Gotha Go 242niemiecki średni szybowiec transportowo-desantowy z okresu II wojny światowej.

Gotha Go 242
(Dane wersji Go 242A-1)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Gothaer Waggonfabrik

Typ

średni szybowiec desantowy

Konstrukcja

górnopłat o konstrukcja mieszanej

Załoga

2

Historia
Data oblotu

1941

Lata produkcji

19411944

Wycofanie ze służby

1945

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

24,60 m

Długość

15,27 m

Wysokość

4,26 m

Powierzchnia nośna

64,40 m²

Masa
Własna

3 200 kg

Użyteczna

3 600 kg

Startowa

6 800 kg (maksymalna)

Osiągi
Prędkość holowania

240 km/h (maksymalna)
210 km/h (przelotowa)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 karabiny maszynowe MG15 kal. 7,92 mm (stałe)
4 karabiny maszynowe MG34 kal. 7,92 mm (montowane doraźnie w oknach bocznych)
Przestrzeń ładunkowa
do 3 200 kg ładunku lub 21 żołnierzy z oporządzeniem
Użytkownicy
Niemcy
Rzuty
Rzuty samolotu

Historia edytuj

W wyniki doświadczeń w bojowym użyciu szybowca DFS 230 pod koniec 1940 roku niemieckie Ministerstwo Lotnictwa (RLM) zwróciło się do wytwórni Gothear Waggonfabrik AG o opracowanie większego szybowca zdolnego do przewozu 21 żołnierzy. Już na wiosnę 1941 roku zbudowano dwa prototypy szybowca oznaczonego jako Gotha Go 242. Natychmiast też podjęto badania w locie.

Jeszcze przed zakończeniem badań przystąpiono do budowy serii informacyjnej tych szybowców, a następnie pierwszej wersji seryjnej oznaczonej jako Go 242A-1. Wersja ta była przeznaczona do zadań transportowych i posiadała uzbrojenie obronne. Równocześnie rozpoczęto produkcję wersji desantowej oznaczonej jako Go 242A-2.

W toku produkcji seryjnej dokonywano dalszych zmian w tym szybowcu budując jego kolejne wersje. Produkcja szybowca trwała do 1944 roku, początkowo w wytwórni Gothaer Waggonfabrik AG, później także w wytwórni Hartwig w Sonneburgu. Łącznie zbudowano 1528 szybowców Go-242 wszystkich wersji.

Na bazie tego szybowca opracowano również jego wersję silnikową, która otrzymała oznaczenie Gotha Go 244. Wersja ta wyposażona została w silniki produkcji francuskiej Gnôme-Rhône 14M06/07. Na wersję silnikową przebudowano 133 szybowce Go-242 (różnych wersji) oraz zbudowano 41 zupełnie nowych, które oznaczono jako Go 244B-5.

Wersje szybowca Go 242 edytuj

  • Go 242V-1 (Go 242V-2) – prototypy
  • Go 242A-0 – seria informacyjna
  • Go 242A-1 – wersja przeznaczona do zadań transportowych
  • Go 242A-2 – wersja przeznaczona do zadań desantowych
  • Go 242B-1 – wersja przeznaczona do zadań transportowych wyposażona w podwozie kołowe amortyzowane przez drążki skrętne
  • Go 242B-2 – wersja przeznaczona do zadań desantowych wyposażona w podwozie kołowe amortyzowane hydraulicznie
  • Go 242B-3 – wersja przeznaczona do zadań desantowych Go 242A-1, wyposażona w dodatkowe drzwi dla skoczków spadochronowych
  • Go 242B-4 – wersja przeznaczona do zadań desantowych Go 242B-3 wyposażona w podwozie kołowe
  • Go 242B-5 – wersja wyposażona w podwójny układ sterowniczy
  • Go 242C-1 – wersja wyposażona w pływaki umieszczone pod kadłubem, wersja ta nie wyszła poza sferę projektu i miała być zastosowana w ataku na flotę brytyjską stacjonującą w Scapa Flow

Użycie edytuj

Szybowce Go-242 już w 1941 roku zostały wprowadzone do jednostek desantowych, ale głównym ich zadaniem stał się transport zaopatrzenia na froncie wschodnim oraz do Afryki Północnej, a do ich holowania używano samolotów Junkers Ju 52.

Używano ich także do zaopatrywania i ewakuacji wojsk zamkniętych w kotłach przez Armię Radziecką, w szczególności w rejonie Cholmu na Kubaniu i na Krymie. Ponosiły one wtedy znaczne straty.

Opis konstrukcji edytuj

Szybowiec Gotha Go 242 był górnopłatem o konstrukcji mieszanej metalowo-drewnianej, z dwoma belkami kadłubowymi.

 
Szkielet kadłuba szybowca Gotha Go 242

Belki kadłubowe miały konstrukcję półskorupową drewnianą, na ich końcu zamocowano poziome usterzenie, usterzenie pionowe było zdwojone. Centralny kadłub miał konstrukcję kratownicową ze spawanych rur stalowych i pokryty był płótnem. Tylna część kadłuba stanowiła równocześnie zamknięcie ładowni i odchylała się do góry. Po bokach kadłuba znajdowały się drzwi boczne, w wersjach Go 242B-3 i Go 242B-4 były jeszcze dodatkowe drzwi dla skoczków spadochronowych.

Płat miał konstrukcję drewnianą, kryty sklejką do głównego dźwigara, a następnie płótnem. Skrzydła zewnętrzne podparte były zastrzałami i wyposażone w lotki i tylne klapy.

Podwozie w pierwszych wersjach składało się z układu płóz, a w kolejnych w podwozie kołowe trójpodporowe amortyzowane, stałe.

Wersja transportowa szybowca posiadała uzbrojenie obronne w postaci czterech ruchomych stanowisk wyposażonych w karabiny maszynowe MG15 kal. 7,92 mm z zapasem 250 naboi każdy; umieszczone one były z przodu, w dolnej oraz górnej i tylnej części kadłuba. Istniała też możliwość umieszczenia dodatkowo 4 karabinów maszynowych MG34 kal. 7,92 mm w bocznych oknach kadłuba.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj