Wikipedia

Green Jellÿ

Green Jellÿ – amerykańska grupa wykonująca szeroko pojętą muzykę rockową. Powstała w 1981 roku w Kenmore w Nowym Jorku, pozostała aktywna do końca 1995 roku. W 2008 roku formacja wznowiła działalność.

Green Jellÿ
ilustracja
Rok założenia

1981

Pochodzenie

Stany Zjednoczone

Gatunek

rock alternatywny[1], pop alternatywny[1], indie rock[1], comedy rock[1]

Aktywność

1981–1995
od 2008

Wydawnictwo

Zoo Entertainment, Volcano

Powiązania

Tool, A Perfect Circle, Pigmy Love Circus, Puscifer, Tapeworm, Radioactive Chicken Heads

Skład
Bill Manspeaker
Byli członkowie
Rootin Bloomquist
C.J. Buscaglia
Danny Carey
Joe Cannizzaro
Gary Helsinger
Caroline Jester
Maynard James Keenan
Jim Laspesa
Tonytv
Marc Levinthal
Rose Mattrey
Keith McCormack
Marcos Mora
Kim O'Donnell
Bernie Peaks
Greg Reynard
Joe Russo
Steven Shenar
Scott Smith
Roy Staley
Bill Tutton
Bud Redding
Strona internetowa

Historia edytuj

Grupa powstała w 1981 roku w Kenmore w Nowym Jorku z inicjatywy Billa Manspeakera i Joego Cannizzaro, początkowo pod nazwą Green Jellö. W 1984 roku ukazało się pierwsze wydawnictwo zespołu Let It Be. W 1989 roku nakładem February 29th Records ukazał się debiutancki album studyjny zespołu zatytułowany Triple Live Möther Gööse at Budokan[1]. W 1991 roku na kasecie VHS ukazał się wideo album pt. Cereal Killer[1]. Pochodzący z płyty singiel "Three Little Pigs" dotarł do 17. miejsca listy Billboard Hot 100[2].

W 1992 roku w wyniku procesu sądowego wytoczonego przez firmę Kraft Foods właściciela marki Jell-O, zespół został zmuszony do przyjęcia nazwy Green Jellÿ. W 1993 roku drugi album został wznowiony na płycie CD pt. Cereal Killer Soundtrack[1]. Ciesząca się popularnością w Stanach Zjednoczonych płyta dotarła do 23. miejsca listy Billboard 200[3]. Również w 1993 roku ukazały się dwa minialbumy Green Jellö SUXX i Three Little Pigs - The Remixes.

W 1994 roku został wydany kolejny album pt. 333[1]. Wydawnictwo ukazało się na płycie CD oraz w formie wideo na kasecie VHS oraz otrzymało nominację do nagrody Grammy[4]. W 1995 roku ukazał się singiel I'm the Leader of the Gang (I Am) zrealizowany z udziałem Hulka Hogana[1]. Kompozycja uplasowała się na 25 miejscu brytyjskiej listy przebojów[5]. Wkrótce potem zespół został rozwiązany.

W 2008 roku muzycy wznowili działalność[6]. Tego samego roku na płytach DVD ukazały się również reedycje albumów Cereal Killer i 333, dostępne w sprzedaży tylko podczas koncertów zespołu[6]. 13 października 2009 roku został wydany czwarty album długogrający pt. Musick to Insult Your Intelligence By[1].

Dyskografia edytuj

Albumy
  • Triple Live Möther Gööse at Budokan (1989)
  • Cereal Killer (1991)
  • Cereal Killer Soundtrack (1993)
  • 333 (1994)
  • Musick to Insult Your Intelligence By (2009)
Minialbumy
  • Let It Be (1984)
  • Green Jellö SUXX (1993)
  • Three Little Pigs - The Remixes (1993)
Single
  • "Three Little Pigs" (1992)
  • "Anarchy in the UK" (1993)
  • "Electric Harley House (Of Love)" (1993)
  • "House Me Teenage Rave" (1993)
  • "Three Little Pigs" (1993, reedycja)
  • "The Bear Song" (1994)
  • "Slave Boy" (1994)
  • "I'm the Leader of the Gang (I Am)" (1995)

Nagrody i wyróżnienia edytuj

  • Nominacja do nagrody amerykańskiego przemysłu fonograficznego Grammy w kategorii best long form video (wideo album 333)[4]

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h i j Steve Huey, Steve Leggett: Green Jellÿ Biography. allmusic.com. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
  2. ↑ Green Jellÿ Singles Charts. allmusic.com. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
  3. ↑ Green Jellÿ Billboard Charts. allmusic.com. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
  4. ↑ a b 38th Grammy Awards - 1996. www.rockonthenet.com. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
  5. ↑ UK Singles - 1952-2010. www.polyhex.com. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
  6. ↑ a b GREEN JELLŸ Reunites, Plans U.S. Tour - Feb. 19, 2008. blabbermouth.net. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Green_Jellÿ&oldid=70817107”