Granat (broń)

Granat (z łac. → wł. lub hiszp. Granada) – rodzaj broni, pocisk rażący odłamkami i energią wybuchu albo zapalający.

Klasycystyczna rzeźba przedstawiająca granat z XVIII wieku, Odwach w Poznaniu

Najwcześniejsze znane przedstawienie granatu (X wiek)

Najczęściej przez określenie to rozumie się granat ręczny, przeznaczony do miotania przez żołnierza w kierunku nieprzyjaciela, gdzie ma nastąpić wybuch. Dawne granaty ręczne, stosowane od XV wieku, były metalowymi naczyniami o cienkich ścianach, wypełnionymi prochem oraz kamieniami lub drobnymi kulkami. Były zawodne i niebezpieczne w użyciu, ale, celnie rzucone, mogły dokonać przerażającego spustoszenia. W połowie XVII wieku pojawiły się granaty działowe – pociski wybuchowe, wystrzeliwane z armat. W XVIII wieku granaty ręczne zaczęły wychodzić z użycia, a w II połowie XIX w. stosowano je już rzadko. Odrodzenie granatów ręcznych, szeroko używanych w wojnach nowoczesnych nastąpiło podczas wojny rosyjsko-japońskiej (1904-1905). Granaty mogą być także miotane za pomocą granatników, nie tylko ręcznie.

Podział:

• granat artyleryjski
• granat nasadkowy
• granat ręczny
  • granat ćwiczebny
  • granaty bojowe:
    • granat odłamkowy
      • granat obronny np. F-1
      • granat zaczepny np. RG-42, RGZ-89,
    • granat przeciwpancerny np. RPG-43, RPG-6, RPG-40
    • granaty specjalne:
      • granat dymny
      • granat zapalający
      • granat błyskowy
      • granat hukowy
      • granat hukowo-błyskowy
      • granat IEM

Zobacz też

• Odznaka Grenadierska

Bibliografia

• PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ​ISBN 83-01-13506-9​