Glory (kick-boxing)
GLORY (dawniej Glory World Series) – organizacja promująca zawodowy kick-boxing z siedzibą w Singapurze. Należy do powiązanej z holenderską grupą Golden Glory spółki Glory Sports International. Przewodniczącym jest Pierre Andurand, dyrektorem wykonawczym (CEO) Jon Franklin, kierownikiem Scott Rudmann, matchmakerem Cor Hemmers.
Historia
edytujW 1999 Baastian „Baas” Boon założył grupę promotorską o nazwie Golden Glory. Od 2006 roku rozpoczął organizowanie gal sztuk walki Ultimate Glory (od 2010 United Glory), na których promowane były pojedynki m.in. w formułach kickboxingu oraz MMA.
W 2011 francuski przedsiębiorca Pierre Andurand wraz z Marcusem Luerem (Total Sports Asia) oraz Scottem Rudmannem (Nectar Capital) bezskutecznie próbowali nabyć prawa do marki od K-1, które od 2010 borykało się ze sporymi problemami finansowymi[1].
W połowie 2012 Andurand wraz z resztą inwestorów powołał do życia spółkę Glory Sports International, a jeszcze w tym samym roku wykupił największego europejskiego konkurenta – It’s Showtime oraz związał się z grupą Baasa Boona Golden Glory, tworząc organizację GLORY World Series, która w połączeniu z zapaścią finansową K-1 stała się wiodącą organizacją zawodowego kick-boxingu na świecie[2].
W maju 2014 podpisano wieloletnią umowę z amerykańską stacją Spike TV na transmisję gal w USA[3]. 19 września 2015 zorganizowano przy współpracy z Bellator MMA galę kickboxingu i MMA – Dynamite[4].
10 grudnia 2016 na gali GLORY 36 – Collision, zainaugurowano mistrzostwo kobiet w wadze super koguciej, które zdobyła Amerykanka Tiffany van Soest[5].
Z Glory związane są (lub były) największe gwiazdy oraz czołowi zawodnicy na świecie, m.in.: Semmy Schilt, Rico Verhoeven, Mirko Filipović, Giorgio Petrosyan, Remy Bonjasky, Albert Kraus, Tyrone Spong, Peter Aerts, Jérôme Le Banner, Badr Hari, Gökhan Saki, Daniel Ghiță czy Yoshihiro Satō.
W sierpniu 2022 roku dostępna w Polsce platforma streamingowa Viaplay podpisała umowę na transmisję gal Glory. Umowa ma objąć wszystkie organizowane gale[6].
Zawodnicy rywalizują w kwadratowym ringu o wymiarach 5 × 5 lub 6 × 6 m. Dozwolone są wszelkie techniki bokserskie oraz kopnięcia i ciosy kolanem w głowę, korpus i nogi przeciwnika. Zawodnik może zwyciężyć na kilka sposobów: przez nokaut, techniczny nokaut (zadając nokdaun rywalowi trzy razy w ciągu rundy lub pięć razy w ciągu całej walki) oraz decyzję sędziów. Poza tym:
- pojedynek trwa trzy rundy
- pojedynek mistrzowski trwa pięć rund
- każda runda trwa trzy minuty
- przerwa pomiędzy rundami trwa 1 minutę
Zabronione akcje:
- całkowity zakaz walki w parterze
- uderzanie głową
- uderzania łokciem
- uderzanie w gardło
- gryzienie
- wszelkie ataki na krocze
- bezpośredni atak na kręgosłup, obojczyk oraz tył głowy
- kopanie głowy leżącego lub klęczącego przeciwnika
- wyrzucanie przeciwnika poza ring
- plucie
- trzymanie się lin
- używanie wulgaryzmów na ringu
- atak podczas przerwy
- atak na przeciwnika, pod ochroną sędziego
- atak po gongu
- świadome lekceważenie instrukcji oraz samego sędziego
- uporczywe unikanie kontaktu z przeciwnikiem
- symulowanie kontuzji
Turnieje
edytujGłównym cyklem turniejowym, który odbywa się na galach GLORY jest turniej pretendentów (Glory Contender Tournament), w którym rywalizuje czterech zawodników podzielonych na dwie pary (format pucharowy – półfinał i finał). Zwycięzca turnieju zostaje oficjalnym pretendentem do walki o mistrzostwo świata w danej kategorii wagowej. W latach 2012–2014 i 2016 miały miejsce turnieje mistrzowskie zwane Slam Tournament i Championship Tournament, które wyłaniały inauguracyjnych mistrzów świata w poszczególnych kategoriach wagowych. Poza tym odbywają się mniejsze cykle takie jak Road to Glory, gdzie zwycięzca zawodów otrzymuje kontrakt z organizacją.
Ranking
edytujOrganizacja prowadzi swój oficjalny ranking pretendentów do mistrzostwa, przydzielając punkty za pojedyncze zwycięstwa oraz wygrane turnieje.
Walki o mistrzostwo świata GLORY w poszczególnych kategoriach wagowych rozgrywane są od 2012 roku. Pas mistrzowski ma charakter przechodni (jak w boksie). Zawodnik będący posiadaczem mistrzowskiego pasa jest zobligowany do obrony mistrzostwa minimum raz w roku, jeśli nie jest w stanie tego zrobić, tytuł jest mu odbierany. Obecnymi mistrzami są[8]:
Kategoria | Waga | Mistrz | Od | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
Ciężka | ponad 95 kg (+ 209 lb) | Rico Verhoeven | 21 czerwca 2014 | 10 |
Półciężka | do 95 kg (209 lb) | Donegi Abena | 11 lutego 2023 | 0 |
Średnia | do 85 kg (187 lb) | Donovan Wisse | 4 września 2021 | 2 |
Półśrednia | do 77 kg (170 lb) | Endy Semeleer | 19 listopada 2022 | 2 |
Lekka | do 70 kg (155 lb) | Tyjani Beztati | 4 września 2021 | 3 |
Piórkowa | do 65 kg (143 lb) | Petchpanomrung Kiatmookao | 29 września 2018 | 6 |
Kategoria kobiet | Waga | Mistrzyni | Od | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
Super kogucia kobiet | do 55,5 kg (122,3 lb) | Tiffany van Soest | 22 listopada 2019 | 3 |
Waga ciężka (+95 kg)
edytujNr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Semmy Schilt (pok. Errola Zimmermana) |
26 maja 2012 | 26 czerwca 2013 | Sztokholm (Glory 1) | |
Schilt zakończył karierę z powodów zdrowotnych i zwakował tytuł[9]. | |||||
2. | Rico Verhoeven (pok. Daniela Ghițę) |
21 czerwca 2014 | nadal | Inglewood (Glory 17) |
|
Waga półciężka (-95 kg)
edytujNr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Gökhan Saki (pok. Tyrone Sponga) |
12 kwietnia 2014 | 27 lipca 2015 | Stambuł (Glory 15) | |
Tytuł został odebrany Sakiemu w związku z jego nieaktywnością[13]. | |||||
2. | Saulo Cavalari (pok. Zacka Mwekassę) |
19 września 2015 | 12 marca 2016 | San Jose (Bellator MMA & Glory: Dynamite 1) | |
3. | Artiom Wachitow | 12 marca 2016 | 30 stycznia 2021 | Paryż (Glory 28) |
|
– | Zack Mwekassa (pok. o tymczasowy tytuł Mourada Bouzidiego) |
25 czerwca 2016 | 5 listopada 2016 | Amsterdam (Glory 31) | |
– | Pawło Żurawlow (pok. o tymczasowy tytuł Saulo Cavalariego[16]) |
14 lipca 2017 | ? | Nowy Jork (Glory 43) | |
4. | Alex Pereira | 30 stycznia 2021 | 4 września 2021 | Rotterdam (Glory 77) | |
5. | Artiom Wachitow | 4 września 2021 | 17 czerwca 2022 | Rotterdam (Glory 78) | |
Wachitow został pozbawiony tytułu związku z Inwazja Rosji na Ukrainę w 2022 roku[17] | |||||
6. | Sergej Maslobojev | 8 października 2022 | 11 lutego 2023 | Arnhem (Glory: Collision 4) | |
7. | Donegi Abena | 11 lutego 2023 | nadal | Rotterdam (Glory 83) |
Waga średnia (-85 kg)
edytujNr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Artiom Lewin (pok. Joe Schillinga) |
21 czerwca 2014 | 26 lutego 2015 | Inglewood (Glory 17) |
|
2. | Simon Marcus | 26 lutego 2015 | 9 września 2016 | Hoffman Estates (Glory 27) |
|
3. | Jason Wilnis | 9 września 2016 | 29 kwietnia 2017 | Trenton (Glory 33) |
|
4. | Simon Marcus | 29 kwietnia 2017 | 14 października 2017 | Kopenhaga (Glory 40) | |
5. | Alexsandro Pereira[18] | 14 października 2017 | ? | Kanton (Glory 46) |
|
Pereira zwakował tytuł i przeszedł do wyższej kategorii wagowej | |||||
6. | Donovan Wisse | 4 września 2021 | nadal | Rotterdam (Glory 78) |
|
Waga półśrednia (-77 kg)
edytujNr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Marc de Bonte (pok. Karapeta Karapetjana) |
3 maja 2014 | 21 czerwca 2014 | Broomfield (Glory 16) | |
2. | Joseph Valtellini | 21 czerwca 2014 | 4 czerwca 2015 | Inglewood (Glory 17) | |
Valtellini zwakował tytuł z powodów zdrowotnych[21]. | |||||
3. | Nieky Holzken (pok. Raymonda Danielsa) |
7 sierpnia 2015 | 10 grudnia 2016 | Las Vegas (Glory 23) |
|
4. | Cédric Doumbé | 10 grudnia 2016 | 25 sierpnia 2017 | Oberhausen (Glory 36) |
|
5. | Murthel Groenhart[22] | 25 sierpnia 2017 | 16 lutego 2018 | Chicago (Glory 44) | |
6. | Harut Grigorian[23] | 16 lutego 2018 | 9 marca 2019 | Chicago (Glory 50) |
|
7. | Cédric Doumbé[24] | 9 marca 2019 | 16 listopada 2021 | Strasburg (Glory 64) |
|
Organizacja ogłosiła, że Doumbé zrezygnował z kickboxingu[25] | |||||
8. | Endy Semeleer | 19 listopada 2022 | nadal | Bonn (Glory 82) |
|
Waga lekka (-70 kg)
edytujNr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Dawit Kiria (pok. Andy’iego Ristie) |
8 marca 2014 | 7 listopada 2014 | Zagrzeb (Glory 14) | |
2. | Robin van Roosmalen | 7 listopada 2014 | 25 czerwca 2016 | Oklahoma City (Glory 18) |
|
3. | Sitthichai Sitsongpeenong | 25 czerwca 2016 | 17 maja 2019 | Amsterdam (Glory 31) |
|
4. | Marat Grigorian | 17 maja 2019 | 23 sierpnia 2020 | Utrecht (Glory 65) |
|
Grigorian zwakował tytuł i odszedł do organizacji ONE Championship | |||||
5. | Tyjani Beztati | 4 września 2021 | nadal | Rotterdam (Glory 78) |
|
Waga piórkowa (-65 kg)
edytujNr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Gabriel Varga (pok. Mosaba Amraniego) |
3 kwietnia 2015 | 6 listopada 2015 | Dubaj (Glory 20) | |
2. | Serhij Adamczuk | 6 listopada 2015 | 22 lipca 2016 | Mediolan (Glory 25) |
|
3. | Gabriel Varga | 6 listopada 2015 | 21 października 2016 | Norfolk (Glory 32) | |
4. | Robin van Roosmalen | 21 października 2016 | 19 stycznia 2017 | Broomfield (Glory 34) | |
Roosmalen stracił tytuł w związku z przekroczeniem wymaganego limitu wagowego podczas oficjalnego ważenia w przeddzień gali Glory 37[29]. | |||||
5. | Robin van Roosmalen (pok. Petchpanomrung Kiatmookao) |
20 maja 2017 | 29 września 2018 | Den Bosch (Glory 41) |
|
– | Kevin Vannostrand (pok. o tymczasowy tytuł Anwara Bojnazarowa)[32] |
1 grudnia 2017 | 31 marca 2018 | Nowy Jork (Glory 48) | |
– | Petchpanomrung Kiatmookao (pok. o tymczasowy tytuł Kevina Vannostranda)[19] |
20 lipca 2018 | 29 września 2018 | Nowy Jork (Glory 55) | |
6 | Petchpanomrung Kiatmookao[12] | 29 września 2018 | nadal | Amsterdam (Glory 59) |
|
Waga super kogucia kobiet (-55,5 kg)
edytujNr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Tiffany van Soest (pok. Amel Dehby) |
10 grudnia 2016 | 1 grudnia 2017 | Oberhausen (Glory 36) |
1 pokonała Meryem Uslu, 25 sierpnia 2017 (Glory 44)[22] |
2. | Anissa Meksen[32] | 1 grudnia 2017 | 10 sierpnia 2018 | Nowy Jork (Glory 48) |
|
3. | Jady Menezes[15] | 10 sierpnia 2018 | 2 listopada 2018 | Denver (Glory 56) | |
4. | Anissa Meksen[28] | 2 listopada 2018 | 22 listopada 2019 | Nowy Jork (Glory 61) |
|
5. | Tiffany van Soest | 22 listopada 2019 | nadal | Chicago (Glory 71) |
|
Przypisy
edytuj- ↑ Walka w K-1, czy na zasadach K-1? – Historia organizacji K-1 | madfight24.com [online], madfight24.com [dostęp 2017-11-15] (pol.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2012-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-03)].
- ↑ Kickboxing News: Glory Appoints New CEO, Extends Spike TV Broadcast Deal [online], sherdog.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).
- ↑ Bellator ‘Dynamite’ to feature title fight, one-night light heavyweight tourney, and GLORY kickboxing in San Jose – MMAmania.com [online], mmamania.com [dostęp 2017-11-15] .
- ↑ Glory 36: Kickboxing nie umarł! Podsumowanie i wyniki!. fightsport.pl, 2016-12-11. (pol.).
- ↑ Tomasz Nowosielski , Gale organizacji GLORY będą transmitowane w Polsce na platformie Viaplay | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 16 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-16] (pol.).
- ↑ a b GLORY WORLD SERIES REGULATIONS. glorykickboxing.com. [dostęp 2018-04-01]. (ang.).
- ↑ GLORY World champions. glorykickboxing.com. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
- ↑ Dave Doyle: Report: Kickboxing and MMA star Semmy Schilt retires. mmafighting.com, 2016-06-26. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
- ↑ a b GLORY Redemption Results: Verhoeven Stops Ben Saddik, Pereira Finishes Belgaroui. combatpress.com, 2017-12-09. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
- ↑ a b GLORY 54 Birmingham Results: Verhoeven, Grigorian Retain Titles with Decision Victories. combatpress.com, 2018-06-02. [dostęp 2018-06-03]. (ang.).
- ↑ a b GLORY 59 Results: Verhoeven Cruises, Petchpanomrung Dominates. combatpress.com, 2018-09-29. [dostęp 2018-06-03]. (ang.).
- ↑ GLORY Statement on Gokhan Saki. glorykickboxing.com, 2015-07-27. (ang.).
- ↑ Rob Tatum: GLORY 47 Results: Vakhitov Cruises Past Machado, Ezbiri Captures Tournament, Doumbé Rebounds. combatpress.com, 2017-10-28. [dostęp 2017-10-28]. (ang.).
- ↑ a b Dave Walsh: GLORY 56 Results and Live Commentary. liverkick.com, 2018-08-10. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
- ↑ Zhuravlev secures interim title in bad blood Cavalari encounter. glorykickboxing.com, 2017-07-15. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
- ↑ Titelgevecht voor Luis Tavares, Glory breekt met Vakhitov en Russen [online], bndestem.nl [dostęp 2023-02-23] .
- ↑ Alex Pereira is the Middleweight World Champion. glorykickboxing.com, 2017-10-14. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
- ↑ a b Dave Walsh: GLORY 55 New York Live Results and Updates. liverkick.com, 2018-07-20. [dostęp 2018-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-21)]. (ang.).
- ↑ Dave Walsh: GLORY 58 Results and Live Updates – GLORY 58 Chicago. liverkick.com, 2018-09-14. [dostęp 2018-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-15)]. (ang.).
- ↑ John Joe O’Regan: ‘Bazooka’ Joe Valtellini vacates GLORY World Welterweight Championship. bloodyelbow.com, 2015-06-04. (ang.).
- ↑ a b GLORY 44 – wyniki. glorykickboxing.com. [dostęp 2017-08-27]. (ang.).
- ↑ a b Kyle Symes: GLORY 50 Results: Grigorian Stuns Groenhart, Sitthichai Cruises, Adegbuyi Claims Tournament. combatpress.com, 2018-02-16. [dostęp 2018-02-17]. (ang.).
- ↑ a b GLORY 64 Results: Doumbé Demolishes Grigorian, Meksen Tops van Soest. combatpress.com, 2019-03-09. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
- ↑ Olivier Angelini , Cédric Doumbé n’est officiellement plus champion du Glory [online], Boxemag.com, 16 listopada 2021 [dostęp 2023-02-23] (fr.).
- ↑ a b Glory 53: Sitthichai Stisongpeenong i Anisa Meksen z pasami! Wyniki. fightsport.pl, 2018-05-13. [dostęp 2018-05-13]. (pol.).
- ↑ Glory 57: Sitthichai obronił pas! Wyniki &Video. fightsport.pl, 2018-08-26. [dostęp 2018-09-01]. (pol.).
- ↑ a b GLORY 61 Results: Sitthichai Dominates Jauncey, Meksen Destroys Menezes. combatpress.com, 2018-11-02. [dostęp 2018-11-03]. (ang.).
- ↑ Glory 37: Robin van Roosmalen nie zrobił limitu i straci tytuł! Wyniki ważenia!. fightsport.pl, 2017-01-20. [dostęp 2017-06-25]. (pol.).
- ↑ Rob Tatum: GLORY 45 Amsterdam Results: van Roosmalen Tops Adamchuk, Duut Runs Through Tournament. combatpress.com, 2017-09-30. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ Dave Walsh: GLORY 52 and SuperFight Series Live Results. liverkick.com, 2018-03-31. [dostęp 2018-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-01)]. (ang.).
- ↑ a b Dave Walsh: GLORY 48 New York and GLORY 48 SuperFight Series Results. liverkick.com, 2017-11-01. [dostęp 2017-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-03)]. (ang.).
- ↑ Wyniki gali Glory 63. glorykickboxing.com. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona (ang.)