Giuliana Minuzzo
Giuliana Minuzzo, Giuliana Chenal Minuzzo (ur. 26 listopada 1931 w miejscowości Marostica, zm. 11 listopada 2020[1]) – włoska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska oraz trzykrotna medalistka mistrzostw świata.
 Giuliana Minuzzo (1955) | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
26 listopada 1931 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 listopada 2020 | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera edytuj
Pierwszy sukces w karierze Giuliana Minuzzo osiągnęła w 1949, kiedy zdobyła brązowy medal w zjeździe podczas mistrzostw kraju. W tym samym roku wygrała międzynarodowe zawody Coppa Foemina w Abetone. W 1951 zdobyła pierwszy tytuł mistrzyni Włoch zwyciężając w gigancie. Rok później wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Oslo, zdobywając brązowy medal w biegu zjazdowym. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Austriaczka Trude Jochum-Beiser oraz Annemarie Buchner z RFN. Na tej samej imprezie była także ósma w slalomie oraz dwudziesta w gigancie. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Cortinie d’Ampezzo Włoszka dwukrotnie zajmowała czwarte miejsce. Najpierw tuż za podium znalazła się w slalomie, walkę o podium przegrywając 0,1 sekundy z Jewgieniją Sidorową z ZSRR. Następnie była czwarta w zjeździe, w którym w walce o brąz lepsza o 1,4 sekundy okazała się Lucile Wheeler z Kanady. Igrzyska w Cortinie d’Ampezzo były równocześnie mistrzostwami świata, jednak kombinację rozgrywano tylko w ramach drugiej z tych imprez. W konkurencji tej Minuzzo zdobyła brązowy medal, ulegając jedynie dwóm Szwajcarkom: Madeleine Berthod oraz Friedzie Dänzer. Włoszka brała także udział w igrzyskach w Squaw Valley w 1960, zdobywając kolejny medal. Zajęła tam trzecie miejsce w gigancie, plasując się za Szwajcarką Yvonne Rüegg oraz Penny Pitou z USA. Na tej samej imprezie była też dziesiąta w slalomie.
Włoszka trzykrotnie wygrywała podczas zawodów SDS-Rennen w szwajcarskim Grindelwald: w kombinacji w 1953 oraz slalomie w latach 1955 i 1961. Dwukrotnie zwyciężała w slalomie na zawodach cyklu Arlberg-Kandahar: w 1953 w austriackim St. Anton oraz dwa lata później w szwajcarskim Mürren. Wygrała również giganta w ramach zawodów Silberkrugrennen w Bad Gastein. W przeciągu kariery wywalczyła łącznie szesnaście medali mistrzostw Włoch, w tym dziewięć złotych: w slalomie w latach 1953, 1955, 1959 i 1963, zjeździe w latach 1952, 1953 i 1955 oraz w gigancie w latach 1951 i 1953[2][3][4].
Po zakończeniu kariery w 1963 prowadziła sklep sportowy w miejscowości Cervinia.
Podczas igrzysk w 1956 została pierwszą kobietą w historii, która złożyła ślubowanie olimpijskie[5]. Brała także udział w ceremonii otwarcia rozgrywanych 50 lat później igrzysk olimpijskich w Turynie.
Osiągnięcia edytuj
Igrzyska olimpijskie edytuj
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 20. | 14 lutego | 1952 |  Oslo
|
Gigant | 2:06,8 | +11,4 |  Andrea Mead-Lawrence
|
3.
|
17 lutego | 1952 | Oslo
|
Zjazd | 1:47,1 | +1,9 |  Trude Jochum-Beiser
|
| 8. | 20 lutego | 1952 | Oslo
|
Slalom | 2:10,6 | +5,3 | Andrea Mead-Lawrence
|
| 13. | 27 stycznia | 1956 |  Cortina d’Ampezzo
|
Gigant | 1:56,5 | +5,0 |  Rosa Reichert
|
| 4. | 30 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Slalom | 1:52,3 | +4,5 |  Renée Colliard
|
| 4. | 1 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Zjazd | 1:40,7 | +6,6 | Madeleine Berthod
|
| 3.
|
23 lutego | 1960 | Squaw Valley
|
Gigant | 1:39,9 | +0,3 | Yvonne Rüegg
|
| 10. | 26 lutego | 1960 | Squaw Valley
|
Slalom | 1:49,6 | +9,7 |  Anne Heggtveit
|
Mistrzostwa świata edytuj
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 20. | 14 lutego | 1952 | Oslo
|
Gigant | 2:06,8 | +11,4 | Andrea Mead-Lawrence
|
3.
|
17 lutego | 1952 | Oslo
|
Zjazd | 1:47,1 | +1,9 | Trude Jochum-Beiser
|
| 8. | 20 lutego | 1952 | Oslo
|
Slalom | 2:10,6 | +5,3 | Andrea Mead-Lawrence
|
| 13. | 27 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Gigant | 1:56,5 | +5,0 | Rosa Reichert
|
| 4. | 30 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Slalom | 1:52,3 | +4,5 | Renée Colliard
|
| 4. | 1 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Zjazd | 1:40,7 | +6,6 | Madeleine Berthod
|
| 3.
|
1 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Kombinacja | 9,85 | +2,46 | Madeleine Berthod
|
| 3.
|
23 lutego | 1960 | Squaw Valley
|
Gigant | 1:39,9 | +0,3 | Yvonne Rüegg
|
| 10. | 26 lutego | 1960 | Squaw Valley
|
Slalom | 1:49,6 | +9,7 | Anne Heggtveit
|
Przypisy edytuj
- ↑ Sci: morta Giuliana Minuzzo, prima italiana a vincere una medaglia alle Olimpiadi (wł.)
- ↑ Albo d’oro Gigante femminile Campionati Italiani Assoluti. fisi.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (wł.).
- ↑ Albo d’oro Slalom femminile Campionati Italiani Assoluti. fisi.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (wł.).
- ↑ Sci alpino, l'albo d’oro della discesa femminile dei Campionati Italiani. fisi.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)]. (wł.).
- ↑ Olympic.ca: 1956 Cortina d’Ampezzo (ang.)
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie FIS (Giuliana Minuzzo) (niem. • ang. • fr.)
- Profil na stronie FIS (Giuliana Chenal Minuzzo) (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)]. (ang.).