Gedeon, imię świeckie Jurij Samuiłowicz Charon (ur. 10 czerwca 1960 w Odessie) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Gedeon
Jurij Charon
Biskup makarowski
ilustracja
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1960
Odessa

Biskup makarowski
Okres sprawowania

od 2018

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia kijowska

Śluby zakonne

1987

Diakonat

1987

Prezbiterat

do 1991

Nominacja biskupia

28 maja 2018

Chirotonia biskupia

18 czerwca 2018

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

18 czerwca 2018

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Cerkiew Narodzenia Matki Bożej

Konsekrator

Onufry (Berezowski)

Współkonsekratorzy

Paweł (Łebid), Ambroży (Polikopa), Włodzimierz (Moroz), Serafin (Demianiw), Pantelejmon (Poworozniuk), Filaret (Kuczerow), Teodozjusz (Snihiriow), Klemens (Weczeria), Damian (Dawydow), Mikołaj (Pocztowy), Wiktor (Bykow), Wiktor (Kocaba), Sylwester (Stojczew), Spirydon (Hołowastow)

Życiorys

edytuj

Pochodzi z rodziny robotniczej z Odessy o greckich korzeniach[1]. Po ukończeniu szkoły średniej pracował w fabryce Priessmasz, równocześnie był sługą cerkiewnym w cerkwi Narodzenia Matki Bożej w Usatowem. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej w latach 1979–1982 został psalmistą w soborze Świętych Piotra i Pawła w Woroszyłowgradzie. W 1987 r. metropolita kurski Juwenaliusz dokonał jego postrzyżyn mniszych i wyświęcił go na hierodiakona[2]. W roku następnym podjął służbę w soborze Ikony Matki Bożej „Znak” w Omsku[2].

W 1991 r. został skierowany do służby duszpasterskiej w San Francisco, gdzie kierował Rosyjskim Domem Miłosierdzia i parafią Opieki Matki Bożej. W USA służył także w cerkwi św. Włodzimierza w Santa Barbara oraz kierował monasterem św. Jana z Szanghaju i San Francisco w San Francisco[2]. W 1999 r. przybył na Ukrainę i podjął pracę duszpasterską w cerkwi św. Eliasza w Kijowie. Sześć lat później powierzono mu kierowanie parafią przy cerkwi Narodzenia Matki Bożej w Kijowie[2], którą Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego wzniósł w sąsiedztwie fundamentów historycznej cerkwi Dziesięcinnej[3]. W 2009 r. został przełożonym utworzonego przy tejże świątyni monasteru[2].

W 2018 r. został nominowany na biskupa makarowskiego, wikariusza eparchii kijowskiej[2]. Jego chirotonia biskupia odbyła się 18 czerwca tego samego roku w cerkwi Narodzenia Matki Bożej w kijowskim rejonie hołosijiwskim, pod przewodnictwem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Onufrego[4].

14 lutego 2019 r. biskup został zatrzymany na lotnisku Kijów-Boryspol, gdy powracał ze Stanów Zjednoczonych, pozbawiony ukraińskiego paszportu i deportowany. Jako uzasadnienie podano podejrzenie o posiadanie podwójnego obywatelstwa (obok ukraińskiego także amerykańskiego) oraz wspieranie rosyjskiej agresji przeciwko Ukrainie[5]. Jednak w styczniu 2020 r. wyrokiem sądowym przywrócono hierarsze obywatelstwo ukraińskie[6].

20 marca 2023 r. Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go w stan spoczynku, podając jako przyczynę tej decyzji jego zły stan zdrowia[7].

Przypisy

edytuj
  1. Гедеон, епископ Макаровский, викарий Киевской епархии (Харон Юрий Самуилович) / Персоналии / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2020-09-11] (ros.).
  2. a b c d e f В УПЦ избрали новых викарных епископов [online], spzh.news [dostęp 2018-06-21] (ang.).
  3. Małgorzata Kulbaczewska, Wielki pożar małej cerkwi. Dlaczego ukraińscy nacjonaliści próbowali podpalić kijowską świątynię?, „Eastbook.eu”, 14 lutego 2018 [dostęp 2018-06-21] (pol.).
  4. Предстоятель очолив архієрейську хіротонію новообраного вікарія Київської Митрополії, „Українська Православна Церква”, 18 czerwca 2018 [dostęp 2018-06-21] (ukr.).
  5. Ukraine Deports Russia-Aligned Priest, Strips Citizenship, In Church Rift [online], RadioFreeEurope/RadioLiberty [dostęp 2019-02-14] (ang.).
  6. Суд дав українське громадянство єпископу УПЦ МП, якого не пускали в Україну. pravda.com.ua, 22 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-23]. (ukr.).
  7. ПІДСУМКИ Священного Синоду Української Православної Церкви від 20 березня 2023 року [online], Українська Православна Церква, 20 marca 2023 [dostęp 2023-03-22] (ukr.).