Gong
instrument muzyczny
Gong – instrument muzyczny z grupy idiofonów płytowych uderzanych. Jest to wisząca lub ustawiona na specjalnym stojaku tarcza z brązu lub mosiądzu, o wypukłej, czasem falistej powierzchni i lekko zagiętych brzegach. Wprowadza się ją w drgania poprzez uderzenie pałką o miękkiej główce, przy czym rodzaj wzbudzonego dźwięku zależy od miejsca uderzenia. Przybył do średniowiecznej Europy z Azji; w orkiestrach wprowadzony został pod koniec XVIII wieku. Istnieje wiele odmian gongów. W skład współczesnej orkiestry symfonicznej wchodzi gong tam-tam (nie należy go mylić z afrykańskim bębnem szczelinowym, tam-tamem).
| ||
![]() | ||
Klasyfikacja naukowa | ||
Idiofon uderzany | ||
Klasyfikacja popularna | ||
Perkusyjne, niemelodyczne | ||
Podobne instrumenty | ||
Gong liturgiczny jest instrumentem muzycznym używanym w Kościele katolickim podczas mszy. Jest podobny do misy dźwiękowej[1]
Przestrzeń kulturowa gongów w WietnamieEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Gong i jego przejmujący dźwięk (o gongach liturgicznych)