Gerard Rysz, właściwie Józef Rysz (ur. 22 października 1892 w Haczowie, zm. 20 lutego 1978 w Krośnie) – polski prezbiter katolicki, zakonnik kapucyn.

Gerard Rysz
Józef Rysz
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

22 października 1892
Haczów

Data i miejsce śmierci

20 lutego 1978
Krosno

Komisarz komisariatu krakowskiego im. św. Józef Oblubieńca NMP
Okres sprawowania

1936–1939

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Kapucyni

Prezbiterat

22 grudnia 1917

Życiorys edytuj

Urodził się 18 lutego 1880 w Haczowie jako syn Jana i Marianny z domu Olbrycht. Na chrzcie św. otrzymał imię Józef. Kształcił się w Haczowie, Krośnie oraz w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku, gdzie w 1911 ukończył V klasę[1][2].

22 sierpnia 1911 wstąpił do zakonu kapucynów w Sędziszowie, gdzie rok później 8 września złożył śluby proste. Odbył studia filozoficzno-teologiczne w klasztorze franciszkańskim Krakowie. 1 września 1915 złożył śluby uroczyste. Przyjął święcenia kapłańskie 22 grudnia 1917. Posługiwał w klasztorze Kapucynów w Lublinie, w 1920 w Sędziszowie, od 1921 do 1924 w klasztorze w Krakowie. Pełnił funkcje sekretarza prowincjalnego i ekonoma, dyrektora Kolegium Serafickiego. Później służył w Rozwadowie nad Sanem przez 12 lat, w tym od 1924 do 1930 i od 1932 do 1936 był gwardianem (od 1933 administratorem[3]). W międzyczasie od 1924 do 1933 był dyrektorem Kolegium Serafickiego w Krakowie. Działał jako opiekun III Zakonu św. Franciszka. Od 1925 do 1927 oraz od 1930 do 1932 był drugim, a od 1932 do 1936 pierwszym asystentem komisariatu im. św. Józef Oblubieńca NMP z siedzibą w Krakowie. W latach 1936–1939 sprawował stanowisko komisarza komisariatu krakowskiego im. św. Józef Oblubieńca NMP w Krakowie. Po podniesieniu komisariatu do rangi prowincji św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w 1939 został jej definitorem.

Był założycielem czasopism: „Wiadomości z Prowincji Krakowskiej OO. Kapucynów w Polsce” (1938), „Pokój i Dobro” (1937–1939). Od 1936 do 1939 był prezesem Rady Głównej III Zakonu. Od 1936 do 1937 był redaktorem pisma „Wiadomości Tercjarskie”. Był krzewicielem tercjarstwa.

Podczas II wojny światowej był gwardianem w Rozwadowie, dyrektorem Kolegium Serafickiego, pierwszym definitorem prowincji krakowskiej. Po wojnie od 1945 do 1947 był magistrem nowicjatu w Sędziszowie Małopolskim, od 1947 do 1950 gwardianem klasztoru w Krośnie, od 1950 do 1958 posługiwał jako wikariusz w Wołczynie, od 1958 do 1963 jako kaznodzieja i kapelan miejscowego szpitala przeciwgruźliczego w Bolkowie, później w parafii Św. Augustyna we Wrocławiu, od 1956 do 1959 był kustoszem prowincji krakowskiej. Od 1975 przebywał w klasztorze krośnieńskim.

Prywatnie pasjonował się filatelistyką i numizmatyką. Zmarł 20 lutego 1978 w Krośnie.

Zobacz też edytuj

  • Czesław Szuber – także urodzony w Haczowie i uczeń sanockiego gimnazjum, również kapucyn i komisarz komisariatu krakowskiego im. św. Józef Oblubieńca NMP

Przypisy edytuj

  1. XXX. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1910/11. Sanok: 1911, s. 53.
  2. Maria Myćka-Kril: Dorobek nauczycieli i uczniów Gimnazjum w Sanoku. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888–1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 96.
  3. Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej O.Ł.”. Nr 9, s. 329, 1933. 

Bibliografia edytuj