Godurowo

Godurowo
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	gostyński
Gmina	Piaski
Liczba ludności (2007)	175
Strefa numeracyjna	65
Kod pocztowy	63-820
Tablice rejestracyjne	PGS
SIMC	0374551
	Położenie na mapie gminy Piaski Godurowo
	Położenie na mapie Polski Godurowo
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Godurowo
	Położenie na mapie powiatu gostyńskiego Godurowo
	51°53′44″N 17°07′20″E/51,895556 17,122222

Godurowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Piaski.

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej^[3]. Godurowo należało do okręgu gostyńskiego tego powiatu i stanowiło odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas (1846) Franciszek Żółtowski^[3]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 127 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 15 dymów (domostw)^[3]. W skład majątku Godurowo wchodziły także: Drogoszewo (6 domów, 35 osób), Michałowo (17 domów, 114 osób) oraz Zabornica (3 domy, 24 osoby)^[3].

Wieś rycerska, własność Marcelego Żółtowskiego, położona była w 1909 roku w powiecie gostyńskim rejencji poznańskiej w Wielkim Księstwie Poznańskim^[4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.

Osoby urodzone w Godurowie edytuj

Bogusław Ignacy Sczaniecki
Jakub Giermaziak (ur. 9 lipca 1990 w Gostyniu) – polski kierowca wyścigowy, od 2010 roku uczestniczący w serii Porsche Supercup.
Stanisław Pilarczyk ur. 6 X 1898 w Godurowie. zm. 23 IV 1992 w Watford (hrabstwo Hertfordshire, Wielka Brytania); działacz społeczno-gospodarczy^[5].

Przypisy edytuj

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 34215
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 320 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ ^a ^b ^c ^d Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 232 i 585 (korekta właściciela).
↑ Księga adresowa polskich właścicieli ziemskich Wielkiego Księstwa Poznańskiego z uwzglednieniem powiatu, stacyi poczty, telegrafu, dworca, Poznań 1909, s. 8.
↑ Studiował (1917/18) socjologię filozofię i ekonomię w Berlinie, Monahium i Lipsku. W czasie drugiej wojny światowej był w Anglii, gdzie pracował jako kierownik (1939-46) działu w Towarzystwie Żeglugowym Gdynia-Ameryla “GAL” w Londynie, następnie (1946-48) stały zastępca delegata węglowego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej do Międzynarodowej Organizacji Węglowej (ECO) w Londynie I (1950) w Genewie w ramach Europejskiej Komisji Gospodarczej (ECE) Organizacji Narodów Zjednoczonych . Wrócił (1950) do Londynu, gdzie pracował do (1970), tj. do emerytury, w prywatnym towarzystwie żeglugowym. Pisał szereg artykułów w angielskich pismach fachowych o węglu polskim I jego roli w eksporcie światowym. Opracował (1975) od podstaw i uzupełnił broszurę Aleksandra Markwicza Organizacja Tomasza Zana w Wielkopolsce. Wydał ją pod tytułem 100 lat historii organizacji Towarzystwa Tomasza Zana – Filomaci 1876-1926 (sponsorowana przez Związek Polskich Ziem Zachodnich w Londynie). Otrzymał (1942) odznaczenie papieskie Pro Ecclesia et Pontifice. Bibl : T. Oracki, Słownik Biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku). Instytut Wydawniczy PAX. Warszawa 1983.

Bibliografia edytuj

BIP
Godurowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 645 .

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 34215

[2] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 320 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

[Bobrowicz-3] Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 232 i 585 (korekta właściciela).

[4] Księga adresowa polskich właścicieli ziemskich Wielkiego Księstwa Poznańskiego z uwzglednieniem powiatu, stacyi poczty, telegrafu, dworca, Poznań 1909, s. 8.

[5] Studiował (1917/18) socjologię filozofię i ekonomię w Berlinie, Monahium i Lipsku. W czasie drugiej wojny światowej był w Anglii, gdzie pracował jako kierownik (1939-46) działu w Towarzystwie Żeglugowym Gdynia-Ameryla “GAL” w Londynie, następnie (1946-48) stały zastępca delegata węglowego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej do Międzynarodowej Organizacji Węglowej (ECO) w Londynie I (1950) w Genewie w ramach Europejskiej Komisji Gospodarczej (ECE) Organizacji Narodów Zjednoczonych . Wrócił (1950) do Londynu, gdzie pracował do (1970), tj. do emerytury, w prywatnym towarzystwie żeglugowym. Pisał szereg artykułów w angielskich pismach fachowych o węglu polskim I jego roli w eksporcie światowym. Opracował (1975) od podstaw i uzupełnił broszurę Aleksandra Markwicza Organizacja Tomasza Zana w Wielkopolsce. Wydał ją pod tytułem 100 lat historii organizacji Towarzystwa Tomasza Zana – Filomaci 1876-1926 (sponsorowana przez Związek Polskich Ziem Zachodnich w Londynie). Otrzymał (1942) odznaczenie papieskie Pro Ecclesia et Pontifice. Bibl : T. Oracki, Słownik Biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku). Instytut Wydawniczy PAX. Warszawa 1983.

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]