Gołuszyce
Gołuszyce – (niem. Golluschütz, 1942–1945 Gollschütz) wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Pruszcz. Według spisu powszechnego z 31 marca 2011 roku wieś liczyła 477 mieszkańców[4].
| wieś | |
 Dwór z 1880 roku. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
96 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) |
371[2] |
| Strefa numeracyjna |
0 52 |
| Kod pocztowy |
86-120[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CSW |
| SIMC |
0093898 |
Położenie na mapie gminy Pruszcz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świeckiego  | |
 53°21′33″N 18°12′29″E/53,359167 18,208056[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Etymologia nazwy edytuj
Nazwa tej wsi pochodzi od legendarnych gołębi Głuszców, które niegdyś osiadły na drzewach tej wsi.
Dom Opieki Społecznej w Gołuszycach edytuj
Historia edytuj
Dom Opieki Społecznej jako instytucja opiekuńcza powstał 25 stycznia 1930. Przez pierwsze 3 lata prowadziły go siostry służebniczki z Pleszewa. Nie mogły jednak podołać obowiązkom. Warunki i współpraca się nie układały po ich myśli i po trzech latach zrezygnowały.
W trakcie II wojny światowej według różnych źródeł istniał tu ośrodek dla przesiedleńców z Besarabii, dom starców dla Niemców lub też znajdowała się tu jednostka SS. Siostry służebniczki powróciły ponownie 19 marca 1945. Prowadziły dom dziecka.
W dniu 1 października 1949 podpisana została umowa zbiorowa pomiędzy zgromadzeniem sióstr Albertynek w Krakowie a wydziałem powiatowym w Świeciu na prowadzenie "Domu Opieki dla Dorosłych". W 1954 został on przemianowany na "Dom Pomocy Społecznej dla Dorosłych" z gospodarstwem pomocniczym, które obejmowało dawniej budynki folwarczne oraz 60 ha gruntów ornych. Na przełomie 1962 i 1963 oddany został do użytku pawilon, w którym mieszkało wówczas 170 podopiecznych. W pawilonie i dworku do końca lat 80. zamieszkało 210 mieszkańców. 13 marca 1989 spłonęły zabudowania gospodarcze, a w marcu 1990 rozwiązano umowę o prowadzeniu gospodarstwa pomocniczego.
16 maja 1991 do rejestru zabytków wpisano założenie dworsko-parkowe w Gołuszycach (dwór, park, kaplica). W ostatnich latach dobudowana została nowa klatka schodowa wraz z windą oraz rozbudowano pralnie. Przebudowano kotłownię z węglowej na olejową. Zmodernizowano kuchnię oraz pomieszczenia pawilonu. W dworku powstała nowa klatka schodowa. Uporządkowano teren parku oraz zrekultywowano staw.
W dniu 28 sierpnia 2003 siostry Albertynki zakończyły swoją misję w tutejszym domu.
Dyrektorzy edytuj
- S. Fryderyka Barbara Bryjak – kierownik i siostra przełożona (1933–1940) oraz (1945–1954)
- Kazimierz Buczma (1954–1962)
- Jerzy Wojtacki (1962–1964)
- Ksawery Warczachowski (1964–1966)
- Mieczysław Staszewski (1966–1972)
- Stefan Jarzemski (1972)
- Józef Cichański (1979)
- Hieronim Woźniak (1980–1991)
- Grażyna Partyka
- Jerzy Adamowski (styczeń 1992 – styczeń 2002)
- Zbigniew Blaurok (od kwietnia 2002)
Atrakcje turystyczne edytuj
W Gołuszycach znajduje się zespół dworsko-parkowy. Obejmuje dwór wzniesiony około 1880, kaplicę z 1929 i park krajobrazowy ze zbiornikiem wodnym oraz zabytkowym drzewostanem[5]. Wśród starodrzewu 2 dęby o obwodach 375 i 442 cm, uznano za pomniki przyrody[6]:
Inne mniej znaczące:
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 34842
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 324 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Wyniki Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań 2011. GUS. [dostęp 2017-01-03]. (pol.).
- ↑ pruszczpomorski.pl. [dostęp 2009-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-19)].
- ↑ Rozporządzenie nr 11/91 Wojewody Bydgoskiego z dnia 1 lipca 1991 r.
Linki zewnętrzne edytuj
- Gołuszyce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 679.