Grążel drobny

gatunek rośliny

Grążel drobny (Nuphar pumila (Timm) DC.) – gatunek byliny wodnej z rodziny grzybieniowatych (Nymphaeaceae).

Grążel drobny
Ilustracja
Kwiat na początku kwitnienia
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

grzybieniopodobne

Rząd

grzybieniowce

Rodzina

grzybieniowate

Rodzaj

grążel

Gatunek

grążel drobny

Nazwa systematyczna
Nuphar pumila (Timm) DC.
1821, Syst. Nat., 2 : 61
Synonimy
  • Nuphar pumilum (Timm.) DC.
  • Nuphar tenella Reichenb. (1824)
  • Nuphar minima Sm. (1811)
  • Nuphar jurana Magnin (1894)[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Jako gatunek rodzimy występuje w Europie i Azji[5]. W Polsce osiąga południową granicę swego zasięgu i jest znacznie rzadszy od podobnego grążela żółtego. Występuje w rozproszeniu w północnej części niżu, częściej na Pomorzu Zachodnim, rzadziej na Pomorzu Wschodnim. W południowej Polsce opisano jego występowanie tylko na 2 stanowiskach na Śląsku; w okolicy Boguszyc i Pszczyny[6].

Morfologia edytuj

 
Kwiat z formującym się owocem
 
Owoc
Pokrój
Roślina bardzo podobna do grążela żółtego, zwłaszcza zmarniałego.
Kłącze
Cieńsze jak u grążela żółtego; 10-20 mm grubości i 20-70 cm długości.
Liście
Pływające i podobne do liści grążela żółtego, ale mniejsze - osiągają 5-15 cm długości i 4-13 cm szerokości (poza tym nasada bardziej rozszerzona i rzadsze nerwy drugiego rzędu). Posiadają długi, sięgający do 2,5 m ogonek liściowy. Liście podwodne są delikatne, okrągławe i mają zatokowaty brzeg (heterofilia).
Kwiaty
Obupłciowe, o średnicy 2-3 cm, z licznymi płatkami korony i 5 żółtozielonymi działkami kielicha (3-5 razy dłuższymi od płatków). Płatków 11 małych, łopatkowatych. Słupek składa się z 8-12 zrośniętych owocolistków, a jego znamię jest tarczowate, płaskie, z 8-12 promieniami dochodzącymi do ząbkowanego brzegu. Kwitnie od czerwca do września.
Owoc
Torebka o gruszkowatym kształcie, 2 razy mniejszy niż u grążela żółtego.

Biologia i ekologia edytuj

 
Grążel drobny w szuwarze skrzypowym

Bylina, hydrofit. Zasiedla zbiorniki wód stojących o bardzo zróżnicowanej żyzności, ale preferuje podłoże torfowe. Wrażliwy na obecność wapnia w wodzie lub w podłożu. Tworzy swój własny zespół Nupharetum pumili, dla którego jest gatunkiem charakterystycznym[7].

Zmienność edytuj

Tworzy mieszańca z grążelem żółtym o nazwie naukowej Nuphar × spenneriana Gaudin 1828, Fl. Helv., 3: 439.

Zagrożenia i ochrona edytuj

Grążel drobny objęty jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową na podstawie rozporządzeń wydawanych kolejno w latach: 1983[8], 1995[9], 2001[10], 2004[11], 2012[12] i 2014[13].

Zagrożeniem dla gatunku jest zanieczyszczenie wód oraz nadmierna gospodarcza i turystyczna eksploatacja jezior i stawów, a także sukcesja ekologiczna (przyśpieszana przez eutrofizację) tj. wypłycanie i zarastanie zbiorników przez szuwary[6].

Kategorie zagrożenia gatunku:

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-01-24] (ang.).
  3. J.-P. Lonchamp: Index Synonymique de la Flore de France. 1999. [dostęp 2007-12-11]. (fr.).
  4. Nuphar pumila, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Nuphar pumila na Germplasm Resources Information Network [dostęp 2013-12-06].
  6. a b Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006. ISBN 978-83-7073-444-2.
  7. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  8. Dz.U. z 1983 r. nr 27, poz. 134 – Rozporządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 30 kwietnia 1983 r. w sprawie wprowadzenia gatunkowej ochrony roślin
  9. Dz.U. z 1995 r. nr 41, poz. 214 – Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 6 kwietnia 1995 r. w sprawie wprowadzenia ochrony gatunkowej roślin
  10. Dz.U. z 2001 r. nr 106, poz. 1167 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 września 2001 r. w sprawie listy gatunków roślin rodzimych dziko występujących objętych ochroną gatunkową ścisłą częściową oraz zakazów właściwych dla tych gatunków i odstępstw od tych zakazów
  11. Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną
  12. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. z 2012 r. poz. 81)
  13. Dz.U. z 2014 r. poz. 1409 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin
  14. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  15. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  16. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

Bibliografia edytuj

  • Stanisław Bernatowicz, Paweł Wolny: Botanika dla limnologów i rybaków. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974.
  • Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2001. 83-7073-248-8.