Geografia komunikacji
Geografia komunikacji – dział geografii ekonomicznej[1] badający rozwój i rozmieszczenie transportu i łączności oraz rozwój, rozmieszczenie i zasięg działalności różnych działów komunikacji na tle warunków środowiska geograficznego.
Geografia komunikacji jest pojęciem szerszym od geografii transportu, obejmuje zarówno zagadnienia związane z transportem, jak i łącznością.
Geografia łączności edytuj
Przedmiotem badań jest rozwój, rozmieszczenie i zasięg działalności infrastruktury łączności oraz wielkości i kierunki dostarczania informacji. Dział ten bada też zależności pomiędzy stopniem rozwoju łączności a stanem środowiska geograficznego i rozwojem społeczno-ekonomicznym obszaru (państwa, regionu).
Przypisy edytuj
- ↑ Anna Runge, Jerzy Runge: Słownik pojęć z geografii społeczno-ekonomicznej. Videograf Edukacja, 2008, s. 101–102. ISBN 978-83-60763-48-3.