Granat nasadkowy

Granat nasadkowy – granat miotany za pomocą małej nasadki umieszczonej u wylotu lufy karabinu, na którą jest on nasadzany.

Granat nasadkowy

Pozycja do wystrzelenia granatu nasadkowego

Energia odpalonego naboju wyrzuca granat na dystans większy niż byłoby to możliwe przy klasycznym rzucie. Wyposażone są w statecznik i brzechwy. Rolę nasadki do wystrzeliwania granatów może spełniać również odpowiednio przystosowany tłumik płomieni. Granaty nasadkowe mogą być miotane za pomocą naboi ślepych lub ostrych (granaty wyposażone w pułapkę kulową).

Podział na przykładzie polskich G.N.:

• Granat nasadkowy przeciwpancerny np. PGN-60,
• Granat nasadkowy odłamkowy np. F-1N-60, KGN
• Granat nasadkowy przeciwpancerno-odłamkowy np. GNPO,
• Granat nasadkowy zapalający np. NGZ-93,
• Granat nasadkowy dymny np. NGD-93,
• Granat nasadkowy oświetlający np. NGOS.

W czasie II wojny światowej Niemcy opracowali unikatowy granat nasadkowy dla przeciwpancernej armaty 37 mm, zwany Stielgranate 41.

Zobacz też

• granatnik nasadkowy
• granat karabinowy

Bibliografia

• Martin J. Dougherty: Broń strzelecka od roku 1860 do współczesności. Bremen: MAK, 2010, s. 196-197. ISBN 978-3-939991-73-1.