George Grove
Sir George Grove (ur. 13 sierpnia 1820 w Clapham, zm. 28 maja 1900 w Sydenham[1][2]) – brytyjski muzykograf, leksykograf i biblista.
![]() | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Rektor | |
Uczelnia | |
Okres spraw. |
1882–1894 |
Odznaczenia | |
![]() |
Życiorys edytuj
Zainteresowania muzyczne wyniósł z domu rodzinnego, pozostał jednak w tej dziedzinie samoukiem[1]. Z wykształcenia był inżynierem, w 1839 roku ukończył Institution of Civil Engineers[2]. Początkowo pracował w Glasgow, następnie przebywał przez pewien czas na Jamajce i Bermudach[2]. W 1846 roku wrócił do Anglii i poświęcił się badaniom muzycznym[2]. Został członkiem Society of Arts w Londynie, w 1850 roku wybrano go jego sekretarzem[1][2]. W latach 1852–1873 pełnił funkcję sekretarza towarzystwa działającego przy Crystal Palace, zajmując się organizacją imprez muzycznych[1]. Współpracował z teologiem Williamem Smithem, pisał artykuły do redagowanego przez niego Dictionary of the Bible (1858–1865)[1][2]. W 1858 i 1861 roku odbył podróże badawcze do Ziemi Świętej[1][2]. W 1865 roku został dyrektorem Palestine Exploration Fund[2].
Przyjaźnił się z Arthurem Sullivanem, z którym w 1867 roku udał się w podróż do Wiednia w poszukiwaniu zaginionych dzieł Franza Schuberta, odnajdując muzykę do sztuki Rosamunde[2]. Od 1868 do 1883 roku pracował jako redaktor „Macmillan’s Magazine”[1][2]. W 1873 roku rozpoczął pracę nad monumentalnym słownikiem encyklopedycznym Dictionary of Music and Musicians, wydanym w 4 tomach w latach 1878–1890[1]. W 1882 roku wszedł w skład rady i komitetu wykonawczego powołanego w celu ukonstytuowania Royal College of Music i następnie do 1894 roku pełnił funkcję pierwszego rektora tej uczelni[1][2][3]. W 1891 roku zainicjował wydanie faksymile autografów symfonii Ludwiga van Beethovena[1], opublikował pracę Beethoven and His 9 Symphonies (1896)[2].
Otrzymał doktoraty honoris causa University of Durham (1875) i University of Glasgow (1885)[2]. W 1883 roku królowa Wiktoria przyznała mu tytuł szlachecki[2][3]. W 1893 roku odznaczony został Orderem Łaźni[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 491. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1378–1379. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c Charles Edward McGuire, Steven E. Plank: Historical Dictionary of English Music ca. 1400–1958. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 146–147. ISBN 978-0-8108-5750-6.
- ISNI: 0000 0001 2139 6428
- VIAF: 74018712
- LCCN: n90642129
- GND: 118719025
- NDL: 00550436
- LIBRIS: 42gjjmcn4mbvcc8
- BnF: 13568276d
- SUDOC: 03158702X
- SBN: RAVV030103
- NKC: jn20011210211
- BNE: XX959390
- NTA: 068648200
- Open Library: OL421921A
- PLWABN: 9810571155005606
- NUKAT: n97064043
- OBIN: 11680
- J9U: 987007262154905171
- PTBNP: 174574
- ΕΒΕ: 224866
- RISM: pe88615
- WorldCat: lccn-n90642129