Generalne Gubernatorstwo Warszawskie

Cesarsko-Niemieckie Generalne Gubernatorstwo Warszawskie (niem. Kaiserlich-deutsche Generalgouvernement Warschau) – niemiecka administracja okupacyjna ziem Królestwa Polskiego, utworzona 24 sierpnia 1915 roku i podlegająca bezpośrednio cesarzowi oraz kanclerzowi. Generalnym gubernatorem warszawskim mianowany został generał Hans Hartwig von Beseler.

Generalne Gubernatorstwo Warszawskie
Generalgouvernement Warschau
1915–1918
Flaga
Godło Generalnego Gubernatorstwa Warszawskiego
Flaga Godło
Język urzędowy

niemiecki

Stolica

Warszawa

Status terytorium

terytorium okupowane

Zależne od

 Niemiec

Głowa terytorium

Generalny Gubernator Hans von Beseler

Szef rządu

Szef Administracji Cywilnej Otto von Steinmeister(inne języki)

Waluta

rubel
marka polska (mkp)

Data powstania

Rozszerzona z: Administracja Cywilna Polski po lewej stronie Wisły
24 sierpnia 1915

Data likwidacji

11 listopada 1918

Mapa Generalnego Gubernatorstwa Warszawskiego
Zamek Królewski w Warszawie był siedzibą Rady Regencyjnej oraz Generalnego Gubernatorstwa Warszawskiego
Siedzibą generalnego gubernatora warszawskiego był Belweder
W pałacu Potockich w latach 1915–1918 rezydował hrabia Bogdan Hutten-Czapski, jeden z najbliższych współpracowników generała Hansa Hartwiga von Beselera
Marka polskawaluta wprowadzona przez niemieckie władze okupacyjne w Generalnym Gubernatorstwie Warszawskim, emitowana przez Polską Krajową Kasę Pożyczkową

Kalendarium wydarzeń politycznych edytuj

1915 edytuj

1916 edytuj

  • 1 stycznia 1916 – utworzenie Rady Głównej Opiekuńczej
  • 22 stycznia 1916 – wydanie Ordynacji powiatowej dla Generalnego Gubernatorstwa Warszawskiego
  • 1 lutego 1916 – utworzenie w Warszawie Milicji Miejskiej (ze Straży Obywatelskiej)
  • 15 lutego 1916 – powiększenie Generalnego Gubernatorstwa Warszawskiego o obszar guberni łomżyńskiej, powiaty węgrowski, sokołowski, łukowski i siedlecki guberni siedleckiej oraz o obszary wokół Osowca, na podstawie rozporządzenia gen. Ericha von Falkenhayna, Szefa Sztabu Generalnego
  • 3 maja 1916 – uroczyste obchody w Warszawie rocznicy uchwalenia pierwszej konstytucji
  • 5 maja 1916 – nadanie Warszawie ordynacji miejskiej
  • 16 lipca 1916 – wybory do Rady Miejskiej miasta Warszawy
  • 24 lipca 1916 – po raz pierwszy zebrała się rada miejska Warszawy
  • 4 października 1916 – rozporządzenie generalnego gubernatora warszawskiego o przymusowej rekrutacji na roboty do Niemiec
  • 11 października 1916 – ogłoszenie statutów Uniwersytetu Warszawskiego i Politechniki Warszawskiej[1]
  • 5 listopada 1916 – proklamacja cesarza niemieckiego oraz cesarza Austrii i króla Węgier zapowiadająca utworzenie Królestwa Polskiego
  • 9 listopada 1916 – wydanie odezwy werbunkowej do Polaków
  • 12 listopada 1916 – samowolne wydanie przez generalnego gubernatora warszawskiego rozporządzenia o Radzie Stanu i Sejmie w Królestwie Polskim (niewykonane)
  • 6 grudnia 1916 – wydanie przez generalnych gubernatorów warszawskiego i lubelskiego rozporządzenia o tymczasowej Radzie Stanu
  • 9 grudnia 1916 – powołanie przez niemieckie władze okupacyjne Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej posiadającej uprawnienie do emisji marki polskiej[2]

1917 edytuj

  • 11 stycznia 1917 – ogłoszenie reskryptów powołujących członków tymczasowej Rady Stanu
  • 10 kwietnia 1917 – przekazanie przez Austro-Węgry zwierzchnictwa nad Legionami Polskimi niemieckim władzom okupacyjnym oraz utworzenie Polskiej Siły Zbrojnej
  • 12 września 1917 – wydanie przez generał-gubernatorów warszawskiego i lubelskiego patentu w sprawie władzy państwowej w Królestwie Polskim

1918 edytuj

Obszar edytuj

W wyniku ofensywy państw centralnych, przeprowadzonej w okresie od maja do sierpnia 1915 roku całe terytorium Królestwa Polskiego znalazło się pod okupacją Niemiec i Austro-Węgier. W skład Generalnego Gubernatorstwa Warszawskiego weszły gubernie kaliska, warszawska, płocka, łomżyńska oraz części guberni piotrkowskiej i siedleckiej.

W Generalnym Gubernatorstwie Warszawskim zmniejszono liczbę powiatów wiejskich z 47 do 30, np. rozporządzeniem z 22 marca 1916 r. powiaty łomżyński, kolneński i mazowiecki połączono w jeden powiat łomżyński. Po 31 marca 1917 r. dzieliło się ogółem na 32 powiaty: warszawski miejski, warszawski ziemski, łódzki miejski, łódzki ziemski, będziński/sosnowiecki, częstochowski, wieluński, sieradzki, kaliski, koniński, kolski, łęczyński, włocławski, kutnowski, lipnowski, płocki, mławski, pułtuski, łowicki, skierniewicki, rawski, błoński, grójecki, miński, garwoliński, łukowski, siedlecki, sokołowski, łomżyński, ostrowski, ostrołęcki i szczuczyński[3].

Struktura organizacyjna edytuj

  • grupa sztabu i podsztabu
  • Inspektorat Wyszkolenia Polskiej Siły Zbrojnej przy Wodzu Naczelnym PSZ[a]
  • Wydział do Spraw PSZ
  • zarząd archiwum
  • intendentura wojskowa
  • Cesarsko-niemiecka Administracja Cywilna w Generalnym Gubernatorstwie Warszawskim[b] – tzw. Zarząd Cywilny:
    • urzędy powiatowe
    • prezydia policji w Warszawie i Łodzi
    • Krajowa Rada Szkolna
  • zarząd poczt i telegrafów
  • komisariat rządu przy tRS i Radzie Ministrów
  • kurator szkół wyższych

Polityka 5 listopada edytuj

W wyniku konferencji pszczyńskiej 5 listopada 1916 władcy Niemiec i Austrii wydali 5 listopada 1916 r. proklamację, w której ogłosili zamiar utworzenia państwa polskiego. Skutkiem tej proklamacji było przystąpienie do przekazywania administracji nad poszczególnymi dziedzinami życia publicznego z rąk niemieckich w polskie. Powstała tymczasowa Rada Stanu, która przygotowywała się do przejęcia władzy w przekazywanych jej przez władze okupacyjne dziedzinach.

W pół roku po utworzeniu Królestwa Polskiego, 10 kwietnia 1917 roku, gubernator Beseler objął dowództwo nad Polską Siłą Zbrojną i pełnił tę funkcję do 21 października 1918 roku.

Władze polskie przejęły od administracji okupacyjnej sądownictwo 1 września oraz szkolnictwo 1 października 1917 roku.

Rada Regencyjna 7 października 1918 zadeklarowała niepodległość Polski, a pięć dni później pozbawiła Beselera władzy nad wojskiem polskim. W GGW władze administracji niemieckiej zapowiadały przekazanie Polakom pełnej władzy nad instytucjami Królestwa zapewniającymi bezpieczeństwo niemieckiego wojska do 1 grudnia 1918 roku, gdy miało ulec likwidacji generalne gubernatorstwo. Na skutek kapitulacji Niemiec 11 listopada nastąpiło przyśpieszenie wykonania tych decyzji.

Uwagi edytuj

  1. Jednocześnie część Polskiej Siły Zbrojnej.
  2. Niem. Kaiserlich-deutsche Zivilverwaltung beim Generalgouvernement Warschau.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj