Grigorij Samuiłowicz Landsberg (ros. Григорий Самуилович Ландсберг, ur. 10 stycznia?/22 stycznia 1890 w Wołogdzie, zm. 2 lutego 1957 w Moskwie) – rosyjski fizyk.

Grigorij Landsberg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1890
Wołogda

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1957
Moskwa

doktor nauk fizyczno-matematycznych
Specjalność: fizyka molekularna, optyka, spektroskopia
Alma Mater

Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W. Łomonosowa

Praca naukowa
Odznaczenia
Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Życiorys edytuj

Początkowo uczył się w gimnazjum w Wołogdzie, później przeniósł się do Niżnego Nowogrodu, gdzie w 1908 ukończył gimnazjum ze złotym medalem. Studiował na Wydziale Fizyczno-Matematycznym Uniwersytetu Moskiewskiego, który ukończył w 1913 z dyplomem 1 stopnia i został wykładowcą tego uniwersytetu. W 1915 został zmobilizowany do rosyjskiej armii, służył w batalionie telegraficznym i później w laboratorium do walki z gazami bojowymi. Od 1918 do 1920 był adiunktem Omskiego Instytutu Rolniczego, później został pracownikiem Instytutu Biofizyki N.Zdrawa, jednocześnie wykładając fizykę w Moskiewskim Instytucie Inżynieryjnym, w 1923 został profesorem 2 Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego (obecnie Moskiewski Państwowy Instytut Pedagogiczny), na którym został kierownikiem katedry i działu fizyczno-technicznego. W 1932 został członkiem korespondentem, a w 1946 akademikiem Akademii Nauk ZSRR[1]. Kilkukrotnie był na zagranicznych delegacjach naukowych, m.in. w Niemczech w 1927 i 1930, w Holandii w 1930, we Francji w 1945. W 1934 rozpoczął pracę w Instytucie Fizycznym Akademii Nauk ZSRR, otrzymując stopień doktora nauk fizyczno-matematycznych[2]. Od 1945 do 1947 był profesorem Moskiewskiego Instytutu Mechanicznego, a od 1951 do 1957 Moskiewskiego Instytutu Fizyczno-Technicznego. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Autor prac w zakresie fizyki molekularnej, optyki oraz spektroskopii. Współodkrywca (wraz z Leonidem Mandelstamem) w 1928 roku zjawiska rozpraszania kombinacyjnego, zwanego zjawiskiem Ramana. Nazwa pochodzi od nazwiska Chandrasekhara Venkata Ramana, indyjskiego fizyka, któremu przypisuje się jego odkrycie. Efekt ten jest wykorzystywany praktycznie w spektroskopii Ramana.

Odznaczenia i nagrody edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj