Wikipedia

Giovanni Bonini

sanmaryński piłkarz

Giovanni Bonini (ur. 5 września 1986 w Borgo Maggiore) – sanmaryński piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika w FC Domagnano, reprezentant San Marino w latach 2006–2020.

Giovanni Bonini
Data i miejsce urodzenia

5 września 1986
Borgo Maggiore

Wzrost

176 cm

Pozycja

prawy obrońca, defensywny pomocnik

Informacje klubowe
Klub

FC Domagnano

Numer w klubie

6

Kariera juniorska
Lata Klub
1994–2005 San Marino Calcio
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2005–2006 San Marino Calcio 1 (0)
2006 → AC Cattolica Calcio (wyp.) 13 (0)
2006–2009 AC Dozzese
2007 → Real Misano (wyp.)
2009–2010 SP Cailungo
2010 Tropical Coriano
2010–2017 SP Tre Penne[a] 70 (1)
2010 PD Fontanelle (3)
2011 ASD Verucchio
2012–2013 Tre Esse Saludecio (0)
2014–2015 Torconca Cattolica 18 (1)
2015–2017 US Pietracuta
2017–2018 AC Libertas 20 (0)
2018–2019 ASD Riccione 1929
2019–2020 SP Tre Fiori 12 (0)
2021 FC Domagnano 9 (1)
2021–2022 SS Folgore/Falciano 12 (0)
2022– FC Domagnano 15 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2003  San Marino U-17
2004–2005  San Marino U-19 5 (0)
2005–2008  San Marino U-21 12 (0)
2006–2020  San Marino[b] 28 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 23 stycznia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa edytuj

Grę w piłkę nożną rozpoczął w akademii San Marino Calcio. W sezonie 2005/06 został włączony do składu pierwszej drużyny, rywalizującej na poziomie Serie C1 i zaliczył jeden ligowy występ[1]. Na początku 2006 roku przeniósł się na półroczne wypożyczenie do AC Cattolica Calcio, dla której rozegrał 13 ligowych spotkań w Serie D[2]. Latem 2006 roku rozwiązał swój kontrakt z San Marino Calcio i wraz z kolegą klubowym Manuelem Maranim przeniósł się do AC Dozzese (Eccellenza Emilia-Romagna)[2][3]. W klubie tym spędził 3 lata z przerwą na półroczne wypożyczenie do Realu Misano (Eccellenza Emilia-Romagna) w lipcu 2007 roku. W rundzie jesiennej sezonu 2009/10 występował w SP Cailungo, drugą część rozgrywek spędził jako gracz Tropicalu Coriano (Promozione Emilia-Romagna)[4].

W połowie 2010 roku Bonini został zawodnikiem SP Tre Penne. Latem 2011 roku zadebiutował w europejskich pucharach w dwumeczu z FK Rad (0:6, 1:3) w kwalifikacjach Ligi Europy UEFA. W sezonie 2011/12 wywalczył z SP Tre Penne pierwsze w historii klubu mistrzostwo San Marino, pokonując w finale play-off 1:0 AC Libertas[5][6]. W kolejnym sezonie obronił ze swoim zespołem tytuł mistrzowski, ponownie po zwycięstwie nad AC Libertas (0:0, 5:3 w serii rzutów karnych)[7]. We wrześniu 2013 roku zdobył Superpuchar San Marino, po pokonaniu 2:1 SP La Fiorita[8]. W sezonie 2015/16 wywalczył trzecie w karierze mistrzostwo kraju, natomiast rok później wygrał Puchar San Marino, w obu przypadkach pokonując w meczu finałowym SP La Fiorita[9][10]. W trakcie gry dla SP Tre Penne Bonini, dzięki zezwalającym na to przepisom FSGC, występował jednocześnie w amatorskich zespołach z niższych klas rozgrywkowych Włoch, kolejno: PD Fontanelle (Promozione Emilia-Romagna)[11], ASD Verucchio (Promozione Emilia-Romagna), Tre Esse Saludecio (Prima Categoria Emilia-Romagna), Torconca Cattolica (Eccellenza Emilia-Romagna, spadek w sezonie 2014/15) oraz US Pietracuta (Prima Categoria Emilia-Romagna, awans do Promozione w sezonie 2016/17)[4][12].

W sezonie 2017/18 Bonini był graczem AC Libertas, dla którego rozegrał 18 spotkań w Campionato Sammarinese[13]. W lipcu 2018 roku został zawodnikiem ASD Riccione 1929[14][15]. W sezonie 2018/19 wystąpił z tym klubem w fazie play-off o awans do Promozione Emilia-Romagna, zakończonej odpadnięciem w pierwszej rundzie[16]. Latem 2019 roku przeniósł się do SP Tre Fiori. We wrześniu tegoż roku zdobył z tym zespołem Superpuchar San Marino, pokonując 2:1 SP Tre Penne[17]. W lutym 2021 roku Bonini został piłkarzem FC Domagnano, dla którego rozegrał 9 spotkań i zdobył 1 bramkę[18]. Przed sezonem 2021/22 przeszedł do mistrza kraju – SS Folgore/Falciano[19], gdzie zaliczył 12 ligowych występów i dotarł do finału Pucharu San Marino[20]. W sierpniu 2022 roku powrócił do FC Domagnano[21].

Kariera reprezentacyjna edytuj

W latach 2002–2003 Bonini był powoływany do reprezentacji San Marino U-17. Zadebiutował w niej 4 marca 2002 w wygranym 2:1 spotkaniu przeciwko Andorze U-17 w eliminacjach Mistrzostw Europy 2003. W latach 2004–2005 zaliczył 5 występów w kadrze U-19. W latach 2005–2008 rozegrał 12 meczów w reprezentacji U-21.

16 sierpnia 2006 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji San Marino w towarzyskim meczu z Albanią w Serravalle (0:3)[22]. Pojawił się na boisku w 46. minucie, zastępując Matteo Bugliego[22]. 6 września tego samego roku zagrał w przegranym 0:13 spotkaniu z Niemcami w eliminacjach Mistrzostw Europy 2008, co jest najwyższą porażką reprezentacji San Marino oraz jednocześnie najwyższą przegraną w meczach o punkty w strefie UEFA[23][24]. 15 listopada 2014 wystąpił w zremisowanym 0:0 spotkaniu przeciwko Estonii w eliminacjach Mistrzostw Europy 2016[25]. San Marino zdobyło tym samym pierwszy w historii punkt w kwalifikacjach mistrzostw Europy i przerwało serię 61 porażek z rzędu[26][27].

Sukcesy edytuj

SP Tre Penne
SP Tre Fiori

Przypisy edytuj

  1. ↑ Genoa - San Marino (24/03/2006). genoadomani.it. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  2. ↑ a b News dalla Romagna. Calciomercato. dilettantiemiliaromagna.blogspot.com. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  3. ↑ Mazza makes San Marino selection. uefa.com. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
  4. ↑ a b Calcio 1a Cat: Pietracuta, arriva il nazionale sammarinese Giovanni Bonini. altarimini.it. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  5. ↑ Third time lucky for champions Tre Penne. uefa.com. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
  6. ↑ Tre Penne vince il campionato sammarinese. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  7. ↑ SP Tre Penne vince ai rigori lo scudetto sammarinese. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  8. ↑ Tre Penne-La Fiorita: 2-1. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  9. ↑ San Marino 2015/16. rsssf.com. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
  10. ↑ Coppa Titano: Il Tre Penne trionfa. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  11. ↑ L'Olanda ritrova van Nistelrooy. uefa.com. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  12. ↑ Calcio 1a Cat: Pietracuta Calcio, la rosa completa e il programma delle amichevoli. altarimini.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  13. ↑ La Libertas ringrazia i giocatori che hanno lasciato la squadra. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  14. ↑ Cinque colpi per il Riccione 1926: Lisi, Bonini, Gori, Tolomeo e Cejas. newsrimini.it. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  15. ↑ Calcio Prima categoria, l'ambizioso Riccione di Gigi Angeloni alza i veli sabato al Pastrocchio. altarimini.it. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  16. ↑ Play-off 1a Cat: Granata supera 3-1 il Riccione e sfiderà il Sant'Ermete. altarimini.it. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  17. ↑ Il Tre Fiori vince la Supercoppa Sammarinese, 2-1 sul Tre Penne. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  18. ↑ Domagnano: arriva Giovanni Bonini. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  19. ↑ Folgore scatenata sul mercato: in arrivo Hirsch, Enrico Golinucci e Giovanni Bonini. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  20. ↑ Il Tre Fiori vince la Coppa Titano: 3-1 alla Folgore. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  21. ↑ Mercato RSM: Hirsch al Fiorentino, Bonini al Domagnano. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  22. ↑ a b San Marino vs Albania international football match report. eu-football.info. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
  23. ↑ Records tumble as Germany soar. uefa.com. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
  24. ↑ San Marino 0-13 Germany. news.bbc.co.uk. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
  25. ↑ San Marino vs Estonia match report. eu-football.info. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
  26. ↑ El. ME: Niespodzianki, sensacje i pewniaki. San Marino przerwało passę 61 porażek!. przegladsportowy.pl. [dostęp 2023-01-23]. (pol.).
  27. ↑ San Marino claim FIRST EVER Euro qualifying point after holding Estonia to memorable draw. mirror.co.uk. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).

Uwagi edytuj

  1. ↑ W latach 2010–2017, będąc graczem SP Tre Penne, występował jednocześnie w PD Fontanelle, ASD Verucchio, Tre Esse Saludecio, Torconca Cattolica i US Pietracuta. Przepisy FSGC dopuszczały możliwość jednoczesnych występów zawodnika w innym klubie, niezrzeszonym w federacji
  2. ↑ Statystyki nie obejmują nieuznawanego przez FIFA i FIGC meczu z Włochami, rozegranego 31 maja 2017

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Giovanni_Bonini&oldid=72285898”