Georg-Hans Reinhardt
Georg-Hans Reinhardt (ur. 1 marca 1887 w Budziszynie, zm. 23 listopada 1963 w Tegernsee) – niemiecki wojskowy, generaloberst, zbrodniarz wojenny.
| ||
| ||
 Generaloberst
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 1 marca 1887 Budziszyn | |
| Data i miejsce śmierci | 23 listopada 1963 Tegernsee | |
| Przebieg służby | ||
| Lata służby | 1907−1945 | |
| Siły zbrojne |  Armia Cesarstwa Niemieckiego.svg){kind=small} Reichswehra Wehrmacht
| |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa II wojna światowa | |
| Odznaczenia | ||
| ||
ŻyciorysEdytuj
W 1908, po ukończeniu szkoły kadetów, rozpoczął służbę w piechocie Armii Cesarstwa Niemieckiego. Walczył w czasie I wojny światowej, a po jej zakończeniu pozostał w Reichswehrze.
Jego kariera nabrała przyspieszenia po dojściu Hitlera do władzy w styczniu 1933. W kwietniu 1937 otrzymał awans na generalmajora. Dowództwo 4. Dywizji Pancernej objął w listopadzie 1938. Za zasługi w wojnie przeciw Polsce w 1939 został odznaczony Krzyżem Rycerskim i awansowany do stopnia generalleutnanta. Także podczas kampanii przeciw Francji dał się poznać jako jeden z najzdolniejszych niemieckich dowódców wojsk szybkich. Po ataku na ZSRR w czerwcu 1941 dowodził 41 Korpusem Pancernym, 3 Grupą Pancerną, przekształconą później w 3. Armię Pancerną, a na koniec (od 4 sierpnia 1944) Grupą Armii "Środek" (m.in. uczestniczył w tłumieniu powstania warszawskiego w sierpniu 1944) i Grupą Armii "Północ".
W styczniu 1945, po nieudanych próbach powstrzymania radzieckiej ofensywy nad Wisłą, został pozbawiony dowództwa przez Hitlera. Po zakończeniu wojny aresztowany przez Amerykanów; wraz z 13 innymi wysokimi rangą dowódcami niemieckimi był sądzony w procesie wyższego dowództwa za zbrodnie wojenne - oskarżony m.in. o współodpowiedzialność za mordy dokonywane na ludności cywilnej w czasie powstania warszawskiego, celowe niszczenie Warszawy oraz grabież polskiego majątku narodowego na terenie działania Grupy Armii "Środek", którą dowodził. 27 października 1948 został skazany na 15 lat więzienia. Zwolniony przedterminowo, po czterech latach, zmarł w 1963.