Glenn Seaborg

amerykański chemik, noblista

Glenn Theodore Seaborg (ur. 19 kwietnia 1912 w Ishpeming, Michigan, zm. 25 lutego 1999 w Lafayette, Kalifornia) – amerykański chemik, odkrywca wielu pierwiastków transuranowych: plutonu, ameryku, kiuru, berkelu[1] i kalifornu[2]. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1951 r.

Glenn Seaborg
Ilustracja
Glenn Seaborg (1964)
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1912
Ishpeming

Data i miejsce śmierci

25 lutego 1999
Lafayette

Pełne imię i nazwisko

Glenn Theodore Seaborg

Specjalność: chemia
Faksymile
Odznaczenia
Narodowy Medal Nauki (USA)
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie chemii

Życiorys edytuj

Studia rozpoczął w 1929 na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, doktoryzował się w 1937 na Berkeley. W latach 1961–1968 pełnił obowiązki przewodniczącego Komisji Energii Atomowej. W 1997 r. na jego cześć nazwano sztucznie wytworzony pierwiastek 106. Od tego momentu stał się jedyną osobą, która mogła zapisać cały swój adres za pomocą nazw pierwiastków: seaborg, lorens, berkel, kaliforn, ameryk (Glenn Seaborg, Lawrence Berkeley National Laboratory, Berkeley, California, United States of America). W 1980 r. dokonał transmutacji bizmutu w złoto, co było głównym celem starożytnej i średniowiecznej alchemii.

W roku 1951 został wraz z Edwinem McMillanem wyróżniony Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii za ich odkrycia w chemii transuranowców[3]

W 1974 r. został członkiem zagranicznym PAN[4].

Przypisy edytuj

  1. S.G. Thompson, A. Ghiorso, G.T. Seaborg. Element 97. „Physical Review”. 77. 6. s. 838–839. 
  2. S.G. Thompson, K. Street jr., A. Ghiorso, G.T. Seaborg. The New Element Californium (Atomic Number 98). „Physical Review”. 80. 5. s. 790–796. 
  3. The Nobel Prize in Chemistry 1951. nobelprize.org. [dostęp 2013-11-26]. (ang.).
  4. Seaborg, Glenn T., [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2021-09-09].

Bibliografia edytuj