Wikipedia

Ghassan Kanafani

Ghassan Kanafani (arab. غسان كنفاني, ur. 9 kwietnia 1936 w Akce w Palestynie, zm. 8 lipca 1972 w Bejrucie w Libanie), palestyński pisarz, rzecznik prasowy Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny.

Ghassan Kanafani
Ilustracja
Graffiti przedstawiające podobiznę Kanafaniego
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1936
Akka

Data i miejsce śmierci

8 lipca 1972
Bejrut

Narodowość

palestyńska

Dziedzina sztuki

literatura

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Urodził się i wychował w Akce w Palestynie jako syn prawnika, sunnity. W roku 1947 Palestyna została podzielona na arabską i żydowską część, a żydowska wojna o niepodległość doprowadziła do wygnania 780 000 Palestyńczyków z ich ojczyzny. Kanafani wraz z rodziną przeniósł się do Libanu, a potem do Syrii. Studiował literaturę arabską w Damaszku[1], podjął tam pracę nauczyciela, pracował także w drukarni[2]. W 1955 podjął pracę w redakcji czasopisma Ar-Raj, przystępując jednocześnie do Ruchu Narodowego Arabów[2] (حركة القوميين العرب, Harakat al-Qawmiyyin al-Arab). Wyjechał potem do Kuwejtu, gdzie pracował jako adwokat i stał się bardziej zaangażowany politycznie. W roku 1960 powrócił do Bejrutu i zaczął współpracować z gazetą Al-Hurriya (Wolność). Pracą literacką zajął się w latach 50., a w roku 1963 opublikował swoją pierwszą powieść Ar-Riğāl fī aš-Šams (Mężczyźni w słońcu)[2].

Na podstawie jego powieści powstał film Al-makhdu'un (1973, ang. The Dupes)[3].

W Polsce ukazał się zbiór jego opowiadań pt. Głowa kamiennego lwa (tłum. Janusz Danecki, PIW, Warszawa 1982).

Zginął w zamachu bombowym w Bejrucie, do którego przyznał się izraelski Mosad[4][5].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Ghassan Kanafani (1936-1972). authorscalendar.info. [dostęp 2016-02-16]. (ang.).
  2. ↑ a b c E. Machut-Mendecka, Ghassan Kanafani: walka o przetrwanie jednostki i narodu, s. 87
  3. ↑ www.imdb.com w bazie IMDb (ang.)
  4. ↑ Barbara Harlow: Opening the Borders. Palestinian Literature, Social Text, No. 13/14, 1986, ss. 3-23.
  5. ↑ Ghassan Kanafani's Ongoing Resistance. alternativenews.org, 18 lipca 2010. [dostęp 2016-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-10)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • E. Machut-Mendecka, Ghassan Kanafani: walka o przetrwanie jednostki i narodu, w: Na szlakach Sindbada. Koncepcje współczesnej prozy arabskiej, Warszawa 2009, s. 86-91.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ghassan_Kanafani&oldid=70566729”