Glittertind (bokmål Glittertinden; 2465 m n.p.m.) – szczyt w Górach Skandynawskich. Leży w Norwegii, w regionie Oppland. Należy do pasma Jotunheimen. Jest to drugi po Galdhøpiggen szczyt Norwegii.

Glittertind
Glittertinden
Ilustracja
Państwo

 Norwegia

Położenie

Lom

Pasmo

Góry Skandynawskie

Wysokość

2465 m n.p.m.

Wybitność

995 m

Pierwsze wejście

1841
Hans Sletten i Harald Nicolai Storm Wergeland

Położenie na mapie Opplandu
Mapa konturowa Opplandu, blisko centrum na lewo u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Glittertind”
Położenie na mapie Norwegii
Mapa konturowa Norwegii, na dole po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Glittertind”
Ziemia61°39′06″N 8°33′15″E/61,651667 8,554167

Wysokość Glittertind ulega znacznym wahaniom w zależności od grubości pokrywającej jego wierzchołek czapy firnowej. W niektórych latach jest ona tak znaczna, że rzeczywista wysokość szczytu przekracza 2469 m n.p.m. (tj. wysokość Galdhøpiggen) i staje się on wówczas najwyższym szczytem Norwegii. Np. w latach 50. i 60. XX w. wysokość Glittertind określano nawet na 2481 m n.p.m.[1][2]

Pierwszego wejścia dokonali Hans Sletten i Harald Nicolai Storm Wergeland w 1841 r. Pierwszym Polakiem na szczycie był prawdopodobnie Jakub Bujak, który samotnie na nartach wszedł w marcu 1931 r. na dwa najwyższe szczyty gór Skandynawii (Galdhøpiggen i Glittertind), a rok później opublikował opis tego sportowego przedsięwzięcia w książce pt. Na nartach przez Norwegię (Lwów, 1932)[2].

Przypisy edytuj

  1. Kazimierz Saysse Tobiczyk (red.): "W skałach i lodach świata" t. I "Na szczytach gór Europy", Wiedza Powszechna, Warszawa 1959, rozdz. Inne góry Europy (Chronologiczny wykaz osiągnięć, aut. Jan Alfred Szczepański), s.378.
  2. a b Witold H. Paryski: Polacy w górach Skandynawii [w:] "Taternik" R. 37, nr4 (173), grudzień 1961, s. 185-186

Bibliografia edytuj