Giancarlo de’ Medici
Giancarlo de’ Medici (ur. 24 lipca 1611 we Florencji, zm. 23 stycznia 1663 tamże[1]) – włoski kardynał.
| Kardynał diakon | |
.jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 lipca 1611 |
| Data i miejsce śmierci |
23 stycznia 1663 |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska |
14 listopada 1644 |
| Kościół tytularny | |
Życiorys Edytuj
Był synem Kosmy II Medyceusza i Marii Magdaleny Austriaczki oraz bratem Ferdynanda II i Leopoldo de’ Mediciego[1]. 14 listopada 1644 został kreowany kardynałem, a rok później otrzymał diakonię S. Maria Nuova[2]. Został członkiem Kongregacji ds. Ceremoniału, Kongregacji Rozkrzewiania Wiary i Kongregacji ds. Obrzędów[3]. Uczestniczył w konklawe 1655[1]. W 1655 roku był odpowiedzialny za powitanie w Rzymie nowo nawróconej na katolicyzm, królowej Krystyny Wazy[1]. W marcu 1656 Medici otrzymał diakonię San Giorgio in Velabro[2]. Następnie powrócił do Florencji, gdzie zmarł na udar mózgu w 1663[1].
Przypisy Edytuj
- ↑ a b c d e Medici, Giancarlo de’. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-07-07]. (ang.).
- ↑ a b Giancarlo Cardinal de’ Medici. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-07-07]. (ang.).
- ↑ Christoph Weber: Die ältesten päpstlichen Staatshandbücher: Elenchus Congregationum, Tribunalium et Collegiorum Urbis 1629-1714. Rzym – Fryburg Bryzgowijski – Wiedeń: Herder, 1991, s. 129. ISBN 978-3451216534.