Pawłowice (gmina w guberni siedleckiej)

Pawłowice (następnie Stężyca) – dawna gmina wiejska na Lubelszczyźnie. Siedzibą władz gminy była Stężyca (województwo lubelskie).

Pawłowice
gmina wiejska
Państwo

 Królestwo Polskie

Gubernia

gubernia siedlecka

Powiat

garwoliński

Siedziba

Stężyca

brak współrzędnych

Gmina Pawłowice z siedzibą w Stężycy była jedną z 17 gmin wiejskch powiatu garwolińskiego guberni siedleckiej[1]. 13 stycznia 1870[2] do gminy przyłączono pozbawioną praw miejskich Stężycę[3]. Gmina należała do sądu gminnego okręgu III w Maciejowicach. W skład gminy wchodziły: Brześce, Długowola, Kletnia, Młynków, Paprotnia, Paprocka-Wólka, Pawłowice, Piotrowice, Rokitno i Stężyca. Miała 6933 mórg obszaru i liczyła 4191 mieszkańców[4].

Gminę zniesiono podczas I wojny światowej[5]. Odtąd figuruje już pod nazwą gmina Stężyca[6][7].

Przypisy edytuj

  1. Powiat garwoliński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 497.
  2. 1 stycznia 1870 wg kalendarza juliańskiego.
  3. Postanowienie z 12 (24) grudnia 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 461).
  4. Gmina Pawłowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 909.
  5. Rocznik Statystyczny Królestwa Polskiego R. 2, 1914
  6. Stan szkolnictwa powszechnego w grudniu 1917 r. na terytorjum obu byłych jeneralnych gubernatorstw: Warszawskiego i Lubelskiego
  7. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933