Gina Bachauer

pianistka grecka

Gina Bachauer, gr. Τζίνα Μπαχάουερ (ur. 21 maja 1913 w Atenach, zm. 22 sierpnia 1976 tamże[1]) – grecka pianistka pochodzenia austriackiego[1].

Gina Bachauer
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 maja 1913
Ateny

Pochodzenie

austriackie

Data i miejsce śmierci

22 sierpnia 1976
Ateny

Przyczyna śmierci

zawał mięśnia sercowego

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianistka

Życiorys edytuj

Uzdolnienia pianistyczne zaczęła objawiać w wieku 5 lat[1]. W latach 1921–1929 studiowała grę na fortepianie w konserwatorium w Atenach[2] u Woldemara Freemana[1][3]. Od 1929 do 1932 roku była uczennicą Alfreda Cortota w École normale de musique w Paryżu[2]. W 1933 roku zdobyła złoty medal na międzynarodowym konkursie pianistycznym w Wiedniu[1][2]. W latach 1933–1935 pobierała prywatnie lekcje u Siergieja Rachmaninowa[1][2]. Debiutowała w 1935 roku w Atenach z orkiestrą symfoniczną pod batutą Dimitriego Mitropoulosa[1][2]. W czasie II wojny światowej mieszkała w Aleksandrii, występując dla oddziałów alianckich walczących na Bliskim Wschodzie[1]. W 1946 roku debiutowała w Londynie z New London Orchestra pod batutą Aleca Shermana[1][2], którego poślubiła w 1951 roku[3]. W 1950 roku wystąpiła po raz pierwszy w Nowym Jorku[1][2], później regularnie koncertowała w Stanach Zjednoczonych[3]. W 1967 i 1969 roku wystąpiła w Polsce[2]. Zmarła niespodziewanie na zawał serca w dniu, w którym miała wystąpić z amerykańską National Symphony Orchestra na międzynarodowym festiwalu muzycznym w Atenach[1].

W jej repertuarze znajdowały się utwory Beethovena, Schumanna i Brahmsa, a także Czajkowskiego i Rachmaninowa[2]. Od 1976 roku w Salt Lake City co cztery lata odbywa się międzynarodowy festiwal pianistyczny jej imienia[1][3].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 174–175. ISBN 0-02-865526-5.
  2. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 160. ISBN 83-224-0113-2.
  3. a b c d Stephen Siek: A Dictionary for the Modern Pianist. Lanham: Rowman & Littlefield, 2017, s. 7. ISBN 978-0-8108-8879-1.