Georgi Wyndew Gjoszew, nazywany także Wardarski geroj (bułg. Георги Въндев Гьошев; ur. 7 kwietnia 1890 r. w Leskowie, zm. 16 kwietnia 1942 r. w Petriczu) – bułgarski wojewoda Wewnętrznej Macedońsko-Adrianopolskiej Organizacji Rewolucyjnej (WMORO) oraz przewodniczący Strumickiemu Okręgowi Rewolucyjnemu.

Georgi Wyndew
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1890
Leskowo

Data i miejsce śmierci

16 kwietnia 1942
Petricz

podpis
Odznaczenia
Order Waleczności II klasy (Bułgaria) Order Waleczności III klasy (Bułgaria) Order Waleczności IV klasy (Bułgaria)
Czeta Georgiego Wyndewa

Życiorys edytuj

Jego ojciec, Wyndo Gjoszew, był wojewodą, który następnie wcielił go do czety (grupy uzbrojonych, ukrywających się ludzi, którzy sprzeciwiają się władzy). Ukończył gimnazjum w Gjumendży. W wieku 16 lat Georgi został zaprzysiężonym członkiem WMORO-u, następnie stał się czetnikiem Szterju Junany, a niedługo później dołączył do czetników swojego ojca.

Z czetą swojego ojca przy miejscowości Kriwa, 9 października 1912 roku, w czasie pierwszej wojny bałkańskiej rozbił armię turecką; a 19 października pomógł greckiej armii i oswobodził miasto Enidże Wardar. 15 grudnia Wyndo Gjoszew i jego syn zostali aresztowani i skazani na śmierć. Zostali zamknięci w więzieniu w Edi kule, lecz uciekli z niego.

W okresie 1915–1918, Georgi Wyndew uczestniczył jako ochotnik w czasie I wojny światowej. Został przydzielony do Pierwszego Pułku Macedońskiego Jedenastej Macedońskiej Dywizji. Walczył pod Kriwołakiem, Dorjanem oraz w dolinie Strumy. Do jesieni 1918 roku był w oddziale Tane Nikołowa. W 1918 roku Wyndew wraz ze swoimi sojusznikami WMORO-u, podjął zdecydowane kroki w celu powstrzymania działań dywersyjnych serbskich czet prowadzonych przez Costę Pećanaca i Costę Voinovicia. Za co został nagrodzony trzema Orderami Waleczności.

Po wojnie Wyndew aktywnie angażował się w odbudowę WMRO-u. W dniu 15 grudnia 1921 roku w pobliżu Bełotina razem z ośmioma czetami prowadził walkę z kilku serbskimi żołnierzami i policjantami. Brał udział u boku Aleka Wasilewa w akcji wytoczonej przeciwko federalistom. Razem z czetami Eftima Czifliszkiego i Doncza Christowa, przeprowadzał represyjne akcje, lutym 1925 roku, przeciwko serbskim władzom, w odpowiedzi na jej okrucieństwa wobec miejscowej ludności. Podczas szóstego kongresu Wewnętrznej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej w 1925 roku został wybrany wojewodą Strumickiemu Okręgu Rewolucyjnego. W październiku 1925 roku w czasie granicznego konfliktu między Bułgarią a Grecją, Georgi Wyndew w pomocy Borisowi Bunewowi zorganizował obronę przed inwazją armii greckiej na terytorium Bułgarii. Po przewrocie z 19 maja w 1934 roku, Wyndew był internowany do Burgasu, Karłowa i Sofii. Wrócił do Petricza w 1938 roku. Umarł 16 kwietnia w Petriczu, w wieku 52 lat.

Bibliografia edytuj

  • Димитър Тюлеков: Обречено родолюбие. ВМРО в Пиринско 1919 – 1934 г.. Благоевград: 2001.
  • К. Младенов: Областта Меглен в Македония, историко – етнографски преглед и народностни борби. София: 1936, s. 41–42, 48–56.
  • М. Йонов: Ролята на ВМРО за ликвидиране на гръцкото въоръжено нахлуване в Петричко през октомври 1925 г.. Македония, 20-10-1999.
  • Надежда Въндева: 100 години ВМОРО. Историческа справка, 20-11-1993.