Goniębicki
Goniębicki (Żegrowski, Trzy Liście[1]) – polski herb szlachecki znany z trzech wizerunków pieczętnych.
Opis herbu edytuj
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[2]:
W polu gałązka z sześcioma listkami jakby lipy, barwy nieznane[3].
Klejnot: nieznany.
Najwcześniejsze wzmianki edytuj
Pieczęć z 1566 M. Goniębickiego A. Żegrowskiej z 1563 i P. Żegrowskiego z 1566[4].
Herbowni edytuj
Identyczny herb przysługiwał przynajmniej dwóm rodzinom herbownych:
Goniębicki, Żegrowski.
Przypisy edytuj
- ↑ Nazwa odnoszona tylko do herbu Żegrowskich, według Dunina-Borkowskiego
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Tadeusz Gajl rekonstruuje barwę godła jako zieloną - najbardziej naturalną
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 331. ISBN 83-7181-217-5.
Bibliografia edytuj
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne edytuj
- Herb Goniębicki z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla