomek zawdzięcza incydentowi, który wydarzył się przed 820. Jego szwagrowie, Centullo i Galindo I Aznárez zamknęli go w zamku dla żartu podczas zabawy na noc świętojańską. W odwecie zabił Centullo, a także porzucił swą żonę, Matronę. W 820 sprzymierzył się z Inigo Aristą, hrabią Pampeluny (późniejsza Nawarra), i z jego zbrojną pomocą pozbawił tronu frankijskiego lennika, a zarazem swego teścia. Sam został wasalem Inigo Aristy i poślubił jego córkę o nieznanym imieniu. Od 820 roku do 833 rządził Aragonią i Conflentem, natomiast wygnany Aznar Galindez I objął w posiadanie hrabstwo Cerdanyi i Urgell, nadane prawdopodobnie przez Franków. Zmarł lub zrezygnował z władzy w 833 roku.
Następcą Garcii został Galindo, jego syn, po którego śmierci Aragonię odzyskał szwagier Garcii, Galindo I Aznárez. Prawdopodobnie jego synem (z małżeństwa z Matroną) był też Velasco (zm. po 843), który został sprzymierzeńcem Abd ar-Rahmana II i być może przez jego zdradę Galindo utracił władzę.
Bibliografia edytuj
- Lewis, Archibald R. The Development of Southern French and Catalan Society, 718–1050. University of Texas Press: Austin, 1965.