Gil Goldstein
Gil Goldstein (ur. 6 listopada 1950 w Baltimore) – amerykański akordeonista, pianista i klawiszowiec stylów jazz / fusion. Także kompozytor, aranżer, producent muzyczny[1].
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty |
akordeon, fortepian |
Gatunki |
Życiorys
edytujJuż jako dziecko 5-letnie uczył się gry na akordeonie, a później na wiolonczeli i fortepianie. Studiował w Berklee College of Music, a w 1973 r. pracował z Patem Martino, Lee Konitzem, i innymi (m.in. Pat Metheny, Billy Cobham, Ray Barretto). We wczesnych latach 80. XX w. zaczął występować z Orkiestrą Gila Evansa (wspólne występy w latach 1982–1988) oraz pracował z Wayne’em Shorterem. W połowie lat 1980. Jim Hall zaprosił go do pracy ze swoim kwartetem, a w 1993 roku to właśnie Goldstein wyprodukował nagranie duetu Metheny/Hall pt. „Something Special”. Pracował również przy filmach – od lat 90., np. „De-Lovely”, gdzie wykonał „I Love Paris”, w „Małym Buddzie” (Little Buddha) zaistniał jako aranżer. Przez lata 80. występował solo, ale i akompaniował wielu znanym muzykom, grając przede wszystkim na akordeonie, m.in. z Michelem Petruccianim. W latach 80. i 90. był członkiem grupy Elements. W 2000 r. odbył trasę razem z Richardem Galliano, grając na akordeonie i na fortepianie.
Goldstein komponował muzykę do filmów, w tym do „Radio Inside”, filmu z 1994 r., „I Love You, I Love You Not” (1997) oraz do „Nieodpartego uroku” z 1999 r. Jego akordeon słychać w filmie „Frida” (2002). Jest laureatem czterech nagród Grammy, z których dwie pochodzą za produkcję i aranżacje muzyki z albumu „Wide Angels” Michaela Breckera. W 2007 r. wspólnie z wybitnymi muzykami jak: Steve Swallow, Paul Motian i Pietro Tonolo zrealizowali płytę pt. „Your Songs: The Music of Elton John” – przeboje Eltona Johna zyskały niebywałą jazzową interpretację. Aranżował muzykę dla artystów takich jak: Miles Davis, Quincy Jones, Sting, Michael Brecker, Pat Metheny, Chris Botti, David Sanborn, Bobby McFerrin, Al Jarreau i The Manhattan Transfer. Goldstein nagrał 10 płyt autorskich, na większości których słychać wybitnych muzyków spoza Stanów Zjednoczonych. Goldstein obecnie jest profesorem na Uniwersytecie Nowojorskim.
Wątek polski
edytujW latach 1980–1982 Gil Goldstein grał wraz z Michałem Urbaniakiem w zespole Billy’ego Cobham’a Glass Menagerie, a w październiku 1981 wystąpił w Warszawie wraz z powstałą po rozwiązaniu SBB Grupą Józefa Skrzeka i Tomaszem Szukalskim. W roku 1994 Gil Goldstein był muzykiem i współproducentem debiutanckiej płyty Apostolisa Anthimosa „Days We Can’t Forget”. W tym okresie Gil Goldstein poznał też Annę Marię Jopek – razem wystąpili w nagraniu na płycie Matt Geraghty Project – „Departures” (utwór „Leaving My Gypsy Woman in Vienna”). Goldstein kilkukrotnie był w Polsce, w 1993 roku jako muzyk, aranżer i współproducent Pat Metheny Group podczas światowej trasy „Secret Story”, 1 maja 2011 r. wystąpił na Siesta Festiwalu w Gdańsku. Dyrygował Sinfonią Varsovią podczas widowiska Marcus+ na scenie plenerowej Polskiej Filharmonii Bałtyckiej. Muzyk wziął udział w nagraniu płyty debiutanckiej Moniki Borzym pt. „Girl Talk”. Razem z Moniką uczestniczył dnia 8 października 2011 r. w programie „Markomania” w Programie Trzecim Polskiego Radia, będąc gościem Marka Niedźwieckiego. Wystąpił w widowisku McFerrin+ (17.09.2013) na scenie plenerowej Polskiej Filharmonii Bałtyckiej – był kierownikiem muzycznym wydarzenia.
Dyskografia
edytujAlbumy
edytuj- 1993: Infinite Love – z brazylijskimi gitarzystami Romero Lubambo i Toninho Hortą
- 1992: Zebra Coast – z mistrzami flamenco Carlesem Benavente (bas) i Jorge Pardo (flet i saksofon)
Przypisy
edytuj- ↑ Marcus+ – Festival Solidarity Of Arts. [dostęp 2011-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-06)].
Linki zewnętrzne
edytuj- Strona oficjalna artysty. gilgoldstein.us. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-22)].