Golubac
Golubac (cyr. Голубац, rum. Golumbei, tur. Güvercinlik, węg. Galambóc) – miejscowość w północno-wschodniej Serbii, w okręgu braniczewskim, siedziba gminy Golubac. Jest położona na prawym brzegu Dunaju. W 2011 roku liczyła 1653 mieszkańców[1].
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Okręg | |||||
| Gmina | |||||
| Wysokość |
179 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
012 | ||||
| Kod pocztowy |
12223 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
PO | ||||
Położenie na mapie Serbii  | |||||
 44°39′00″N 21°37′35″E/44,650000 21,626389
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Historia i atrakcje turystyczne edytuj
Ze względu na liczne wykopaliska archeologiczne, Park Narodowy Đerdap i twierdzę Golubac okolice Golubaca są chętnie odwiedzane przez turystów.
Miejscowość jest popularna pod względem turystycznym i żeglarskim. Park Narodowy Żelazna Brama jest znany ze swego piękna i terenów łowieckich.
Miejscowe wykopaliska archeologiczne w pobliżu mostu Trajana i wzdłuż Dunaju, aż do Żelaznej Bramy ukazują pozostałości budowli z czasów tego cesarza. W okolicy znajdują się też ruiny rzymskiej fortecy Diana. Twierdza Golubac została zbudowana w XIV wieku i jest położona 4 km w dół rzeki. Miejscowym polonicum jest historia obrony tej fortecy, podczas wojny z Imperium Osmańskim w 1428 roku, kiedy wsławił się swym bohaterstwem polski rycerz Zawisza Czarny z Garbowa herbu Sulima, który osłaniając odwrót wojsk Zygmunta Luksemburskiego mimo wysłanej po niego łodzi postanowił walczyć nadal wraz ze swoimi żołnierzami i dostawszy się do tureckiej niewoli został zamordowany. Według tureckiej legendy dwóch janczarów miało się pokłócić o to, który z nich wziął Zawiszę do niewoli, aż w końcu jeden z nich miał ściąć rycerzowi polskiemu głowę.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Popis stanovništva, domaćinstava i stanova 2011. u Republici Srbiji. Republički zavod za statistiku. [dostęp 2019-08-12]. (serb.).