Grand Prix Włoch na żużlu
Grand Prix Włoch w sporcie żużlowym to zawody z cyklu żużlowego Grand Prix.
Informacje ogólne | |
Stadion | |
---|---|
Lokalizacja | |
Lata organizacji | |
Rodzaj toru |
stadion żużlowy |
Długość toru |
334 m |
Ostatnie zawody (2013) | |
Data | |
Podium |
1. Niels Kristian Iversen |
Pierwszy raz o Wielką Nagrodę Włoch żużlowcy walczyli w sezonie 1996, kiedy to włoska runda zastąpiła austriacką. Zawody wygrał aktualny Mistrz Świata Duńczyk Hans Nielsen.
Włoską rundę zastąpiło jednak Grand Prix Czech. Przez kolejne 8 lat we Włoszech nie rozgrywano zawodów Grand Prix. Dopiero w 2005 zastąpiła Grand Prix Norwegii, jako ostatnią (dziewiątą) eliminację.
Stadion w Lonigo był wyjątkowo prowincjonalny w porównaniu do pozostałych aren Grand Prix: brak trybun – kibice rozkładają koce na usypanej górce wokół toru. Dlatego też od roku 2009 GP Włoch przeniesiono do Terenzano.
Wielka Nagroda Włoch najczęściej, bo czterokrotnie, trafiała w ręce Duńczyków: po jednym triumfie wspomnianego Nielsena, a także Nickiego Pedersena, Hansa Andersena i Nielsa Kristiana Iversena. Dwa triumfy zanotowali Polacy, oba były dziełem Tomasza Golloba.
Podium
edytuj- Zwycięzcy
2x – Tomasz Gollob
1x – Hans N. Andersen, Jason Crump, Andreas Jonsson, Antonio Lindbäck, Hans Nielsen, Nicki Pedersen, Tony Rickardsson, Niels Kristian Iversen
- Finaliści
5x – Greg Hancock
4x – Jason Crump
3x – Leigh Adams, Hans N. Andersen, Nicki Pedersen
2x – Tomasz Gollob, Antonio Lindbäck, Tony Rickardsson, Emil Sajfutdinov
1x – Kenneth Bjerre, Wiesław Jaguś, Billy Hamill, Chris Harris, Andreas Jonsson, Tommy Knudsen, Scott Nicholls, Hans Nielsen, Bjarne Pedersen, Martin Vaculik, Grzegorz Walasek, Niels Kristian Iversen, Tai Woffinden, Matej Žagar