Wikipedia

Geografia Mikronezji

Mikronezja jest państwem wyspiarskim składającym się z 607 wysp rozciągających się na 2 900 km wzdłuż archipelagu Karolinów na wschód od Filipin. Cztery grupy wysp składowych to: Yap, Chuuk (do stycznia 1990 Truk), Pohnpei (do listopada 1984 Ponape) oraz Kosrae. Stolicą państwa jest Palikir leżący na Pohnpei. Głównymi bogactwami naturalnymi są lasy, produkty pochodzenia morskiego, minerały wydobywane z dużych głębokości.

Mapa Mikronezji

Powierzchnia i skrajne punkty edytuj

 
Jedna z wysp widziana z dużej wysokości

Terytorium edytuj

Punkty ekstremalne edytuj

  • Najwyższy punkt – Mount Nanlaud (782 m n.p.m.)
  • Najniższy punkt – Ocean Spokojny (0 m n.p.m.)
  • Najbardziej na północ – Mogmog, atol Ulithi, Yap
  • Najbardziej na wschód – nienazwany przylądek na Kosrae
  • Najbardziej na południe – atol Kapingamarangi, Pohnpei
  • Najbardziej na zachód – atol Ngulu, Yap
  • Rozciągłość archipelagu z zachodu na wschód wynosi 2 900 km.

Linia brzegowa ma długość 6 112 km

Budowa geologiczna i rzeźba edytuj

Wyspy są zróżnicowane pod względem geologicznym. Zachodnia część Mikronezji jest pochodzenia kontynentalnego, gdzie wyspy zbudowane są ze sfałdowanych skał osadowych i wulkanicznych, głównie andezytów. Wyspy te wznoszą się średnio na 700 m n.p.m. W koralowych warstwach rozwinęły się formy krasowe. Centralne wyspy są pochodzenia wulkaniczno-koralowego, które wznoszą się do 450 m n.p.m. – Tol na atolu Truk. Wschodnie wyspy posiadają oliwinowo-bazaltowe podłoże, na którym wznoszą się stożki wulkaniczne z rozwiniętymi osadami koralowymi. We wschodnich wyspa wznosi się najwyższy szczyt kraju – Mount Nanlaud. Wyspy leżą na długim podmorskim grzbiecie wulkanicznym.

Klimat edytuj

Mikronezja leży w strefie klimatów tropikalnych z równomiernymi, dość wysokimi temperaturami w ciągu roku. Opady deszczu są tu bardzo obfite. Pohnpei, z opadami rocznymi rzędu 8,4 m, jest jednym z najwilgotniejszych miejsc na świecie. Cyklicznie występują tu jednak pory suche - gdy El Niño przemieszcza się w rejon Zachodniego Pacyfiku, wody gruntowe opadają bardzo znacząco. W ciągu roku dużym niebezpieczeństwem, zwłaszcza dla nisko osadzonych atoli są tajfuny.

Średnie temperatury to wartości rzędu 26-27 °C. Maksymalna suma opadów sięga 4 500 mm rocznie, gdzie największe ilości są notowane na równiku.

Roślinność edytuj

Wyspy porasta bujna roślinność na którą składają się przede wszystkim lasy tropikalne, które są bogate gatunkowe. Charakterystyczne są palmy i drzewa chlebowe. Wokół wysp rosną rafy koralowe.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Geografia_Mikronezji&oldid=67304825”