Gmach poczty w Chorzowie

zabytkowy budynek użyteczności publicznej

Gmach poczty w Chorzowiebudynek użyteczności publicznej wzniesiony w latach 1891–1892, rozbudowany w 1911 roku w Chorzowie, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Gmach poczty w Chorzowie
Symbol zabytku nr rej. :
- 1327/84 z 30 października 1984 (woj. katowickie)[1]
- A/1170/23 z 17 kwietnia 2023 (woj. śląskie)[2]
Ilustracja
Gmach poczty w Chorzowie, widok od wschodu (przed 2007)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Chorzów

Adres

ul. Wolności 2[1]

Typ budynku

budynek użyteczności publicznej

Styl architektoniczny

neogotyk

Architekt

Johann Schubert

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

1891

Ukończenie budowy

1892

Położenie na mapie Chorzowa
Mapa konturowa Chorzowa, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Gmach poczty w Chorzowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Gmach poczty w Chorzowie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Gmach poczty w Chorzowie”
Ziemia50°17′55,51″N 18°57′05,14″E/50,298753 18,951428

Historia edytuj

1 października 1885 nabyto grunt pod budowę poczty od cieśli Carliczka[3]. Gmach wzniesiono z cegły w latach 1891–1892[1] według projektu Johanna Schuberta[4] dla Kaiserlich Deutsches Postamt[5]. W 1911 roku gmach rozbudowano wzdłuż ul. Pocztowej według projektu F. Nhagena[5], dobudowane skrzydło to tzw. paczkarnia[6].

Dawniej pod ażurową kopułą znajdował się napowietrzny system telekomunikacyjny[7], na poziomych żebrach hełmu były zamontowane izolatory[7]. Sieć telefoniczna była prowadzona z hełmu wieży, natomiast centrala mieściła się w piwnicach budynku. Podobne rozwiązania stosowano we Wrocławiu i Stralsund[7], w XIX wieku było to rozwiązanie nowoczesne[4]. Później ten system łączności wyparły kablowe linie telefoniczne. W 2004 roku wykonano remont elewacji[7].

Architektura edytuj

Gmach dwukondygnacyjny[5], wzniesiony na planie nieregularnym[5], w stylu neogotyckim[4], dachy wielospadowe z lukarnami[5], kryte dachówką[5]. Wieża na planie ośmioboku[5], we wnętrzu znajduje się klatka schodowa[5], wieńczy ją ażurowy hełm zakończony iglicą[5]. Elewacje wykończone cegłą klinkierową, zielonymi kształtkami[4], z ryzalitami; otwory okienne zróżnicowane, dekorowane naprzemiennie cegłami w kolorze czerwonym i zielonym[5], okna skrzynkowe, z drewna[5]. Wejście główne znajduje się w ściętym narożniku w formie ryzalitu z dużym szczytem schodkowo-maswerkowym[7], pozostałe wejścia oprawione skromniej[7].

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 28 [dostęp 2020-06-17].
  2. Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 19 maja 2023 r.) (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2023-06-01]
  3. Paul Rother: Chronik der Stadt Königshütte Oberschlesien. Dülmen: Laumann Verlag, cop. 1994, s. 117. ISBN 3-87466-193-8.
  4. a b c d Poczta Główna w Chorzowie. Śląska Organizacja Turystyczna. [dostęp 2019-04-08].
  5. a b c d e f g h i j k Uchwała Nr XLII/833/06 Rady Miasta Chorzów z dnia 26 stycznia 2006 r. w sprawie przyjęcia Programu Ochrony i Opieki nad Zabytkami Miasta Chorzów na lata 2006–2010 (poz. 876). „Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego”, s. 3230, 2006-03-14. 
  6. Joachim Otte, Ryszard Szopa: Symbole Chorzowa. Chorzów: Agencja Mediów Lokalnych "mediaL", 2007, s. 32, seria: Biblioteka Chorzowska nr 9. ISBN 978-83-60360-12-5.
  7. a b c d e f Uchwała Nr XLII/833/06 Rady Miasta Chorzów z dnia 26 stycznia 2006 r. w sprawie przyjęcia Programu Ochrony i Opieki nad Zabytkami Miasta Chorzów na lata 2006–2010 (poz. 876). „Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego”, s. 3231, 2006-03-14.