Goldlauter
Goldlauter – część dzielnicy Goldlauter-Heidersbach w mieście na prawach powiatu Suhl w Turyngii, w Niemczech.
 widok na miejscowość | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Powiat | |||
| Gmina | |||
| Data założenia |
1 kwietnia 1938 | ||
| Powierzchnia |
36,82 km² | ||
| Wysokość |
561 m n.p.m. | ||
| Populacja • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
03681 | ||
| Kod pocztowy |
98528 | ||
| Tablice rejestracyjne |
SHL | ||
Położenie na mapie Turyngii  | |||
Położenie na mapie Niemiec  | |||
 50°37′53″N 10°44′51″E/50,631389 10,747500
| |||
Położenie edytuj
Goldlauter położone jest na południowym stoku Lasu Turyńskiego, u podnóża wzgórza Beerberges (982,9 m) na północ od centrum miasta Suhl, na wschód od Zella-Mehlis i na południe od Oberhof w dolinie potoku Lauter, który wpada do rzeki Hasel. Droga Zellaer Straße łączy miasto Suhl oraz drogę krajową nr 324.
Historia edytuj
Goldlauter po raz pierwszy wspomniano w dokumencie 21 października 1519 roku[1]. W latach 1618-1668 Goldlauter zostało dotknięte polowaniami na czarownice. Siedem kobiet i jeden mężczyzna zostało oskarżonych o czary. Sześć kobiet zostało spalonych[2].
Wsie Heiderbach i Goldlauter zostały połączone 1 kwietnia 1938 roku jako gmina Goldlauter-Heiderbach, która 1 kwietnia 1979 roku została włączona do miejscowości Suhl. Goldlauter jeszcze około 1990 roku było przestrzennie oddzielone od głównego miasta. Dzięki budowie osiedli mieszkaniowych miejscowość ma obecnie 3500 mieszkańców. W Goldlauter urodził się niemiecki kompozytor Ernst Anschütz.
Przypisy edytuj
- ↑ Wolfgang Kahl: Ersterwähnung Thüringer Städte un Dörfer. Ein Handbuch.t Verlag Rockstuhl, Bad Langensalza, 2010, ISBN 978-3-86777-202-0, S. 92
- ↑ Kai Lehmann: Ausstellung „Die Hexen“, Bereich Neundorf, Bibliothek Museum Schloss Wilhelmsburg Schmalkalden, 2012; Manfred Wilde: Die Zauberei- und Hexenprozesse in Kursachsen, Köln, Weimar, Wien 2003, S. 597-617; Ronald Füssel: Die Hexenverfolgungen im Thüringer Raum, Veröffentlichungen des Arbeitskreises für historische Hexen- und Kriminalitätsforschung in Norddeutschland, Band 2, Hamburg 2003, S. 246 und 254.